De Surinaamse pad

Het meest bizarre dier op deze planeet is de Surinaamse pad (Surinam toad). Het beest heeft geen tanden, geen tong, geen ogen en geen neus, maar wel een enorme mond. Daar komt nog bij dat de eieren zich in een soort wratten op de rug bevinden, die diepe gaten achterlaten eenmaal ze uitgebroed zijn. De Surinaamse pad wordt vaak in laboratoria gebruikt voor genetische studies.

Uiterlijk

Met zijn afzichtelijke uiterlijk heeft de Surinaamse pad (ook pipa genoemd) maar weinig kans om ooit een schoonheidswedstrijd in de wacht ze slepen. Zelfs voor padden-standaarden is het beest uitgesproken lelijk en bizar. Het 20 centimeter lange lichaam is zo plat dat het lijkt alsof er een auto overheen gereden is. Het vierkante lijf en de driehoekige kop zijn wrattig en grijs tot bruin van kleur. Toch is het vooral de kop die tot de verbeelding spreekt. Het gezicht is zo goed als onbestaande: geen neus, geen tong, geen tanden, en bijna onzichtbare oogjes. Alleen een enorme mond en losse lappen huid op de kaken.

Soorten en leefgebied

De Surinaamse pad behoort tot de familie van de tongloze kikkers (pipidae) die je zowel in Afrika als in Zuid-Amerika kunt vinden. Binnen deze soort heb je zowel de klauwkikkers (dactylethrinae) als de Surinaamse padden (pipinae). De Surinaamse pad kun je van andere tongloze kikkers onderscheiden omdat er stervormige tastzintuigen (voelorganen) op het einde van de lange tenen zitten. Ze leven vooral in de rivieren van Suriname, maar ook op andere plaatsen in het noorden en midden van Zuid-Amerika.

Gedrag

Surinaamse padden zijn echte nachtdieren. Dat wil zeggen dat ze vooral ’s nachts actief zijn en dat ze zich overdag tussen waterplanten en stenen verschuilen. Wist je trouwens dat ze ondanks hun grote krachtige achterpoten nauwelijks kunnen lopen of springen? Daarom zullen ze ook nooit het water uitkomen. Hun lichaamsbouw is op het leven in de rivier aangepast; de tenen hebben zwemvliezen en het lichaam is vaak helemaal plat waardoor ze gemakkelijk kunnen voortdrijven.

Voeding

Denk je dat het gemakkelijk eten is zonder tong en zonder tanden? Niet dus. Vaak moeten de padden hun prooi met hun vingers naar binnen duwen. Daardoor lijkt het alsof het dier ‘met de handen eet’. Surinaamse padden zijn verlekkerd op visjes, wormen, insecten en larven. Deze worden vaak op de tast gezocht. Als een vis tegen de zeer gevoelige tastzintuigen op de poten zwemt, hapt de bijna blinde kikker snel toe.

Voortplanting

De voortplanting is nog zo’n reden waarom de Surinaamse pad tot de meest bizarre onder de diersoorten mag worden gerekend. Nadat het vrouwtje eitjes heeft gelegd, worden deze door het mannetje in de vergrote poriën op haar rug geduwd. De huid groeit vervolgens over de 100 tot 300 eitjes heen en na vijf tot zes maanden komen er al even lelijke kikkertjes naar buiten. Door deze manier van voortplanten hebben de vrouwtjes een tijd lang heel grote gaten in de rug die de pad extra gevoelig maken voor parasieten en roofdieren. Deze gaten worden door de kleintjes nog een tijdje als onderdak gebruikt, tot het moment dat ze groot genoeg zijn om voor zichzelf te zorgen.