Methode Cesar Millan bij agressieve honden

Niels, 23-05-2014
Hallo, wie kan mij raad geven, heb een hond die lief is tegen mensen maar andere honden wel aanvliegt. Hij is 3 jaar bijna en wil hem niet meer castreren Reactie infoteur, 26-05-2014
Beste Niels,

Om u van correct advies te kunnen voorzien, heb ik veel meer informatie nodig, dan u nu geeft. Belangrijke informatie is: Wat gebeurt er precies, kunt u omschrijven hoe de hond andere honden aanvliegt en of de hond ook daadwerkelijk bijt. Wat heeft u tot nu toe geprobeerd om het gedrag te corrigeren? Heeft de hond dit gedrag altijd al vertoond? Hoe vaak wordt de hond uitgelaten? Hoe reageert u op zijn gedrag? Waarom wilt u de hond niet laten castreren? (castreren lost in vele gevallen een deel van de problematiek op, zeker als er een hormonale factor meespeelt). Bent u naar de dierenarts geweest met de hond voor een algeheel onderzoek? Er kan namelijk een lichamelijke oorzaak zijn bij agressie problematiek.

Verder raad ik u aan om het artikel "de perfecte roedelleider volgens de methode Cesar Millan", te bestuderen. U vindt het artikel hier:

http://dier-en-natuur.infonu.nl/huisdieren/131636-de-perfecte-roedelleider-volgens-de-methode-cesar-millan.html

Met vriendelijke groet,
Anja Toetenel

An, 08-05-2014
Hai, dit artikel vond ik op internet, ik wou informatie over mijn 2 malthezers die enorm vechten tot bloedens toe. maar ik kan me toch niet indenken dat je de aanvaller beloont, en het slachtoffer straft, kan iemand me uitleggen hoe dit nu precies zit, want mijn dierenarts vertelt hetzelfde, ik moet de hond die aangevallen wordt eigenlijk straffen zodat de hogere in rang ziet dat ik weet dat hij de baas is van de twee. ik vind dit vreemd want ik wil de aangevallen hond juist beschermen en lief tegen zijn.

4. Uw houding t.o.v. de honden.
Honden bepalen onderling hoe de rangorde tussen hen is. Hoe meer u zich bemoeit met de rangorde-bepaling tussen uw honden, hoe meer onrust u zult krijgen. Straf bijvoorbeeld de ranghogere hond dus nooit, als hij/zij de ander eens hardhandig op zijn plaats wijst. Negeer het hele gebeuren en mopper alleen op de ranglaagste en stuur deze weg. Geef de ranghoogste eventueel een aai wanneer de rust is weergekeerd. Houd ook rekening met de rangorde bij zaken als eten geven, begroeten bij thuiskomst enzovoort. Trek de ranghoogste hond bij alles voor, hoe "onmenselijk" dat soms misschien lijkt. Uiteindelijk is het ook in het belang van de ranglaagste wanneer u zo handelt, omdat het effect duidelijkheid en dus rust in de roedel met zich meebrengt.

5. Inprenting en socialisatie van de honden
Honden leren 'sociale vaardigheden' door onderlinge contacten met andere honden. Als pup leert een hond hoe hij, wanneer hij het nest heeft verlaten, rangorde gevechten moet houden. Ook leert de pup hoe en wanneer hij het gevecht kan stoppen wanneer hij het rangordegevecht verliest. Een hond die weinig sociale contacten heeft met andere honden (anders dan een andere hond binnen de roedel) kan daardoor weinig sociale ervaring opdoen. Soms zien we dat dat soort honden bij een rangorde gevecht niet opgeeft, maar (tegen beter weten in) gewoon door vecht met alle vervelende gevolgen van dien.

6. Uw appèl over de honden
Wanneer het voor de hond absoluut duidelijk is dat de baas de hoogste is in rang, kan de baas ook aan de honden duidelijk maken dat hij/zij niet tolereert dat er gevochten wordt binnen de roedel. In die situatie kunt u als baas uw honden dus verbieden om te vechten. Dit biedt echter geen oplossing wanneer de honden niet in uw aanwezigheid zijn. Een roedelleider kan zijn 'onderdanen' niet verbieden te vechten wanneer hij niet aanwezig is. Reactie infoteur, 14-05-2014
Beste An,

Bedankt voor je vraag. Het is heel belangrijk om te weten dat JIJ altijd de hoogste in rang bent, jij bent de roedelleider. Echt vechten tussen honden mag jij als ranghoogste nooit toelaten! Ik doel op een gevecht waarbij echt gebeten wordt, dus waarbij honden elkaar verwondingen toebrengen. Dit kan en mag niet.

