Epilepsie hond: waarom heeft uw hond spastische bevingen?

Een goede gezondheid van uw hond is van groot belang. Uw kameraadje geeft u namelijk veel plezier en aandacht. Het kan echter voorkomen dat uw hond door hersenaandoeningen of juist indirecte redenen epileptische aanvallen krijgt. Hoe is epilepsie bij de hond gerelateerd aan aangemaakte neurotransmitters (dopamine), welke symptomen kan het hebben en welke medicatie wordt gebruikt om het te behandelen?

Epilepsie hond

• Stuiptrekkingen en bewusteloosheid
• Tijdelijke uitval dopamine
• Verschillende gradaties
• Redenen voor aanval epilepsie hond
• Medicatie

Stuiptrekkingen en bewusteloosheid

Zowel puppies als de oudere hond kunnen spontaan ongecontroleerde bewegingen hebben. Epilepsie komt bij vele honden geregeld voor, waarbij het huisdier tijdelijk geen bewustzijn heeft. Daarbij worden overmatige hoeveelheid elektrische ontladingen afgegeven, waardoor de spieren overmatig worden geactiveerd. Dit heeft te maken met een tijdelijk verstoorde balans tussen de neurotransmitter dopamine en acetylcholine. Wat zijn de redenen voor epilepsie bij uw hond, hoe wordt het door stoffen aangestuurd en hoe is de behandeling?

Tijdelijke uitval dopamine

Indien er sprake is van een aanval dan schakelen de hersenen van de hond deels de aanmaak van dopamine uit. Het zorgt ervoor dat de zenuwen overactief worden en teveel acetylcholine wordt aangemaakt. Dopamine is een rustgevende stof, terwijl acetylcholine de spieren activeert. Indien er tijdelijk geen dopamine beschikbaar is, krijgen de spierreceptoren overmatig veel activeerder toegediend. De spieren zullen dan ongecontroleerd beginnen te beven. Hoe zwaar een aanval is, hangt af van hoeveel hersenen erdoor worden beïnvloed en hoeveel neurotransmitters feitelijk nog worden aangemaakt.

Verschillende gradaties

Een epileptische aanval bestaat uit een drietal stappen, waarin een aanval voordoet. Voor de feitelijke aanval daalt het dopaminegehalte, waardoor reeds gedragsveranderingen plaatsvinden. Het te grote tekort aan dopamine leidt tot hevige elektrische schokken gedurende de feitelijke aanval. Daarna herstelt de balans tussen de neurotransmitters weer, zodat het dier weer normaal gaat reageren. Bij huisdieren is dit onderscheid lastig aan te tonen en merkt men het pas op als de volledige aanval reeds optreedt. Daarnaast bestaan er meerdere gradaties, waarin het kan voorkomen. Het kan gaan om gelokaliseerde epilepsie, waarbij een beperkt deel van hersenen worden aangetast. Dit houdt in dat ook lokaal lichamelijke reacties voordoen. Het kan ook leiden tot janken, staarthappen of rondjes maken. Bij een complete aanval (grand mal) heeft het tijdelijk gevolgen voor alle processen. Spieren verstijven, bewegen krampachtig, schudden en verliezen het bewustzijn. Het dier heeft geen controle meer of de ontlasting en urine. Duurt een aanval langer dan tien minuten dan komt het leven van de hond per direct in gevaar.

Redenen voor aanval epilepsie hond

Heeft de hond problemen met de hersenen dan kunnen epileptische aanvallen vaak voorkomen. Denk aan bloedvaatvergroeiingen, welke in het hersenvlies gaan. Bij hersenaandoeningen kan het om een erfelijke variant gaan. Het vormt een belangrijke reden waarom een aanval kan optreden. Ook schade door een ongeval, inwendige vergroeiingen of infecties zijn er aanleiding voor. Daarnaast kan het ook door indirecte redenen worden veroorzaakt, zoals ingrijpende aandoeningen aan organen en het hebben van geaccumuleerde gifstoffen. Bij puppies gaat het vaak om vocht in de hersenen, terwijl het bij de iets oudere dieren eerder om erfelijke aandoeningen gaat. Vooral bij de relatief oude huisdieren gaat het praktisch altijd om goedaardige hersenvliestumor.

Medicatie

Gaat het om indirecte problemen, dan dienen die specifiek te worden opgelost om aanvallen te vermijden. Gaat het om hersenaandoeningen dan wordt medicatie toegepast. In eerste instantie wordt fenobarbital toegepast. In driekwart van de gevallen helpt deze medicatie goed. Aanvullend kan kaliumbromide worden voorgeschreven, indien het eerste medicijn teveel bijwerkingen heeft. De meeste honden reageren daar goed op. Let wel bij de Australische, Duitse Herder, Golden Retriever en Sint Bernard is bekend, dat medicatie vaak niet aanslaat. Oftewel het dier zal aanvallen blijven houden, waardoor het ook eerder kans heeft om onverhoopt te komen te overlijden. Laat u goed informeren door de dierenarts hoe de medicatie werkt en hoe u de omstandigheid voor de hond kunt helpen.

Lees verder

• Atopie hond: likken en bijten van rode jeukende huid hond
• Trillende hond: mijn hond trilt ineens aanhoudend
• Trage schildklier hond: aangetaste, kale huid en overgewicht
• Leptospirose: brakende hond, bekzweren, bloeding en diarree
• Rabiës, hondsdolheid: vaccinatie tegen speekselvirusinfectie