Ehrlichiose hond: koorts, trillen en bloedarmoede hond
Bent u op reis geweest naar Zuid-Europese landen, dan is er een kans dat uw hond door een teek is gebeten. Daarbij kan een celorganisme worden overgedragen, waardoor een bloedinfectie ontstaat. Het organisme tast witte bloedlichaampjes aan, waardoor het immuunsysteem slecht tot niet werkt. Wat houdt een Ehrlichiose besmetting in, wat zijn de symptomen bij de hond en waarom is tijdige behandeling van belang?
Ehrlichiose hond
Teek als verspreider
De teek staat algemeen bekend als verspreider van de
ziekte van Lyme. Minder bekend is dat het eveneens de ziekte Ehrlichiose kan overdragen. Zodra een teek de hond bijt, kan via het speeksel een bacterie-achtig celorganisme worden overgedragen. Van de beet merkt de hond niets, omdat het
speeksel verdovend werkt. De teek kan zich dan volzuigen met bloed, waarna het loslaat. Gedurende het bloedzuigen wordt het dier met het celorganisme Erhlichia besmet. Dit organisme tast specifiek bloedleukocyten aan oftewel de witte bloedlichaampjes. Deze zijn verantwoordelijk voor het afweersysteem en dus zal de hond in toenemende mate voor aandoeningen vatbaar zijn.
Mate van voorkomen Ehrlichiose hond
Is uw huisdier gebeten, dan merkt u als baasje er niet direct iets van. Het organisme heeft een incubatietijd van minimaal vijf dagen tot op drie weken. In die periode groeit de bloedinfectie van klein tot groot uit. Oftewel de progressieve vermeerdering van de
infectie leidt tot steeds meer aangetaste bloedcellen. Op een zeker moment zal de hond er last van krijgen, omdat het immuunsysteem slechter wordt. De ziekte komt voornamelijk in het zuiden van Zuid-Europese landen. Toch is ook bekend dat dergelijke ziekten via de teek vanuit het zuiden aan het oprukken zijn. De kans op besmetting neemt dus toe, zeker als u met de hond op vakantie gaat.
Meest voorkomende symptomen
Is er sprake van besmetting, dan zal de fysieke gesteldheid geleidelijk aan afnemen. De lichaamstemperatuur stijgt, waardoor de hond gaat trillen. Het dier ziet er ziek uit en heeft geen kracht meer. De weerstand is weg en dus kan de hond uiteenlopende klachten krijgen. Het zal minder eten, waarnaast het gewicht afneemt. Aanvullend zal er anemie optreden, waardoor minder zuurstofrijk bloed wordt aangevoerd. Hierdoor neemt de kracht in het lichaam verder af. Uw huisdier heeft er dan “geen zin meer in”. Heeft uw hond dergelijke symptomen, ga dan altijd naar uw dierenarts om erger te vermijden.
Soms heftige complicaties
Omdat de weerstand wordt aangetast, kunnen de lymfklieren opzetten. Aanvullend kan het heftige krampen en pijnen in de gewrichten met spieren geven. Daarnaast kan het gaan om infecties aan de ogen of snuit, waardoor bloedingen ontstaan. Het kan soms tot
epileptische aanvallen leiden, waarnaast ademhalingsproblemen en hartritmestoornissen voordoen. Dit komt pas in een vergevorderd stadium voor. Het is dus voor het baasje van belang om de eerste symptomen snel te herkennen, zodat ernstige overlast wordt vermeden.
Behandeling
Indien het tijdig wordt herkend, kan het goed worden behandeld. Vaak zal een bloedonderzoek uitsluitsel geven. Het zal aantonen dat de lever overactief is en bloedcellen zijn aangetast. De bloedserumwaarden met de symptomen geven daarbij aan dat het om deze ziekte gaat. Middels de toediening van een antibiotica-kuur kan het organisme uit het bloed worden verbannen. Dit duurt vaak enkele weken tot op enkele maanden. Het is afhankelijk van hoe snel de hond weer aansterkt, maar ook of er nog sporen van het celorganisme in het bloed zitten. Eén en ander hangt per hond en per ras af. Let wel men moet de hond altijd tijdig behandelen. Indien de complicaties te ver zijn gegaan, kan het potentieel het overlijden van de hond inhouden.
Preventie
Gaat u op reis naar Zuid-Europese landen, dan is het altijd van belang om voldoende preventieve maatregelen te nemen. Het houdt in dat u pipetjes tegen teken toepast. Zorg ervoor dat u het reeds een maand voor de reis bij de hond toepast, om zekerheid te hebben. Bovendien is het van belang om de vacht op de
parasiet te controleren. Informeer verder bij de dierenarts, wat u kunt doen om uw hond voldoende bescherming te geven.
Lees verder