In dit artikel heb ik beschreven hoe jij een perfecte roedelleider kunt worden:

http://dier-en-natuur.infonu.nl/huisdieren/131636-de-perfecte-roedelleider-volgens-de-methode-cesar-millan.html

Het is niet goed als honden tot bloedens toe vechten. Dit heeft niets te maken met rangbepaling. Je beschermt de zwakkere hond, door de hond die aanvalt te stoppen!

Honden mogen NOOIT gestraft worden! Wel mag je, als hondenbaas, je hond corrigeren. Doe dit altijd op een rustige manier: ga niet schreeuwen, gedraag je niet nerveus, spreek duidelijke taal.

Als je honden met elkaar vechten als je niet thuis bent, dan is het belangrijk ervoor te zorgen dat ze niet kunnen vechten. Dan scheid je ze van elkaar. Bijvoorbeeld in verschillende kamers. Een bench kan ook een oplossing zijn.

Als je lief bent voor de gebeten hond (wat begrijpelijk is, je hebt medelijden als mens zijnde), geef je de andere hond het idee dat die belangrijker is. Doe dit dus nooit! Het is goedbedoelde aandacht, maar het helpt absoluut niet. De beste bescherming is de aanvaller op zijn plaats zetten. Je moet heel duidelijk maken aan die bijtende hond, dat je zijn gedrag niet tolereert.

Leer de signalen kennen, want voorkomen is beter dan genezen. Ik ga hier nog aandacht aan besteden hoe je dit het beste kunt doen. Hoe je de lichaamstaal van je hond kunt leren lezen.

Zoek, als het je zelf niet lukt, professionele hulp bij een hondengedragsdeskundige of hondenschool.

Ga ook aan de slag met de tips in mijn artikel. Een hondenroedel is een rustige roedel, daar wordt in harmonie geleefd en nooit gevochten. Grauwen en snauwen is wel normaal en daar mag je je niet mee bemoeien als hondenbaas. Maar als het uit de hand loopt wel.

Als je nog meer vragen hebt hoor ik het graag!

Vriendelijke groet,
Anja

Richard, 23-03-2014
@Danielle

Begrijp je probleem heb n charpei en die word ook altijd aangevallen, net nog, vaak op plekken waar ik geen kant op kan of t baasje 100 mtr verder loopt heb nu n halsband met spikes aangeschaft is die nog wat beschermd.
Het zijn ook vaak de grootste die loslopen en aanvallen en eigenaren reageren vrij lakoniek waarom zouden ze ook hun hond heeft niets. Reactie infoteur, 05-05-2014
Hallo Richard,
Het belangrijkste is niet de halsband, maar hoe rustig jij je hond begeleid. Het is ook belangrijk meer te leren over de lichaamstaal van andere honden, maar ook over de lichaamstaal van je eigen hond. Op de een of andere manier lokt jouw hond namelijk een dominante reactie uit. Het is belangrijk te leren begrijpen waardoor dit ontstaat: is jouw hond onzeker, angstig, of is je hond ook dominant (let op zijn staart, of hij aan het loeren is naar andere honden en hoe hij dat doet).

Hetzelfde geldt natuurlijk voor de loslopende honden die je ontmoet. Leer hen op afstand te "lezen" en luister naar je gevoel.

Iedere hond is in staat om aan te vallen, helaas brengen grotere honden meer schade aan. Het hangt ook af van de manier van aanvallen: is het werkelijk agressie? Wordt er tot bloedens toe gebeten of is het meer een correctie van de andere hond aan die van jou.

Al met al is het dus van groot belang om te leren begrijpen waarom dergelijke situaties tussen jouw hond en de hond van andere eigenaren plaatsvinden. Daarmee los je voorkomende problemen echt op. Succes!

Charles, 30-05-2013
Anneke, je moet hond 1 niet voortrekken - een hondenprobleem is meestal een bazenprobleem. Reactie infoteur, 05-05-2014
Mooi geschreven Charles!

