Parvo: een levensbedreigende ziekte bij de hond

Je hond is lusteloos, wil niet eten en slaapt veel. Tal van ziekten kunnen deze symptomen veroorzaken en in eerste instantie hoef je je daar ook niet al te veel zorgen om te maken. Krijgt je hond echter ook diarree en begint hij te braken, gaat het om een pup of om een volwassen hond die niet is ingeënt? Dan is het verstandig om zo snel mogelijk naar de dierenarts te gaan. Parvo is dan namelijk een mogelijkheid en in dat geval is er geen tijd te verliezen! Parvo is een gevaarlijke virusinfectie, die het maagdarmstelsel van de hond aantast. Ook andere organen kunnen echter door het virus worden beschadigd. Parvo is ernstig en zeer besmettelijk en komt, ondanks vaccinatie, nog steeds vrij veel voor. Vooral bij pups eist Parvo menig leven. Daarnaast zijn sommige hondenrassen, zoals dobermann, rottweiler en Duitse herder, extra gevoelig voor de gevaarlijke virusinfectie.

De belangrijkste besmettingsbronnen

Het Parvovirus is erg hardnekkig en sterk en kan zeer lang (tot een jaar) buiten het lichaam van de hond overleven. Het virus nestelt zich dan in de omgeving en weerstaat vrij gemakkelijk warmte, kou en menig ontsmettingsmiddel. Het risico op een Parvo-infectie blijft op deze manier dus lang bestaan. Daarnaast scheiden besmette honden ook nog eens enorme hoeveelheden virus uit (via ontlasting, urine, braaksel en speeksel), wat een effectieve bestrijding ervan extra bemoeilijkt. Het is dan ook mogelijk dat een hond de ziekte krijgt, omdat er een jaar eerder een besmette soortgenoot op dezelfde plaats was!

De belangrijkste besmettingsbron voor je hond is een andere, met Parvo besmette, hond. Door contact met deze soortgenoot of (direct of indirect) met zijn ontlasting, urine, braaksel of speeksel, kan je hond het Parvovirus eenvoudig oplopen. Daarnaast vormen echter ook de mensen in de omgeving van je hond, waaronder dus jijzelf, een gevaar. Wanneer je – op welke wijze dan ook – in aanraking bent geweest met het Parvovirus, kun je dit namelijk via je handen, schoenen of kleding op je hond overdragen.

De typische symptomen van Parvo

De eerste symptomen van Parvo laten zich pas enkele dagen tot zelfs weken na de besmetting zien. Een Parvo-infectie begint meestal met klachten die door tal van ziekten veroorzaakt kunnen worden. Je hond is lusteloos, wil niet eten en slaapt veel. Bij de meeste hondeneigenaren gaan er op dat moment nog geen alarmbellen rinkelen; in verreweg de meeste gevallen is een relatief onschuldige ziekte ook de oorzaak van dit soort symptomen. Als je hond echter nog erg jong is of als je je volwassen hond niet hebt laten inenten, is het verstandig om bij deze ziekteverschijnselen zo snel mogelijk een dierenarts te raadplegen. Zeker wanneer je in de afgelopen weken op een plaats bent geweest waar veel honden komen (bijvoorbeeld een asiel of hondenuitlaatstrook).

Kort na het optreden van de eerste symptomen (enkele uren tot dagen), ontstaan de klachten die typisch zijn voor Parvo. Je hond krijgt hoge koorts, gaat braken, krijgt waterige en bloederige diarree (met een typische Parvo-geur) en gaat kwijlen. Uitdroging ligt dan ook op de loer. Wanneer je deze ziekteverschijnselen bij je hond ziet, is er echt geen tijd meer te verliezen! Een Parvo-infectie is erg hevig en kan in korte tijd zeer veel schade aanrichten. Bij erg jonge honden wordt soms ook de hartspier aangetast, waarna ze aan een hartstilstand overlijden.

Snelle behandeling door de dierenarts

De dierenarts zal meestal op basis van wat hij waarneemt bij je hond, de klachten die je beschrijft en de geur van de ontlasting (neem altijd een monster mee!) vrij snel de diagnose Parvo kunnen stellen. Bij twijfel kan hij echter een gespecialiseerd onderzoek (laten) uitvoeren op een monster van de ontlasting.

Wanneer Parvo is vastgesteld of vermoed wordt, moet er onmiddellijk met de behandeling gestart worden. De dierenarts zal je hond dan ook direct opnemen en via een intraveneus infuus vocht toedienen. Er bestaan geen medicijnen om een virus te bestrijden, voor het Parvovirus is dit helaas niet anders. Toch zal de dierenarts je hond meestal wel antibiotica toedienen. Op deze manier wordt voorkomen dat schadelijke darmbacteriën de darmslijmvliezen die door het Parvovirus zijn beschadigd, infecteren. Omdat Parvo zo besmettelijk is, wordt je hond afgezonderd van andere dieren.

Voorkomen is veel beter dan genezen!

Bij een Parvo-infectie hangen de overlevingskansen van je hond van een aantal factoren af. Een volwassen hond heeft in het algemeen een betere prognose dan een pup. Ook kwetsbare dieren (die bijvoorbeeld voorafgaand aan de ziekte al niet helemaal fit of gezond waren of dieren die erg oud zijn) hebben een wat minder goede prognose. Daarnaast geldt dat hoe sneller je hond behandeld wordt, hoe groter de kansen zijn dat je hond de infectie overleeft.

Een Parvo-infectie is een ernstige en gevaarlijke ziekte. Gelukkig kun je je hond tegen Parvo laten inenten! De jaarlijkse vaccinatie beschermt je hond vrijwel altijd tegen een infectie met Parvo. Het is uiterst zelden dat een ingeënte hond ziek wordt als hij in contact komt met het Parvovirus. Niettemin is het altijd verstandig om honden die besmet zijn met Parvo (en hun omgeving) te vermijden.