De Bengaalse tijger

Deze spreekbeurt gaat over de Bengaalse tijger. De Bengaalse tijger komt vooral voor in het Sandarban gebied tussen India en Bangladesh, maar ook in Noord- en Midden-India, Birma en Nepal.

Soortbescherming

In 1900 werd de tijgerpopulatie van India op 40000-50000 geschat. Tot 1972 zakte dit aantal dramatisch tot 1850 exemplaren. Door een goed beschermingsprogramma zijn er nu weer z'n 4000 tijgers.

Gedrag

De tijger is een levend nachtdier. Hij deelt zijn territorium niet graag met anderen. Om hun gebied te begrenzen, markeren ze het door hun sterk ruikende urine,die als waarschuwing dienen voor andere tijgers die in hun buurt leven. Ze kunnen ook door boomschors van bomen af te rukken hun territorium aangeven.

Voortplanting

De paartijd is normaal gesproken in de lente. Een vrouwtje krijgt in haar territorium bezoek van een mannetje dat in een aangrenzend gebied woont. Hij blijft 20 tot 80 dagen met haar samen. Gedurende deze periode is de tijgerin slechts drie tot zeven dagen vruchtbaar. Na de paring keert het mannetje naar zijn eigen territorium terug. Na ongeveer 15 weken worden 2 tot 4 welpjes geboren die de eerste tien dagen nog blind zijn. Na 6 maanden laat ze de jongen voor het eerst een paar dagen alleen om op jacht te kunnen gaan. Als de jongen groter zijn,neemt de tijgerin hen mee op jacht. Zodra ze een maand of elf zijn, kunnen de welpen alleen op jacht en met 16 maanden zijn ze krachtig genoeg om grotere prooidieren te kunnen vangen.

Voedsel en jacht

Tijgers jagen s,nachts door hun prooi te besluipen. Tijgers kunnen een korte sprint houden maar lichtvoetige prooidieren zoals gezonde herten zijn hen meestal te snel af. Een tijger bespringt zijn prooi van opzij of achteren. Kleinere dieren doodt hij met een beet in de nek, grotere verstikt hij met een beet in de keel. Tijgers hebben een voorkeur voor wild. Ze jagen op herten,zwijnen en buffels. Mannetjesbuffels wegen zeker 700 kg, ongeveer het dubbele van de tijger. Hoewel een tijger zo'n dier bijna altijd te pakken krijgt, geeft hij toch de voorkeur aan jonge of oude dieren die weinig weerstand bieden. In het Sandarban-gebied vormen herten, wilde zwijnen, apen en hagedissen de hoofdbuit van een tijger.

Leefomgeving

Er bestaan verschillende tijgerrassen die over de hele wereld verdeeld zijn en zich aangepast hebben aan hun leefgebied. Tegenwoordig is de Bengaalse tijger het talrijkst in de wouden van het vlakke kustgebied van Sandarban in Oost-India en Bangladesh waar de Ganges in de golf van Bengalen uitmondt. Dit tijgerras komt ook in andere gebieden in India en in delen van Nepal en Birma voor. Tijgers hebben een groot jachtgebied nodig: mannetjes zo,n 55 en vrouwtjes zo,n 45 vierkante kilometer. Aangezien tijgers solitair leven en hun jachtgebied niet willen delen met andere, heeft zelfs een heel kleine populatie al een groot leefgebied nodig. Tijgers gebruiken meestal meerdere slaapplaatsen in hun territorium. Dit is afhankelijk van waar ze zich bevinden. Soms beschikken tijgers over een jachtgebied van 100 vierkante meter.

De tanden van een tijger

Net als voor zijn prehistorische voorouder, de sabeltandtijger, zijn de tanden van levensbelang. Als hij zijn hoektanden door letsel verliest en zijn buit niet meer kan verscheuren, zal hij verhongeren.

Sabeltandtijger

Hadden lange hoektanden die als stootwapens gebruikt werden. Hun kaakvorm gaf bovendien een grote kracht bij het doden. De tanden van een tijger zijn zeer scherp. Hij heeft 4 scherpe hoektanden van 7,5cm lang.

Verleden

In de vorige eeuw waren er 8 soorten tijgers,en nu zijn er nog maar 5 soorten. Hoewel er meer dan 5000 van deze soorten zijn, komen er 4000 alleen in India voor.

Indringer

Mannetjes verdedigen hun gebied veel feller dan vrouwtjes. Ze ruiken dat er een ongewenste bezoeker is binnengeslopen. Maar mannetjes op doorreis worden meestal met rust gelaten. Maar een mannetje dat steeds terugkomt wordt verjaagd. Alleen als er een vrouwtje binnenkomt heeft het mannetje geen enkel bezwaar.

Bedreigde diersoort

De grootste vijand van de tijger is de mens. Omdat er overal regenwouden worden gekapt, vindt de tijger steeds minder plaats om zich te huisvesten. Vroeger is er ook veel op hen gejaagd voor de sport,en nu wordt er op hen gejaagd vanwege de mooie pels die de tijger draagt. Van de Siberische tijger alleen zijn er nog maar 400 soorten in het wild,en 1000 soorten in gevangenschap. Veel vrouwtjes krijgen zelfs de pil om te voorkomen dat ze zwanger worden.

Lees verder

• Jaguar: leefwijze, voortplanting en leefomgeving
• Bakerhaaien: de walvishaai en de verpleegsterhaai
• De olifant: ware kuddedieren
• De witte ijsbeer
• Kangoeroes: leefomgeving