Anneke Jecsny, 17-07-2012
Wij hebben 3 Keeshonden, alle drie reuen, niet gecastreerd. Een van ca 12/13 jaar, afkomstig uit een asiel. Hij was ca 2 jaar toen hij bij ons kwam. Over zijn achtergrond is niets bekend. Hij vertoont een typisch gedrag naar andere honden, blaft, is niet stil te krijgen, maar valt niet aan.
Onze tweede hond is een mix, (Kees en waarschijnlijk border collie) hij is zeer sociaal opgevoed (bij veel honden) en onder goede begeleiding. Hem hebben we van de eerste eigenaar toen hij ca. 3 maanden was. Hij is nu 1, 5 jaar. Hij veroorzaakt ook geen probleem.
Dan hebben we de 3de Kees, ca 4 jaar. Hij komt uit Tsjechië uit een zgn. Totungsstation.
Hij zou van zigeuners afkomen, maar moest weg. Maar veel meer dan dit is niet bekend over de hond. Hij is nu een jaar bij ons.
Allemaal zijn ze aanhankelijk, lief, graag in onze buurt, maar wel eigenzinnig, wat bij een Kees hoort.
Het gaat om de eerste en de derde hond. De derde hond valt de eerste hond aan, wanneer de eerste blaffend naar de deur loopt, wanneer de eerste iets hoort of ziet.
Ook bakent de derde regelmatig zijn terrein af (in huis, niet buiten)
Er is dus wel sprake van een rangorde probleem, naar mijn idee. Ik denk echter dat er een bepaalde angst optreedt bij de derde hond, zodra de eerste blaft en snel langs hem loopt. De manier van kijken is meer een angstige, dan een dominante blik.
Ik " trek" de eerste hond voor t.o.v. de derde. Eerst eten geven, beste plaats geven om te slapen, enz. enz.
Toch blijft het probleem zich voordoen. Mijn vraag is: wat ik kan nog meer doen en hoe moet ik dit aanpakken? Is eventueel castratie een oplossing, hetzij bij alle drie de honden, danwel bij de derde. Ik vind de eerste hond een beetje te oud om onde narcose te laten brengen.
Wie kan mij een beetje verder helpen, dit probleem op te lossen? Reactie infoteur, 05-05-2014
Beste Anneke,

Allereerst wil ik je laten weten dat ik het geweldig vindt dat je honden hebt geadopteerd, die in een hopeloze situatie zaten. Het is een aanrader. Zelf heb ik er een uit Spanje, vanaf zijn 12e hier en hij is inmiddels 18 jaar!

Maar nu over jouw situatie, het spijt me dat een antwoord zo lang op zich heeft laten wachten. Het is lastig om via internet een juiste inschatting te maken, maar uit jouw woorden maak ik het volgende op: Jouw eerste hond vertoont territoriaal gedrag (met zijn geblaf laat hij soortgenoten weten, dat ze niet in de buurt mogen komen). Het betekent eigenlijk, dat hij jou niet helemaal als zijn roedelleider ziet. De roedelleider is degene die de roedel beschermt, niet de leden die onder de leider staan. Op het moment dat een hond leiding mist van zijn baas, neemt hij zelf die rol over. Geen enkele hond voelt zich daar prettig bij.

Hierdoor gaat zo'n hond onstabiel gedrag vertonen. Sommigen worden agressief, anderen onzeker, anderen weer angstig, afhankelijk van het karakter van de hond. Jouw hond is vermoedelijk onzeker en blaft hierdoor (dit zeg ik met enig voorbehoud, omdat ik de situatie niet met eigen ogen heb kunnen zien).

De derde hond corrigeert je eerste hond. Honden die in een groep leven, zoals bij jou het geval is, zoeken naar balans. Blaffen uit onzekerheid, of territoriumdrift, wordt door honden die hoger in de rangorde staan niet geaccepteerd. Dat laat hij dan ook weten door een correctie te geven.

Ook hier komt weer naar voren, dat de derde hond jou ook niet accepteert als de leider van jullie roedel. Want eigenlijk hoor jij degene te zijn, die corrigeert.

Wat je nooit mag doen, is een hond met onstabiel gedrag voortrekken. Dit is heel verwarrend voor je andere honden. Het is sowieso niet aan te raden om te denken in termen van "voortrekken".

Het beste is, om de meest rustige en stabiele hond, de hond die het beste luistert, als eerste eten, drinken, aandacht, etc. te geven. Dat hoeft dus niet altijd dezelfde hond te zijn! Het gaat om het gedrag dat op het moment van voeren enzovoorts wordt vertoond. De meest kalme en gehoorzame hond verdient als eerste zijn eten, drinken en aandacht. Hiermee laat je de overige leden van je roedel heel duidelijk zien wat er van hen wordt verwacht. Je beloont dus goed gedrag. Dit schept balans in de roedel.

