Geschiedenis en herkomst van de cavia

Tegenwoordig is de cavia in Europa, Noord-Amerika en Azië een zeer geliefd huisdier. Het diertje heeft weinig verzorging nodig en is heel erg goed te knuffelen. Van oorsprong speelden de cavia's echter een hele andere rol in Zuid-Amerika, ze worden er al duizenden jaren in zeer grote aantallen gefokt.

Identiteit van de cavia

Het oorspronkelijke leefgebied van de cavia is Zuid-Amerika. Ze leven hier vooral in verlaten holen van andere diersoorten. Het zijn zelf van oorsprong geen goede gravers. Ze leven vooral in droge streken, ze mijden de gebieden van de regenwouden. De eerste echte cavia was de wilde cavia aperea. Omdat deze cavia zich heeft verspreid zijn er verschillende mutaties ontstaan. Er ontstonden 9 verschillende varianten van de cavia aperea. Een ervan is de cavia aperea tschudii, deze leeft aan allebei de kanten van het Andes-gebergte. Deze heeft een agoutikleur in roodgrijs of zwart. Zijn vacht lijkt op de vacht van een wild konijn en op die van de veldhazen. De haren van de cavia aperea tschudii zijn zo donker dat de bovenzijde bijna zwart lijkt. De buik is geel of zelfs wit gekleurd. Heel anders dan de rest van het lichaam dus. Onze huis cavia's stammen af van deze soort.

Herkomst

Het domesticeren van de cavia's heeft waarschijnlijk plaats gevonden in de tijd van de Inca's. Voor hen golden de cavia's eerst als offerdieren en later werden ze gegeten om het vlees. De cavia's waren vooral bedoeld voor de arme mensen, de rijke mensen offerden lama's. Zelfs vroeger bestonden er al zeer veel verschillend gekleurde cavia's. Er zijn caviamummies gevonden in bijna alle kleuren die cavia's tegenwoordig ook hebben. De kleur zwart is niet terug gevonden. Men denkt dat deze kleur door de Inca's in verband werd gebracht met boze geesten.

Huiscavia's worden tegenwoordig nog steeds gegeten in het hoge Andes-gebergte. Hier worden Cuys, dit zijn cavia's die wel 5 kilo kunnen wegen, nog steeds om hun vlees gefokt. Ook heeft de cavia daar een functie in de traditionele geneeswijzen. Wanneer iemand heel erg ziek is en er niet bekend is waar hij last van heeft wordt de cavia over die persoon heen gehaald. De geneesheer snijdt de cavia open en gelooft dat deze de ziekte van de zieke persoon heeft overgenomen in dezelfde ingewanden.

Na de ontdekking van Amerika in 1492 kwamen cavia's al snel over de oceaan naar Europa. Even later werden ze ook meegevoerd op slaven schepen. In het begin waren cavia's zeer kostbaar, zelfs Koningin Elisabeth 1 van Engeland had een cavia. Hierdoor zijn de beestjes zeer waarschijnlijk een stuk populairder geworden. Ook werden ze gekocht als speelgoed voor kleine kinderen en werden ze op markten laten zien als kostbaar waar. In Engeland koste een cavia een guinae. Het is niet precies bekend hoeveel 1 guinae nu waard is. Waarschijnlijk stamt hier ook de naam die ook wel eens aan de cavia wordt gegeven vanaf, guinees biggetje. Een cavia wordt een biggetje genoemd omdat de klank van de stem en de lichaamsbouw wel lijken op een varken.

Toen ontdekt werd dat cavia's niet moeilijk waren om te onderhouden en dat ze zich zeer snel onderling voortplantten werd de cavia steeds meer een algemeen huisdier, zelfs geschikt voor de arme mensen. In de 18e eeuw nam de hoeveelheid cavia's echt toe. In de 19e eeuw werden er in Engeland zelfs al verkiezingen/tentoonstellingen gehouden over wie de mooiste cavia had. Hier vielen flinke prijzen mee te verdienen. Na de 2e wereldoorlog is het vrijwel overal in Europa en andere werelddelen normaal geworden om een cavia als huisdier te hebben.