De geschiedenis van de hond

De hond: uw beste vriend. Een trouwe huisgenoot en niet meer uit het straatbeeld weg te denken. Maar hoe is dat eigenlijk zo gekomen en waar vindt de hond zijn oorsprong? Feit is, dat de geschiedenis van de hond onlosmakelijk verbonden is met die van de mens.

Wolf en mens

Wolven zijn roofdieren en de voorouders van onze honden. Wolven zijn ook de eerste 'huisdieren' die door mensen gehouden werden.

In de préhistorie werden jagers gevolgd door wolven, die zich nabij hun holen en hutten ophielden, om zich zo aan de voedselresten te goed te kunnen doen. Getemde wolven beschermden de mensen, gingen met ze mee op jacht en hielpen ze bij het hoeden van hun kudden. Zij kregen altijd hun deel van het voedsel en zo werd de wolf een trouwe bondgenoot...

Niet alle wolven zijn hetzelfde; ieder werelddeel heeft zijn eigen ondersoorten en rassen. Er bestaat nogal wat verschil in kleur en grootte, afhankelijk van waar ze leven en hun omstandigheden. Variatie in rassen komt dus ook al voor bij de voorvaders van de Canis familiaris (de wetenschappelijke Latijnse naam van de hond).

Hond en mens

Op een gegeven moment zijn mensen begonnen met het fokken van huiswolvenrassen. Op die manier werden er bij de dieren eigenschappen ontwikkeld, die nuttig waren voor de mens.

Zo ontstonden er verscheidene soorten honden met verschillende eigenschappen, zoals snelle jachthonden en waakse hofhonden. Met het verstrijken der tijd kregen mensen honden zo ver, dat ze hen bij allerlei soorten klusjes en werkzaamheden hielpen. Het bleek ook dat het ene ras beter geschikt was voor een bepaalde taak dan het andere ras. Daarom ging men doelgericht hondenrassen fokken, die zeer goed uitgerust waren voor een bepaalde taak.

Voor elk karweitje dus een bijpassende hond. De Egyptenaren hadden voor de jacht op woestijndieren snelle jachthonden nodig en zijn daarom begonnen met het fokken van windhonden. Chineze keizers hadden leeuwhonden, die hun paleizen moesten bewaken. De Romeinen gebruikten honden bij hun oorlogsvoering, het schijnt dat ze zelfs een soort harnas aangemeten kregen!
In de Middeleeuwen waren zogenaamde hondengevechten een populair volksvermaak. Men liet de honden vechten in een strijd op leven en dood, tegen elkaar of tegen andere dieren, zoals bijvoorbeeld beren. In de negentiende eeuw werden deze gevechten verboden.

In modernere tijden werden en worden honden speciaal opgeleid om een 'beroep' uit te oefenen. Denk hierbij aan bijvoorbeeld: lawinehonden (sint-bernard, bergamasco, pyreneese berghond, tibetdog), blindengeleidenhonden (Duitse herder, rottweiler, Berner sennenhond, boxer) en politiehonden (Duitse herder). Tegenwoordig wordt de hond door particulieren bovenal als gezelschapsdier gehouden. Voor gezinnen met kinderen is de hond vaak een soort lid van de familie. Voor alleenstaande mensen een probaat middel om de eenzaamheid te verdrijven en aangezien men zo'n dier moet uitlaten, zorgt het ook nog eens voor wat extra lichaamsbeweging!