Aandoeningen hond: losse knieschijf
Een losse knieschijf, ook wel patella luxatie genoemd, is een aandoening waarbij de knieschijf af en toe of helemaal uit zijn groeve schiet, waardoor de knie op slot springt. Het komt vooral voor bij kleine hondenrassen en het komt omdat dit deel van de achterpoot niet goed is ontwikkeld. Honden die hier last van hebben, kunnen tijdens het lopen een soort konijnensprongetje maken en als de knieschijf weer terug schiet, loopt hij weer normaal. Wanneer de hond hier veel last van heeft, kan het door middel van een operatie worden behandeld.
Wat een losse knieschijf is
Een losse knieschijf, met de medische benaming
patella luxatie, komt vooral voor bij kleine hondenrassen. Meestal schiet de knieschijf weg naar de binnenkant van de knie. Het kniegewricht wordt gevormd door het dijbeen en scheenbeen. Aan de voorzijde op het dijbeen loopt een groeve waar de knieschijf in ligt. De knieschijf wordt door pezen op de plek gehouden. Bij sommige honden is de groeve in het dijbeen niet diep genoeg, waardoor de knieschijf gemakkelijk naar binnen kan schieten. De knie springt op dat moment op slot. Vaak schiet de knieschijf weer terug en kan de hond weer gewoon lopen.
De oorzaak
Een patella luxatie wordt veroorzaakt door een genetische aanleg. Er wordt ook aanbevolen om niet te fokken met honden die een duidelijke patella luxatie hebben. Men is er nog niet uit hoe de exacte overerving verloopt, maar vermoedelijk berust het op meerdere factoren zoals ook het geval is bij HD (heupdysplasie). Traplopen en springen hebben geen invloed op het ontstaan van een luxatie. De aandoening komt vooral voor bij kleinere hondenrassen, zoals Terriërs, Poedels, Chihuahua’s, Vlinderhondjes, Teckels en Dwergpinchers.
De symptomen
De klachten hangen af van de ernst van de luxatie. Vaak loopt de hond afwisselend mank. Als de knieschijf zich in de groeve bevindt is er niets aan de hand en kan de hond gewoon lopen. Op het moment dat de knie op slot springt, wordt de poot tijdens het lopen niet gebruikt. De gang van de hond lijkt soms op een konijnensprongetje. Het duurt soms maar een paar stappen en vaak schiet de knieschijf vanzelf weer terug en zal de hond weer gewoon kunnen lopen. In sommige gevallen kan de hond ook moeilijk opstaan vanuit een liggende positie. Er zijn verschillende gradaties bij een patella luxatie:
- Graad 1: de knieschijf komt met moeite uit de groeve
- Graad 2: de knieschijf schiet gemakkelijker uit de groeve
- Graad 3: de knieschijf schiet heel gemakkelijk uit de groeve
- Graad 4: de knieschijf is permanent uit de groeve
Diagnose
De dierenarts kan een diagnose stellen door te voelen. Normaal gesproken kan de knieschijf niet uit de groeve worden geduwd. In ernstige gevallen moet de hond soms roeien met zijn achterpoten om vooruit te kunnen komen. Daarnaast zal er een röntgenfoto worden gemaakt waarop een ondiepe groeve zichtbaar wordt. Ook is daarbij vaak te zien dat de
tuberositas tibiae (knobbel aan de voorkant en bovenzijde van het scheenbeen) te ver naar binnen staat. Ook is de stand van het dijbeen van belang. Sommige honden hebben daarnaast ook last van knieproblemen, zoals een
gescheurde kruisband of artrose.
Behandeling
Graad 1 hoeft meestal niet worden behandeld. Hierbij schiet de knieschijf af en toe weg en het hoeft geen hinder te vormen voor de hond. Hogere gradaties moeten meestal wel behandeld worden. Door het steeds uit de groeve schieten kan er naast pijn ook slijtage (artrose) ontstaan. Behandeling zal bestaan uit een operatie, waarbij de groeve dieper wordt gemaakt en het gewrichtskapsel soms strakker wordt gemaakt om de knieschijf stabieler te maken. Het ligt ook aan de ernst van de aandoening in hoeverre er ingegrepen moet worden. Bij een lichte luxatie is het vaak voldoende om de aanhechting van de kniepees een klein stukje te verplaatsen. De hond knapt meestal erg op na de operatie en kan weer een stuk beter lopen.
Lees verder