Insecten: soldaatjes (weekschildkever)
Een weekschildkever wordt ook wel een soldaatje genoemd. Het is een kever die zowel in het zwart als in het roodbruin voorkomt. Dit insect heeft een langwerpig lichaam en zachte dekschilden en bereikt een grootte van ongeveer 7 tot 15 millimeter. Ze zijn in de zomermaanden vooral te vinden op bloemen en struiken, waar ze jagen op insecten. In Nederland en België komen ongeveer 50 soorten weekschildkevers voor.
Algemeen
Het insect soldaatje, wordt ook wel weekschildkever genoemd en het is een langwerpig diertje dat in heel Europa voorkomt in bossen en open gebieden, waar ze vooral te vinden zijn op bloemen en struiken waar ze op zoek zijn naar voedsel. Taxonomisch behoort hij tot de geleedpotigen, tot de klasse van de insecten, tot de orde van de kevers en tot de familie van de
cantharidae. De kever heeft een zacht dekschild omdat het weinig chitine bevat en heeft zes lange pootjes. In Nederland en België zijn er ongeveer 50 soorten weekschildkevers. Ze komen voor in rode en donkere kleuren. De naam soldaatje heeft hij te danken aan zijn langwerpige vorm dat doet denken aan een oud soldatenuniform.
De zwarte weekschildkever
Deze kever wordt ook wel een zwartpootsoldaat genoemd. Zijn halsschild is geelrood met een zwarte vlek op het voorste deel. Zowel zijn dekschilden en pootjes zijn donker van kleur. Het achterlijf is geelrood. Hij wordt ongeveer 11 tot 15 millimeter groot en leeft vooral in de periode mei tot en met juli.
Rode weekschildkever
De kleine rode weekschildkever is een van de meest algemene soorten soldaatjes. Ze worden ongeveer 7 tot 11 millimeter groot. De kleur is helemaal oranjerood, waarbij de achterste punten van de dekschilden donkerder zijn of soms zelfs zwart. De uiteinden van de pootjes en antennes kunnen ook donkerder tot zwartgekleurd zijn.
Leefgebied
Ze leven in glaslanden en andere open landschappen. Als je in de zomer tijdens zonnig weer op bloemen in de berm kijkt, is de kans groot dat je ze aantreft. Ze houden vooral van de schermbloemen zoals de berenklauw. Ook leven ze graag in de buurt van bladluizen. Op de bloemen paren ze, eten ze nectar en vangen ze bloemzoekende insecten.
Voortplanting
De levenscyclus van het soldaatje neemt ongeveer een jaar in beslag. Het bestaat uit een eistadium, zes stadia als larve, een popstadium en als laatste een volwassen stadium, ook wel imago genoemd. In mei en juni wordt er gepaard en worden de eitjes in een vochtige bodem gelegd. De ontwikkeling van het eerste tot en met het vijfde larvale stadium vindt plaats van juni tot september. Het zesde larvale stadium vindt plaats van oktober tot april. In de periode van april en mei vindt de verpopping plaats.
De larven
De larve heeft een langwerpig lichaam en een zijdeachtige beharing. De larven van de weekschildkever leeft op de bodem en zoekt graag een vochtige omgeving op zoals gras en weiland. Als ze het zesde larvale stadium hebben bereikt, zijn ze actieve jagers in de herfst en winterperiode. Ze kunnen tot een temperatuur van – 10 graden en een bodemtemperatuur van 0 graden nog actief zijn. Als het dooit komen ze massaal boven de grond. Ze zijn soms te zien in de sneeuw.
Voeding
De weekschildkever is eigenlijk een alleseter. De larve leeft van wormen en slakken, andere insectenlarven zoals vliegen- en muggenlarven, maar eet ook plantendelen. Een volwassen soldaatje eet vooral nectar, pollen, honingdauw, bladluizen en andere insecten. Deze kever is dan ook bij veel mensen die last hebben van bladluizen erg geliefd om in de tuin te hebben.
Verdediging
Net zoals de andere kevers zoals het lieveheersbeestje, bladhaantjes en oliekevers kunnen, kan ook het soldaatje als hij zich bedreigd voelt, bloed uit de kniegewrichten laten vloeien. Dit wordt ook wel reflexbloeden genoemd en dit zal de aanvaller afweren. De afweerstoffen in het bloed zijn giftig, hebben een bijtende werking en ruiken vies.
Lees verder