Paarden: Natuurlijk bekappen
Natuurlijk bekappen is een manier van hoeven bekappen die nog niet zo lang geleden is uitgevonden. Dit terwijl het is afgeleid van hoe de hoeven van de wilde paarden vroeger waren en af werden gesleten. Zoals de naam eigenlijk al beschrijft wilt men bij het natuurlijk bekappen de hoeven zo bijwerken dat ze eruit zien zoals de hoeven er vroeger uitzagen. Er komen dan ook geen hoefijzers aan te pas.
Waarom natuurlijk bekappen?
De paarden die vroeger in het wild leefden hadden andere hoefvormen dan tegenwoordig. Tot de verbazing van onderzoekers kwamen er vroeger bijna nooit tot geen hoefproblemen voor bij paarden. Tegenwoordig komen er soms paarden te overlijden dankzij hoefproblemen. Als paarden vroeger makkelijk kilometers in het wild konden lopen en zulke gezonden hoeven hadden moest het wel de perfecte hoefstand zijn. Dit was de hoofdrede voor mensen om na te gaan denken en om over te gaan op natuurlijk bekappen.
Hoe was de hoef?
Ten eerste had uiteraard geen paard in het wild hoefijzers. De paarden liepen voornamelijk op hun zool en straal in plaats van op hun hoefwand, de hoefrand bood alleen bescherming aan de buitenkant van de hoef. De hoef was korter dan dat hij breed was. Tegenwoordig kunnen we de hoeven niet meer zo kort maken omdat we dan een deel van de zool zouden moeten wegsnijden. De hielen van de natuurlijke hoef zijn laag. Dit zorgt voor een goede schokabsorptie, het contact met de grond en het bevordert de hoefgroei. De hoefwand wordt dus op gelijke hoogte gehouden als de zool en straal waardoor het paard goed afrolt naar de hoef. De natuurlijke hoefwand is hierdoor vaak ook dikker en gezonder. De hoef had zogenaamde kwartierboogjes, dit is een golvende vorm in de onderkant van de hoef. Omdat we dit niet gewent zijn om te zien denken mensen vaak dat het onhandig is voor de paarden. Daarin tegenover blijf dat gedeelte een zwak punt en dat is ook het gedeelte waar voornamelijk de hoeven afbrokkelen. De natuurlijke hoeven hadden dus die kwartierboogjes en die boden meer stevigheid en grip op de grond.
Cursus
Aangezien onze paarden niet elke dag zoveel kilometers maken en niet in een hele natuurlijke leefomgeving voorkomen moet de hoef regelmatig bijgewerkt worden om deze in de natuurlijke stand te houden. Het word alleen wel erg duur als men elke 2 weken een hoefsmid laat komen om de hoeven bij te veilen. Er zijn daarom cursussen te volgen waarin u soms op één dag al leert natuurlijk te bekappen. Uiteraard is het wel verstandig eens in de zoveel tijd de hoeven nog te laten nakijken door een professionele natuurlijke bekapper.
Verschil tussen hoefsmid en natuurlijk bekapper
Zoals u kon lezen zet de hoefsmid de hoef in een hele andere stand neer als een natuurlijk bekapper. We zijn over gegaan op de manier van hoefsmeden omdat deze al jaren zo de hoeven bekapten. Vele jaren geleden begonnen hoefsmeden al ijzers onder paarden te slaan. Doordat ze de hoeven in die vorm maakten was het nodig om ijzers uit te vinden omdat de paarden op hun recht bekapte hoeven niet stabiel genoeg stonden op de ondergrond. Zo gebruiken we dus nog steeds hoefijzers terwijl het eigenlijk overbodig is. Het goed over gaan op natuurlijk bekappen kan wel een lang proces zijn en soms als het paard ouder is kan het onmogelijk zijn om over te gaan op natuurlijk bekappen. Het paard is zo aan zijn hoefstand gewent dat het soms een jaar in de wei zou moeten staan om hoeven en benen tot rust te laten komen en te laten wennen.
© 2009 - 2024 Bembi, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Per 2021 gaat InfoNu verder als archief, artikelen worden nog maar beperkt geactualiseerd.
Gerelateerde artikelen
Hoefbeslag bij paardenEen goede smid is voor elk paard belangrijk Het ene paard moet ijzers eronder het andere paard hoeft alleen maar bekapt…
Beroep: HoefsmidEen hoefsmid is een man of vrouw die de hoeven van een paard of pony bekapt en/of beslaat. Het bekappen of beslaan van e…
De Bizon: vrijwel uitgestorvenRond het jaar 1500 waren er zo’n 60 miljoen Bizons in Noord-Amerika, in 1892 waren er slechts 85 over. Gelukkig heeft de…