Speciaalaquarium voor eierleggende tandkarpers

Een speciaalaquarium hoeft niet altijd moeilijk en groot te zijn..neem nu een speciaalaquarium voor eierleggende tandkarpertjes dat volstaat met een klein aquarium en een simpele inrichting. In dit artikel leest u hoe u simpel een mooi speciaalaquarium kunt maken.

Speciaalaquarium voor eierleggende tandkarpers

Men zou hier ook kunnen spreken van een speciaal aquarium voor seizoenvissen. Deze vissen van de familie Cyprinodontidae bevolken merendeels poelen en plassen die gedurende de warme seizoenen geheel of grotendeels uitdrogen. Onder gunstige omstandigheden kunnen de dieren enkele seizoenen van hun leven genieten, dat is één of hoogstens anderhalf jaar; in het algemeen in hun levensduur echter beperkt tot slechts enkele maanden.
Zonder een vergaande aanpassing aan deze extreme omstandigheden zouden de in deze tijdelijke wateren levende soorten weldra verloren gaan, maar levenswijze, ontwikkeling en voortplantingsbiologie van de eierleggende tandkarpertjes zijn volledig aangepast aan de onverbiddelijke natuurlijke omstandigheden waaronder ze leven. Alleen al om hun fascinerende levenscyclus te kunnen volgen is het de moeite waard een speciaalaquarium voor deze vissen in te richten. Een prettige bijkomstigheid is dat de mannetjes een ongelooflijke kleurpracht ten toon spreiden, die in een druk bezet gezelschapsaquarium niet tot zijn recht komt.

Een speciaalaquarium voor hen kan bescheiden van afmeting zijn; de inrichting is eenvoudig, het onderhoud gering en het risico dat er iets mis gaat is vrijwel te verwaarlozen. Men zoekt er een geschikt plaatsje voor, het liefst in een donkere hoek, bijvoorbeeld in een wandmeubel. De afmetingen van het bakje zijn afhankelijk van het aantal vissen dat men hierin wil onderbrengen, maar veel zwemruimte hebben de dieren niet nodig, territoriumvormend zijn ze evenmin en hun zuurstofbehoefte is beperkt.

Een bakhoogte van 20 á 25 cm is reeds ruim voldoende en de breedte kan volledig worden aangepast aan de beschikbare ruimte, waarbij men moet zorgen voor een zo groot mogelijk wateroppervlak. Boven het aquarium komt een goed sluitende lichtkap, waarin aan de voorzijde een kleine lichtbron wordt gemonteerd: in dit geval bij voorkeur een gro-luxbuisje, dat de iriserende kleuren van de vissen extra zal doen oplichten.

De inrichting

Is zeer eenvoudig. Op de bodem komt een laagje fijnkorrelig zand, vermengd met stukjes opgekookte turf. Hier overheen kan men dan nog wat afgevallen eikenblad aanbrengen of goed ingewaterde turfpluizen. De wanden kunnen aan de buitenzijde donkerbruin of zwart geschilderd worden, maar veel fraaier is het om ze aan de binnenzijde met kurkschors te bekleden.

Het decoratiemateriaal

Bestaat in hoofdzaak uit grillige kienhoutstronken, die men vanaf de vooruit tegen de wanden omhoog laat lopen zodat een zekere dieptewerking ontstaat. Met één stukje kienhout is dit effect natuurlijk niet te bereiken. Met een enkele, weinig licht behoevende plant wordt het interieur gecompleteerd. Te veel planten doen het beoogde doel- een modderpoel met boomwortels- verloren gaan. Boven langs de kurkschorswanden kan men wat mosjes laten groeien waarin de vissen graag paren, maar ook kan men voor dit doel gebruik maken van kleine drijvende eikenbladvarens, die dan langs de wanden op hun plaats gehouden kunnen worden door een rondom gespannen nylondraad.

Met behulp van een klein en langzaam doorstromend turffiltertje, waarvan de uitstromer aan het wateroppervlak ligt, wordt voorkomen dat zich hier een vlies vormt.

De temperatuur

Wordt op ongeveer 22-23 graden gehouden, de waterhardheid liefst onder de 10 DH.

Waterverversing

Is hoogstens om de 4 tot 6 weken nodig en dan nog slechts 1/3 deel. Twee tot 3 weken na de inrichting kan men de bak bevolken met vertegenwoordigers van onder andere de geslachten Nothobranchius, Aphyosemion, Aplocheilus, Epiplatys en Roloffia.