Ga eens kritisch bij jezelf te rade hoe jij je gedraagt als roedelleider. Want al ken ik je situatie niet real life, wat me wel duidelijk is, is het feit dat twee van de drie honden jouw leiderschap niet accepteren.

Castratie is niet de eerste oplossing voor je probleem. Uit gezondheidsoverwegingen is het natuurlijk wel aan te raden. Het is veel beter om aan je leiderschapskwaliteiten te gaan werken. En meer te gaan lezen over hondenpsychologie.

Ik ben weer helemaal terug hier en ga nog een aantal artikelen schrijven over o.a. hoe je een perfecte hondenbaas kunt zijn. Hou mijn pagina dus in de gaten :)

Heb je al eens boeken gelezen van Cesar Millan? Of naar zijn programma gekeken op National Geographic Channel?

Ik hoop dat je hiermee uit de voeten kunt. Als je nog vragen hebt, dan hoor ik het graag van je!

Vriendelijke groet,
Anja

Danielle, 13-06-2012
Een tijd geleden is 1 van onze honden uit het niets aangevallen door een andere hond. ik heb dus niet zo gereageerd als hierboven staat, ik was helemaal in paniek. uiteindelijk liet de aanvallende hond even los en kon ik mijn hond weer weghalen. Het was allemaal net goed gegaan, wel wondjes en inwendig was het niet helemaal ok, maar hij doet het gelukkig nog. De baasjes van de aanvallende hond hebben hun hond in laten slapen, hij had het blijkbaar al veel vaker gedaan zo uit het niets een andere hond aanvallen die aan de lijn was. Wij voelden ons enorm rot hierover want dit wilden we helemaal niet en we hebben hier ook helemaal niet op aangestuurd. Nu is het een half jaar later, maar ik durf niet meer met onze honden te gaan lopen. Ik ben zo bang voor een andere hond, niet voor mezelf, ik zelf ben helemaal niet bang, maar ik ben bang dat die andere hond zo maar weer onze hond pakt. Wat moet ik nu doen? Ik baal hier echt enorm van en wil dit ook niet. Als ik maar bedenk dat er een hond los kan lopen en dat die dan zo kan komen word ik echt panisch… Reactie infoteur, 05-05-2014
Beste Danielle,

Het allerbelangrijkste in jouw geval, is gaan werken aan je angst. Leer weer in het huidige moment te leven, laat wat er is gebeurd los. Dat doen jouw honden ook. Zij leren ons mensenbazen een waardevolle les. Cesar Millan noemt dit "The Present Moment". Doe bijvoorbeeld ontspanningsoefeningen. Leer jezelf aan vertrouwen te hebben. Met jouw angstige energie loop je een veel groter risico dat de situatie zich herhaalt. Visualiseer jezelf als een zelfverzekerde roedelleider, ontspannen en vol vertrouwen in jouw honden. Dit creëert een stabiele energie.

Je kunt het, het is een kwestie van loslaten en ook een kwestie van realistisch zijn: je hebt namelijk veel vaker gelopen met je honden dat er niets gebeurde dan dat een hond werd aangevallen. Het kan altijd gebeuren, maar het is zinloos om er op voorhand al bang voor te zijn. Vandaar dat het zo belangrijk is, in het hier en nu te leven. Wie dan leeft, die dan zorgt. Vergroot je kennis, zodat je, mocht het ooit nog eens voorkomen, weet hoe te handelen, kalm kunt blijven en daardoor de situatie niet escaleert.

Excuses voor het zeer late antwoord van mijn kant. Ik ben weer terug op InfoNu, ga nieuwe artikelen schrijven, o.a. over honden(psychologie) en hoe je een perfecte baas kunt zijn. Maar ik ga ook meer schrijven over menselijke problemen en hoe je die in het NU aan kunt pakken, wat er ook is gebeurd.

Besef je dat wat er is gebeurd, achter je ligt. De toekomst heb je niet in de hand. Het enige waarop je invloed hebt is het huidige moment. Loop dus niet weg voor je angsten, confronteer jezelf ermee, ga na hoe realistisch ze zijn, en of het eerlijk is naar je honden, om waar je bang voor bent te vermijden. Dit is niet goed voor je honden. Een roedelleider kan het namelijk wel aan, en jij kunt leren wat er is gebeurd achter je te laten. Succes!