Aandoeningen hond: urineverlies

Een hond kan zowel bewust als onbewust urine verliezen. Het kan verschillende oorzaken hebben, van gedragsproblemen, neurologische problemen tot een blaas die niet goed werkt. Voor zowel de hond als het baasje kan dit heel vervelend zijn. Het kan gaan om slechts enkele druppels urineverlies tot grote plasjes. Het komt vaker voor bij teefjes dan bij reuen. De dierenarts zal de hond uitgebreid onderzoeken en in veel gevallen is er iets aan dit probleem te doen.

Urine incontinentie

Bij incontinentie van urine wordt verlies van urine verstaan. De hond kan dit bewust, maar ook onbewust doen. Het wordt meer bij een teven gezien dan bij reuen en dierenartsen zien dit probleem regelmatig. Het kan een groot probleem vormen voor zowel de hond als het baasje. Er kunnen problemen ontstaan met huid die kan gaan infecteren en de hond kan gedragsproblemen krijgen omdat hij zich ongemakkelijk voelt. Het is vervelend wanneer er weer een natte plek in de mand is of dat de vacht van de hond gaat stinken. De hoeveelheid urine die de hond verliest, kan verschillen.

Onbewust urineverlies

Dit wordt ook wel passief urineverlies genoemd. Dit kan gebeuren tijdens blaffen, in beweging komen, op de zij gaan liggen of tijdens de slaap en kan de hele dag door gaan. Dit kan verschillende oorzaken hebben, zoals:

• Sluitspier van de blaas werkt niet goed, bijvoorbeeld door sterilisatie of castratie
• Aangeboren afwijking in de anatomie van de blaas of urinewegen
• Overprikkeling van de blaas, bijvoorbeeld door ontsteking of tumor
• Blaasverlamming, bijvoorbeeld door een ongeluk
• Overvolle baas

Slecht werkende kringspier

Dit is de meest voorkomende oorzaak van onbewust urineverlies bij de hond. Het komt vooral voor bij een gecastreerde teef omdat in dat geval de geslachtshormonen wegvallen na de ingreep. Het beïnvloedt de spanning van de plasbuis, die dan niet meer goed kan sluiten. Sommige rassen, zoals de Boxer, Doberman, Rottweiler, Poedel, Teckel, Bobtail en de Ierse Setter hebben er meer aanleg voor. Wanneer de castratie plaatsvindt voor de eerste loopsheid, is het risico vergroot. Bij grote rassen met overgewicht kan er meer druk op de blaas komen te staan, waardoor de kans op urineverlies groter is.

Verstopping urinewegen

Door een tumor en steentje kan er een afsluiting ontstaan in de urinewegen. De hond kan soms niet tot nauwelijks plassen en dit geeft een verhoogde druk in de blaas. Er kan door de druk een lekkende blaas ontstaan, ook wel een overloopblaas genoemd. De dierenarts zal de blaas moeten katheteriseren om het probleem te verhelpen.

Aangeboren afwijking

In enkele gevallen is er sprake van een aangeboren afwijking. De klachten bij de teef kunnen verdwijnen na de eerste loopsheid. Na castratie kunnen de klachten terugkeren.

Neurologische problemen

Door een ongeluk kan de zenuw in de rug die naar de blaas loopt beschadigd raken. Er komen geen signalen meer dat de blaas vol is, waardoor er een overloopblaas ontstaat. De hond heeft niet meer in de gaten dat hij moet plassen. De blaas raakt dan zo vol, dat hij letterlijk overstroomt. Wanneer deze schade niet meer te genezen is, zal de hond meestal worden ingeslapen.

Bewust urineverlies

Dit wordt ook wel actief urineverlies genoemd. De hond neemt een plashouding aan en zal op de verkeerde plek gaan plassen. Ook dit kan verschillende oorzaken hebben, zoals:

• Gedragsproblemen
• Te veel drinken
• Blaasontsteking
• Ziekte

Gedragsproblemen

Het kan zijn dat de hond erg dominant is, angstig is of zich verveelt. Door dominantie kan de hond op zeer ongewenste plaatsen gaan plassen, bijvoorbeeld op bed of over je schoenen. Een hondengedragstherapeut kan je helpen om van dit probleem af te komen. Wanneer er angst is bij de hond, kan hiervoor een medicijn worden voorgeschreven. Een hond kan ook uit vreugde een plasje doen, wat nogal eens voorkomt bij puppy's en enthousiaste honden. Ze plassen wel bewust, maar niet expres. Zij hebben door de opwinding een verhoogde druk in de buik waardoor de blaas per ongeluk wordt geleegd.

Blaasontstekingen

De drang om te plassen wordt sterk verhoogd in geval van een blaasontsteking. Dit kan leiden tot ongepast gedrag, waar de hond vaak meerdere kleine plasjes doen op ongepaste plaatsen. Bij een bacteriële infectie zal de dierenarts een antibiotica voorschrijven. Wanneer er sprake is van blaasgruis, wordt vaak een speciaal dieet geadviseerd.

Te veel drinken

Een hond met nierproblemen, suikerziekte of leverproblemen kan ineens veel meer gaan plassen. Daardoor zal hij ook meer gaan drinken. Het is vaak te merken dat de waterbak vaker bijgevuld moet worden en dat de urine wateriger wordt van kleur.

Behandeling

Er zijn verschillende oorzaken, dus ook verschillende therapieën. De prognose voor herstel is dan ook erg variabel. De dierenarts zal eerst een juiste diagnose stellen en de hond uitgebreid onderzoeken. In de meeste gevallen gaat het om een gecastreerde teef met een slecht werkende sluitspier van de blaas. Dit is heel goed te behandelen met medicijnen.

Een paar tips

Laat net voordat je gaat slapen de hond nog even uit, zodat hij zijn blaas helemaal kan legen. Verder is het belangrijk om overgewicht te voorkomen, omdat dit de klachten kan verergeren. Probeer niet boos te worden als de hond per ongeluk in huis plast, want dat kan de hond alleen maar angstig maken. Vul een lege waterbak altijd bij, ook al drinkt de hond veel.

Lees verder

• Aandoeningen hond: urinewegontsteking
• Diarree hond: wat te doen?
• Hondenziekten: prostaatproblemen