Wat proeft een paard?

Een suikerklontje als beloning weet elk paard zeer wel te waarderen. Net als wij houden paarden erg van snoepen. Maar hoe zit het verder met de smaak van het paard en hoe gaan we er het beste mee om?

Inhoud

• Smaakzintuigen
• Functie van de smaak
• Welke smaken vinden paarden lekker?
• Kieskeurig
• Zoet- en zout verslaving
• Smaak en het bit

Smaakzintuigen

• Tong: Een paard heeft dezelfde smaakpapillen als een mens namelijk zoet, zuur, zout en bitter. Ze zitten echter op een andere plaats op de tong. Bij mensen zitten de smaakpapillen op de voorkant en de zijkant van de tong. Bij een paard bevinden de smaakpapillen zich op het achterste deel van de tong.
• Gehemelte: Het paard proeft ook met zijn gehemelte. Daar zitten namelijk ook smaakpapillen op!
• Reuk: Daarnaast hangt de smaak nauw samen met de reuk van het paard. Om een volledige indruk van een smaak te krijgen, heeft een paard ook de reuk nodig.

Functie van de smaak

De smaak van het paard is belangrijk om te bepalen of voedsel en drinken geschikt en veilig is om te eten. Al heel erg jong kunnen paarden onderscheiden wat giftig is of niet.

Onze paarden kunnen echter niet altijd meer goed het onderscheid tussen giftig en niet giftig maken omdat ze maar met weinig planten in aanraking komen. Ze leren zo niet meer waar ze op moeten letten. Daarom moeten we altijd goed opletten wat een paard wil eten. Kijk vooral uit met coniferen, buxus, taxus, gouden regen, beuk, monnikskap, vingerhoedskruid, bloembollen en jakobskruiskruid. Deze planten zijn giftig. Bij de meesten van deze planten kan een paard van een geringe hoeveelheid doodgaan.

Wanneer jakobskruiskruid bloeit is de smaak bitter. Het wordt normaal gesproken bij voldoende voeraanbod niet gegeten. Wanneer de plant echter verdroogt na de bloei of gedroogd in hooi terechtkomt, is de smaak verdwenen. Paarden eten het dan wel, maar het is nog steeds giftig. Dit vereist daarom oplettendheid van de eigenaar.

Welke smaken vinden paarden lekker?

Uit onderzoek door een Engelse universiteit is gebleken dat paarden de smaak van banaan en fenegriek het lekkerst vinden. Daarna volgen tomaat, rozemarijn, komijn, wortel, pepermunt en oregano. Wanneer één van de favoriete smaken wordt toegevoegd aan bijvoorbeeld een mineraalbrok, dan wordt deze beter gegeten. Als beloning kunnen bovenstaande voedingsmiddelen prima gegeven worden. Dit is gezonder dan kant en klare suikerrijke snoepjes van een fabrikant.

Ook bleek uit het onderzoek dat paarden veel meer smaken accepteren dan we tot op heden dachten. Appel, geelwortel, knoflook en gember werden door alle onderzoekspaarden geaccepteerd. Echinacia, koriander en nootmuskaat werden door veel paarden niet gegeten. Tussen de paarden onderling waren soms wat verschillen. De voorkeurssmaken werden echter door alle paarden gegeten.

Kieskeurig

Sommige paarden zijn erg kieskeurig als het om voer gaat. Er zijn voorbeelden bekend van paarden die het water bij een andere stal niet wilden drinken omdat het net ietsje anders van smaak is. Ook in de wei en tijdens het hooi eten is goed te zien hoe kieskeurig paarden zijn. Ze eten lang niet al het gras op. Om deze reden worden er wel eens schapen of koeien bij paarden gezet. Deze eten het gras wat paarden lang laten op. Ook bij hooi eten de paarden nauwkeurig om vieze plukjes en zand heen.

Voorwaarde voor deze kieskeurigheid is dat er voldoende voer wordt aangeboden. Wanneer een paard te weinig te eten heeft, gaat hij bijvoorbeeld sprietjes hooi van de grond eten waarbij hij toch zand binnen krijgt of eet hij van giftige planten. Voldoende voeraanbod is daarom erg belangrijk.

Gelukkig hebben de meeste paarden een prima voeraanbod in Nederland. De kieskeurigheid kan dan ook komen door een zekere mate van verwendheid. Een paard wil bijvoorbeeld alleen nog dat ene lekkere, zoete voer of dat ene heerlijke, verse water. Wanneer het echt noodzakelijk is dat een paard iets eet of drinkt, bijvoorbeeld om een medicijn in te nemen, kan het helpen om een lekkere smaak als banaan of pepermunt toe te voegen.

Zoet- en zout verslaving

In het algemeen houden paarden erg van zoet. Voor paarden is dit net als bij mensen snoep. Zout vinden ze tot op zekere hoogte ook lekker. Ze zullen altijd zoeken naar geschikt voedsel zoals ruwvoer, maar tot lekkere snoepjes voelen ze zich specifiek aangetrokken. Om voer voor paarden aantrekkelijk te maken worden er dan ook vaak suikers of zouten toegevoegd. Het paard eet dit voer of het nu nodig is of niet, want het smaakt naar lekker snoep. Paarden die dit enige tijd krijgen, kunnen hier echter verslaafd aan raken! Zij willen voer zonder suikers of zouten dan niet meer eten.

Net als bij mensen is veel suikers of te veel zouten voor een paard niet gezond. Eens een keer een snoepje mag best, maar elke dag voer met veel suikers is niet gezond. Een suikerverslaving kan voor problemen zorgen bij het paard. Het beste is om voer aan te bieden waar geen toegevoegde suikers of zouten in zitten. Het paard zal dit eerst misschien niet willen eten maar de aanhouder wint. Blijf het daarom voor een langere periode aanbieden. De meeste paarden gaan dan wel overstag. En zo niet, dan heeft het paard het voer misschien helemaal niet nodig!

Smaak en het bit

Van de voorkeur voor zoet wordt gebruik gemaakt bij bepaalde bitten. Zo zijn er bitjes met een appelsmaak. Ook zijn er bitten van Aurigan. Deze bevatten extra veel koper. Wanneer het koper gaat oxideren, ontstaat een zoete smaak. Deze smaken dienen ervoor om het paard het bitje makkelijker aan te laten nemen. Voor paarden die weinig gevoel in de mond hebben, helpt het omdat ze makkelijker op dergelijke bitten gaan kauwen. Dit kan de ontspanning tijdens het rijden ten goede komen.

Lees verder

• Paardenvoeding: Op zoek naar gezond krachtvoer
• De keus van een geschikt bit
• Wat ruikt een paard?
• Wat voelt een paard?
• Wat ziet een paard?