Hondenrassen: Barbet of Franse waterhond

Het hondenras barbet is niet bij iedereen even bekend, maar diezelfde hond kennen veel mensen wel onder de naam 'Franse waterhond'. Deze intelligente, zachtaardige krullenbol met jachtinstinct is een echte waterrat. Met een prettig karakter en een vacht die niet extreem veel inspanning vergt, past de hond bij uitstek in de (drukke) gezinssituatie. Wat is het precies voor hond en hoe ga je met deze hond om?

Barbet, de basis

De in Nederland relatief weinig voorkomende barbet, ook wel Franse waterhond genoemd, is afkomstig uit Frankrijk. Het betreft een oud ras dat al eeuwen bestaat. Hij dankt zijn naam aan de baard die deze hond heeft. Het is van oudsher een jachthond en werd met name ingezet om geschoten waterwild naar de jager te brengen. Tegenwoordig is het een leuke gezelschapshond. Deze hond is goed te trainen en dat, in combinatie met het zachtaardige en stabiele karakter, maakt de hond ook een prima geleidehond.

Het ras is met uitsterven bedreigd geweest. Dit had met name te maken met de opkomst van de meer ‘moderne’ krullenbollen, zoals de poedel in verschillende kleuren en formaten. Sinds de eeuwwisseling neemt de populariteit van de barbet iets toe.

Uiterlijke kenmerken

Deze leuke hond heeft qua uiterlijk enkele typische kenmerken.

Vacht
De barbet heeft een volle gekrulde vacht. De dikke vacht werkt isolerend in het water. Het helpt de hond ook in koud water goed te functioneren. De barbet kent geen ruiperiodes en wordt normaliter éénmaal per jaar getrimd. Veel meer dan wat puntjes knippen is het eigenlijk niet. Regelmatig de gekrulde vacht borstelen is wel aan te bevelen. Doe dit vanaf het begin en de hond heeft er geen moeite mee. Voor veel mensen heeft deze hond dan ook een mooie volle en toch relatief eenvoudig te onderhouden vacht. De vachtkleur kan heel divers zijn, te weten:

• zwart
• grijs
• roodbruin/kastanjebruin
• vaalrood
• zandkleur/geel
• wit
• meerkleurig

De meerkleurige variant heeft geen restricties als het gaat om de kleurverdeling over het lichaam, zolang de meerkleuren maar over het hele lichaam verspreid zijn. Zowel bij het bruin, rood als zandkleur zijn er meerdere kleurschakeringen toegestaan. De meest voorkomende kleuren zijn bruin en zwart.

Kop en romp

Een teefje heeft een minimale schofthoogte van zo’n 50 centimeter en een reutje heeft een minimale schofthoogte van zo'n 54 centimeter. Schofthoogte kan/mag altijd iets meer zijn, maar niet minder. Het gewicht varieert van 20 tot 28 kilogram. Heb je een barbet die nog iets groter is, dan mag het gewicht tot zo'n 34 kilogram oplopen. Het lichaam ziet er sterk uit, met een goed ontwikkelde borstkas. De hond heeft gewelfde ribben, een ietwat bolle rug en sterke lendenen.

De barbet heeft een ronde, brede schedel met een nadrukkelijk stop (neus). Het zijaanzicht van deze hond oogt een beetje vierkant (met name de snuit). De hond heeft een opvallende baard. De ogen zijn bij voorkeur kastanjebruin van kleur en de oren staan laag op de kop en bevatten lange haarlokken. Deze haarlokken moet je regelmatig laten trimmen.

Staart

De staart heeft een lage aanzet en wordt meestal iets opgeheven gedragen. Niet helemaal horizontaal en zeker niet boven de rug. De punt van de staart kan een kleine opkrulling hebben.

Karakter

Het betreft een intelligente hond, met een zachtaardig en zeer vriendelijk karakter. Verder heeft deze hond een vrolijke natuur en is speels. Ook naar vreemden is deze hond altijd vriendelijk, maar nooit opdringerig.

De barbet staat verder bekend om zijn stabiele en evenwichtige karakter. Deze hond is nauwelijks uit balans te krijgen.

De barbet als maatje in huis

De barbet heeft een gemiddeld energieniveau en dat wil zeggen dat de hond regelmatig beweging nodig heeft. Lukt dat een keer niet, dan is dat niet erg. Waar sommige honden druk in huis worden als ze hun energie niet kwijt kunnen, geldt dit niet voor deze hond. Je doet de hond er wel een groot plezier mee als deze tijdens wandeltochten ook het water in kan.

Deze vriendelijke, stabiele hond bouwt graag een sterke band op met de mensen waar hij mee samenwoont. Het gaat hier om zowel volwassenen als kinderen. Als je vanaf pup regelmatig optrekt met deze hond en bijvoorbeeld een goede puppytraining volgt, dan wordt het een prima maatje voor het leven. Komt de hond als volwassen dier bij je, dan is er nog steeds een goede band op te bouwen. Alleen weet je dan niet altijd wat het dier heeft meegemaakt. Dierenasiels proberen hier alert op te zijn en zoveel mogelijk informatie mee te geven, teneinde een goede match tussen baas en hond te creëren. Heb je deze specifieke informatie niet, dan zijn er trainingen voor volwassen honden die je kunnen helpen.

De barbet gaat ook prima samen met andere honden of katten en alles bij elkaar maakt dat dit een uitstekende hond is voor een gezinssituatie. Er zijn slechts enkele puntjes waar je bij deze hond op moet letten, te weten:

• Deze hond houdt er niet van lang alleen gelaten te worden.
• Het is een intelligente hond, dus laat hem zo nu en dan zijn hoofd gebruiken. Bijvoorbeeld met spelletjes.

Hoe gezond is de barbet?

Bij veel rashonden is bekend wat er aan gezondheidsproblemen, specifiek voor dat ras, kunnen ontstaan. Dit geldt niet voor de barbet. Die informatie is er anno 2019 nog niet.

Of het uitblijven van mogelijke erfelijke gezondheidsklachten een bijdrage levert aan de levensverwachting voor deze relatief grote hond, is niet te zeggen. Wel is het zo dat veel grotere honden vaak niet ouder worden dan 10 tot 11 jaar, maar de barbet zeker 12 tot 15 jaar oud kan worden.

Oren en heupen

Veel honden met wat langer haar, zijn gevoeliger voor oorontstekingen. Oorsmeer of vuil van buiten kan aan de lange haren kleven en er kunnen kleine ontstekingen ontstaan. Je herkent het aan het schudden van de kop, het krabben bij de oren of een penetrante geur. Ook de barbet kan hier last van hebben en dus is regelmatig de haren bij de oren trimmen belangrijk. Heeft je hond toch last van ontstekingen, dan kan de dierenarts het relatief snel genezen. Blijf er niet mee lopen, want dan kan het een chronische variant worden.

Ook komt er wel eens heupdysplasie voor, maar zover bekend niet in die mate zoals dit bij de herder het geval is. Bij twijfel is het goed een foto van de heupen te laten maken. Heeft een hond het, dan is het jaren in de hand te houden, maar genezen is niet mogelijk.

Tot slot

Deze middelgrote tot grote barbet is bij uitstek geschikt om te leven in een gezinssituatie en is ook geschikt om op te leiden als geleidehond. Deze stabiele hond heeft niet veel onderhoud nodig, is goed te trainen en verliest geen haar. Een niet onbelangrijk aspect voor menigeen om een dergelijke hond te kopen is zijn zachtaardige, vrolijke en stabiele karakter.