Veilig omgaan met paarden - touwhalsters

Touwhalsters vind je tegenwoordig in bijna elke ruitersportzaak. Ze zijn -zoals de naam al doet vermoeden- gemaakt van touw en daardoor erg licht. Het paard voelt bijna niet dat hij het om heeft. De uitvoering van het halster bepaalt de inwerking: dunne, harde touwhalsters werken scherper in dan dikke, zachte.

Doel

Een touwhalster is een correctiemiddel. Het dient om duidelijke signalen te geven aan het paard. Daarom is het uiterst belangrijk dat het goed past. Zodat het op de juiste plaatsen druk geeft: op de neus, de kaak en achter de oren.
Biedt het paard weerstand, dan voelt het een duidelijke inwerking. Werkt het paard mee, dan verdwijnt de druk onmiddellijk.

Gebruik

Touwhalsters worden voor verschillende doeleinden gebruikt, maar vooral bij Natural Horsemanship. Zowel voor bitloos rijden als voor grondwerk. Grondwerk is een speelse manier om met het paard wederzijds vertrouwen op te bouwen en de dominantieverhoudingen recht te zetten. Een mooi voorbeeld van dit grondwerk zijn de 'Seven Games' van Pat Parelli. Naast het grondwerk en bitloos rijden, kan het ook op wandeling en tijdens de schriktraining erg nuttig zijn.

Rijden met een touwhalster

Als je wil rijden met een touwhalster doe je dit best niet onvoorbereid. Maak een afspraak met een instructeur Natural Horsemanship. Hij kan je leren hoe je dit best aanpakt. Als je met een touwhalster wil rijden moet je paard namelijk het principe 'wijken voor druk' kennen. Wijken voor druk is niet natuurlijk voor het paard. Vanuit z'n instincten zal het paard bij druk, tegendruk geven. Met het grondwerk leer je het paard hoe hij wel op de druk moet reageren.

Inwerking

Bij het touwhalster wordt het touw of de teugels altijd onderaan aan de lussen vastgemaakt (onder de fiador knoop). De inwerking van een touwhalster is afhankelijk van de richting vanwaar de druk komt.
Enkele voorbeelden van bij het grondwerk:

• Vraag je het paard om naar jou toe te komen? Dan geef je druk op het touw door het touw iets naar je toe te trekken. Dit geeft druk achter de oren van het paard. Komt het paard naar je toe dan valt de druk weg. Gaat het paard in verzet door achteruit te gaan of te steigeren, dan verhoogt de druk achter de oren.
• Vraag je het paard om het hoofd omlaag te brengen. Dan geef je neerwaartste druk naar de grond toe. Het paard voelt de druk op de neus en achter de oren. Brengt het paard het hoofd omlaag dan valt de druk direct weg.
• Idem met zijwaartse druk, vraag je bijvoorbeeld het paard zijn hoofd naar zijn flank te buigen dan voelt hij de druk van de buitenste knoop tegen het jukbeen. Ook hier valt de druk onmiddellijk weg als het paard zijn hoofd in de gevraagde richting beweegt.

Dit zijn enkele voorbeelden over de inwerking van het touwhalster onder het principe 'wijken voor druk'.

Gevaar

We hebben nu enkele voorbeelden gezien van het nut van een touwhalster. Helaas schuilt er in het gebruik ook gevaar.
Doordat touwhalsters soms uit heel zacht touw gemaakt zijn, lijkt het als iets waarmee onvoorzichtig omgesprongen mag worden. Maar dat is juist niet het geval.
Het halster geeft druk over een heel klein oppervlak, waarbij het touw bij foutief gebruik veel schade kan aanrichten, bijvoorbeeld bij het vastbinden van een paard voor verzorging of transport. Als het paard dan aan het halster trekt, wordt de druk op de neus te groot, met mogelijk breken van het neusbeen tot gevolg. Ook op de weide is een touwhalster ten sterkste af te raden. Stel dat het paard ergens achter de omheining blijft hangen en in paniek raakt. Een stalhalster kan breken, een touwhalster niet!

Conclusie: een touwhalster is een werktuig. Je gebruikt het met een specifiek doel en niet omdat het mooi bij je paard staat.

Lees verder

• Veilig omgaan met paarden - poetsen