Hondenrassen: Noorse buhund

De uit Noorwegen afkomstige Noorse herdershond behoort tot de waak- en herdershonden. Tegenwoordig wordt deze hond ook gebruikt als gezinshond. Het is een leergierige hond die erg levendig is. De Noorse buhund beschikt over veel energie, is vriendelijk en erg aanhankelijk. Hij past prima binnen een gezin met kinderen en kan ook goed overweg met andere dieren, mits hij het van jongs af aan gewend is. Doordat hij erg schoon is op zichzelf zal hij niet gauw een typische hondengeur dragen.

---

Geschiedenis

De Noorse buhund stamt uit de tijd van de Vikingen. Er zijn voorouders van dit ras gevonden in een Vikingengraf omstreeks het jaar 900. De hond had als belangrijke taak een jachthond te zijn. Toen de nomadenvolkeren zich gingen vestigen, en er landbouw en veeteelt ontstond, kreeg de hond meer een taak als boerderijhond en herdershond. Hieraan heeft de hond zijn naam te danken. Het woord 'bu' betekent boerderijtje, hut of bouwplaats. Het is waarschijnlijk dat de buhund een voorvader is van de hedendaagse IJslandse hond.

Hedendaagse buhund

De buhund zoals wij die vandaag kennen, heeft rond de vorige eeuwwisseling een start gekregen. In 1913 werd er toestemming verleend om de buhund te laten keuren op schapen- en geitententoonstellingen. Dit was een aanzet tot een gerichte fok. In 1926 vond de eerste buhund-tentoonstelling plaats. In 1926 werd de standaard vastgesteld en in 1939 werd de 'Norsk Buhund Klubb' opgericht. De vraag naar dit ras steeg explosief en dit leidde tot een massaproductie waaraan het ras bijna ten onder is gegaan. Het ras is van deze ondergang gered en men ziet nu in Noorwegen een ras van goede kwaliteit. Tegenwoordig wordt de buhund hoofdzakelijk gebruikt als waakhond en gezelschapshond.

Uiterlijk

De hond is iets minder dan middelgroot qua formaat. De schouderhoogte bij reuen is tussen de 43 en 47 centimeter. Voor de teef is dit tussen de 41 en 45 centimeter. De reu weegt gemiddeld tussen de 15 en 19 kilo en de teef tussen de 13 en 17 kilo. De kleur van de vacht is rood, zwart of tarwe-kleurig. De vacht is dik, met een korte en ruwe bovenvacht en een dikke en zachte ondervacht.

Karakter

De buhund is een levendige, actieve en leergierige hond. Hij is alert, aanhankelijk en heeft een gevoelig karakter. Een ruwe behandeling werkt averechts, en zorgt ervoor dat er nauwelijks iets meer met ze te beginnen is. Als hij buiten veel beweging krijgt, is hij binnen meestal rustig. Hij is buiten haast onvermoeibaar, is moedig en zelfverzekerd. Door hun grote aanpassingsvermogen passen ze prima in een gezin. Ze kunnen goed met kinderen overweg en eenmaal jong gesocialiseerd kunnen ze ook goed met andere huisdieren samenleven. Als er bezoek is, laten ze dit doordringend weten. Het bezoek wordt vriendelijk ontvangen.

Activiteit

De Noorse buhund beschikt over erg veel energie met een groot uithoudingsvermogen. Daarom is deze hond graag actief en heeft erg veel beweging nodig. Bij voorkeur moet hij vrij kunnen rennen en ravotten. Hij doet graag actieve spelletjes, zoals behendigheid en speuren. Hij houdt niet van herhaalde gehoorzaamheidstrainingen. Hij leert liever door spelenderwijs dingen te leren en houdt niet van dwang.

Verzorging

De vacht is dubbel. De ondervacht zal in het voor- en najaar uitvoerig gekamd moeten worden om overtollige haren te verwijderen. Dit is de verharingsperiode en de loskomende onderwol moet dan eruit gekamd worden. Dit kan met een zogenaamd 'herdersharkje' gedaan worden. De buhund heeft een aanleg voor overgewicht en daarom moet er op de voeding gelet worden. De nagels dienen goed kort te worden gehouden. Deze hond is erg schoon op zichzelf en zal in een goede gezondheid geen 'hondenlucht' verspreiden.

Gezondheid

Bij dit ras komen helaas rasgebonden ziekten voor. Zo komt er veelvuldig de oogaandoening 'Pulverulent nuclear cataract' voor, ook wel buhundcataract genoemd. Cataract is een vorm van staar waarbij de ooglens troebel wordt. Doordat niet alle fokkers hun verantwoordelijkheid nemen, is het praktisch onmogelijk dit uit het ras te kunnen fokken. Het is gelukkig mogelijk om op een leeftijd van 6 à 7 weken al het eerste oogonderzoek te laten doen. Verder zijn er een aantal gevallen bekend met hartproblemen, patella luxatie (loszittende knieschijf) en epilepsie.

Overige informatie

De Noorse buhund is een echte roedelhond en wil niet graag voor langere tijd alleen worden gelaten. Graven in de tuin is zijn hobby, dus houd daar rekening mee als je een buhund in de tuin laat loslopen. De gemiddelde leeftijd is tussen de 12 en 15 jaar. Wil je meer weten over dit ras, kan een fokker je meer vertellen.