De Duitse Herder
De Duitse Herder is in België het populairste hondenras. In Nederland staat het ras op een tweede plaats. Duitse Herders zijn herdershonden die hun oorsprong vinden in Duitsland. Het is een middelgrote hond, die moedig, evenwichtig en waakzaam is. Hij is erg trouw aan zijn baas, doet goed dienst als geleide-, waak-, verdedigings- en herdershond. Een Duitse Herder is van nature wel dominant, maar met een goede training is het een kameraad voor het leven.
Geschiedenis van de Duitse Herder
De Duitse Herder is als ras pas ontstaan in 1899. Uit verschillende herdershonden in Duitsland is toen een hond gekozen als eerste Duitse Herder. Er werd een club opgericht, Verein fur Deutsche Schaferhunde. Dit was de vereniging die aan basis lag van het fokken van de huidige Duitse Herder. De gekozen herdershond Hector, later omgedoopt tot Horand von Grafrath lag aan de basis van een nieuw ras van werkhonden en werd als eerste hond geregistreerd als Duitse Herder. Oprichter van de club en eigenaar van Hor, Max von Stephanitz, had duidelijke ideeën over de mentale, anatomische en biomechanische karakteristieke vereisten waaraan een goede Duitse Herder moest voldoen. Hij had een herdershond voor ogen die intelligent, onbevreesd en stabiel van karakter moest zijn. Fysiek moest hij de eigenschappen hebben van een wilde hond.
Uiterlijk van de Duitse Herder
De Duitse Herder is een middelgrote, licht gestrekte, krachtige en gespierde hond. Reuen hebben een schofthoogte tussen de 60 en 65 cm. Teefjes worden tussen de 55 en 60 cm hoog. Het gewicht van een reu varieert van 30 tot 40 kg. Voor een teefje moet het gewicht tussen de 22 en 32 kg liggen. De kop van een Duitse Herder is krachtig, maar niet grof. Ze hebben amandelvormige ogen, die iets schuin staan. De ogen zijn donker en hebben een levendige uitdrukking. De oren zijn breed aan de basis, middelgroot, naar voren gericht en ze staan rechtop. Het gebit moet scharend zijn. Duitse Herders hebben een sterke en gespierde hals, een lange en diepe borstkas, de buiklijn is iets opgetrokken. De rug hoort recht te zijn, evenals de lendenen. Zij lopen enigszins af van de schoft naar de achterhand. De staart dragen zij sabelvormig en komt niet boven de ruglijn. Duitse Herders hebben een dichte, harde vacht. De vacht ligt vlak tegen de huid en heeft een ondervacht. De kleur is zwart of grijs, eenkleurig of met grijze, grijsgele of roodbruine tinten.
Karakter van de Duitse Herder
De Duitse Herder is een moedige, strijdlustige hond. Hij is van nature goedmoedig en evenwichtig. Wel kunnen zij dominant overkomen. Zij hebben een goede leider nodig. Duitse Herders zijn leergierig en gehoorzaam. Daarom zijn zij uitermate geschikt als speurhond, waakhond, politiehond, maar ook als blindengeleidehond. Hij kan goed aarden bij soortgenoten, andere dieren en kinderen. Het zijn perfecte honden om mee te trainen. Duitse Herders zijn heel trouw aan hun baas. Zij hebben wel veel beweging nodig. Het gevaar zit er anders in dat zij te dik worden. Zij zijn dol op spelen.
Erfelijke ziekten bij de Duitse Herder
De belangrijkste erfelijke aandoening die bij Duitse Herders voorkomt is heupdysplasie (HD). Deze aandoening kenmerkt zich door letsel rond de heupkop en het heupgewricht. Hierdoor kunnen honden al op jonge leeftijd mank gaan lopen. Door een fokgeschiktheidskeuring probeert de rasvereniging deze erfelijke ziekte uit te bannen. Honden worden door speciaal opgeleide keurmeesters beoordeeld op verschillende punten. Exterieur, karakter en onbevangenheid zijn belangrijke onderdelen van de keuring. Wil je fokken met jouw hond, dan worden er röntgenfoto's gemaakt van de heupgewrichten, voordat hij als fokdier mag worden ingeschreven in het stamboek.
Aanschaf van een Duitse Herder
Ben je van plan een Duitse Herder aan te schaffen, laat je dan goed informeren. De beste informatie kun je krijgen via de landelijke rasvereniging, Vereniging van Fokkers en Liefhebbers van Duitse Herdershonden (V.D.H.). Zij zijn aangesloten bij de Raad van Beheer op Kynologisch gebied. Kies, als je een pup zoekt, altijd voor een kennel die is aangesloten bij de V.D.H. Je weet dan in ieder geval dat de vader- en moederhond een fokgeschiktheidskeuring hebben ondergaan. Ga ook bij jezelf na of een Duitse Herder de meest geschikte hond is in jullie gezinssituatie. Heb je voldoende tijd voor het opvoeden van een pup, het trainen van de hond en het geven van voldoende beweging. Heb je het karakter om deze prachtige, maar toch enigszins dominante hond, te maken tot een kameraad voor het leven?
Lees verder