De grasparkiet: lichaamstaal en gedrag

De grasparkiet is een echte acrobaat met allerlei lichamelijke vaardigheden. Hij ‘spreekt’ een uigebreide lichaamstaal en kan bovendien met zijn stem uitstekend communiceren. Parkieten verschillen niet alleen in kleur, maar ook in aard en gedrag. Als u het een en ander over grasparkieten leest en ze daarenboven goed observeert, zult u ze snel begrijpen.

Lichamelijke vaardigheden

De grasparkiet is van nature niet zo’n grote klauteraar zoals de agapornis of Catharina parkiet. Het zijn wel uitstekende vliegers en daarom hebben ze wat vliegruimte nodig. Ze kunnen sierlijk en elegant landen, perfect coördineren en zonder moeite hele grote afstanden afleggen. De grasparkiet zal het dus erg op prijs stellen als hij elke dag even de vleugels mag strekken.

Natuurlijk moet de vogel eerst gewend zijn aan de omgeving, want als een grasparkiet eenmaal buiten is zal hij nooit meer terugkomen. Wilde grasparkieten nestelen zich in hoge bomen en tijdens het klimmen, gebruiken ze de snavel als klimhaak. Grasparkieten die goed worden verzorgd hebben een gemiddelde levensduur van zeven of acht jaar, maar er zijn ook enkele parkieten die ouder werden dan twintig jaar.

Lichaamsverzorging

Zelfs in de vrije natuur houdt de parkiet zich aan een strikt dag- en nachtritme; zich uitrekken, eten en wassen is een vaste prik tijdens de ochtendschemering. Sommige parkieten douchen graag en vinden het heerlijk om elkaars veren schoon te maken.

Na elke maaltijd maakt de grasparkiet zijn snavel schoon aan de zittak. U kunt pas zien hoe lenig een parkiet is als hij zijn verenpak poetst. Zijn kopje kan hij wel tot 180° draaien. Zo kan hij, door zich ver naar voor- en achterover te buigen, met zijn snavel elk plekje van zijn lichaam bereiken. Na het poetsen schudt hij zich volledig uit, dit om alle schilfertjes en stofdeeltjes kwijt te raken.

Lichaamstaal

Het typische gedrag van de grasparkiet leert u het beste kennen als u een groepje parkieten met elkaar ziet optrekken. Ook als u uw parkiet alleen houdt, vertoont hij allerlei verschillende gedragingen. Als u enig inzicht in zijn gedrag heeft en op de juiste manier reageert, dan ziet hij in u een surrogaatpartner. Als hij bijvoorbeeld tegen u begint te praten, dan is dat een vorm van contact zoeken. Antwoord hem dan altijd.

• De slaaphouding; tijdens de slaap rust de parkiet meestal op een voet. De andere voet wordt ingetrokken in de buikveren. De snavel verbergt hij in zijn licht uitstaande rugveren. De grasparkiet kan ook op beide voeten slapen. Dat kan een afwijkend gedrag zijn maar ook op het begin van een ziekte wijzen.
• De rusthouding; wanneer een parkiet overdag in de slaaphouding zit, met de ogen half dicht en vaak met zijn kopje tussen de rugveren, dan zal hij meestal ook in slaap vallen. Het zachte geknars en gekwetter duiden aan dat de vogel volledig ontspannen is. Na een rustfase strekt de parkiet eerst zijn ene poot en dan zijn andere, terwijl hij zijn vleugels naar achteren strekt, dit om zijn spieren los te maken.
• Poetsen van de staartveren; de staartveren worden net zoals de rest van het verenpakje grondig gepoetst. Tijdens de balts probeert het mannetje zoveel mogelijk op de staart van het vrouwtje te klimmen. Het vrouwtje reageert met een “gakkende” kreet en vlucht weg.
• Baltsgedrag; het mannetje voert het vrouwtje, krabbelt aan haar hals en kopveren, stoot met zijn snavel tegen haar vleugelboog en tippelt onrustig heen en weer. Hij knikt ijverig met zijn kopje, tot het vrouwtje kenbaar maakt dat ze wil paren. Dan strekt ze haar kop en staart in een prikkelend gebaar omhoog zodat haar partner overgaat tot de dekking.
• Schudden van de veren; de grasparkiet schudt niet alleen zijn verenpakje uit na het poetsen, maar ook als hij zich gezond en prettig voelt. De parkiet schudt zelfs zijn veren uit als er een vertrouwd persoon na lange afwezigheid opduikt.
• Een nauw gesloten verenpakje; indien de grasparkiet plotseling met nauw gesloten veren zijn bezigheden onderbreekt en bovendien hoog opgericht verstart, dan is hij bang.
• Een uitgezet verenpakje; de grasparkiet heeft het waarschijnlijk koud. De lucht onder de veren houdt warmte vast. Daarom slapen ze ook vaak met uitgezette veren. Als de parkiet gewend is aan zijn omgeving kan hij toenadering zoeken door bijvoorbeeld zijn veren uit te zetten en heel lief het kopje scheef te houden. Stel hem niet teleur, hij verwacht namelijk een aai. Indien hij overdag, als hij wakker is, voortdurend zijn veren heeft uitgezet, kan dat een aanwijzing zijn voor een ziekte.
• Niezen; iedere grasparkiet niest af en toe wel eens. Niezen maakt de luchtwegen schoon, maar als er vocht uit de neus druipt, kan dat een aanwijzing zijn voor een verkoudheid.
• Geeuwen; de grasparkiet zal net zoals de mens geeuwen als hij moe maar hij zal ook geeuwen als het zuurstofgehalte in de kamer te laag is. Frisse lucht kan dit probleem verhelpen.
• Verlegenheid; de grasparkiet is heel erg vlug verlegen. Hij begint dan opeens zijn veren te poetsen, te krabben of te eten.

Communicatie

• De alarmkreet; klinkt hard, kort en zeer schril. Het geluid is te horen wanneer de parkiet een vijand ziet. Hij ziet het gevaar, stoot de luide kreet uit en vliegt er pijlsnel vandoor.
• De angst of aanvalskreet; klinkt als een kort “gehak”. De kreet is te horen als de grasparkiet zich door een soortgenoot opgejaagd en bedreigd voelt. Het geluid betekent: “Ga opzij”!
• Bedelgeluiden; is een zacht klokkend gejammer van jonge grasparkietjes en vrouwtjes die bedelen om voedsel. Ze nemen een gedrukte houding aan en laten vaak sidderend hun vleugels afhangen.
• De kreet van verlangen; is een korte, niet doordringende, maar goed waarneembare kreet. Met deze kreet drukt de parkiet zijn verlangens uit en het betekent: “Kom naar me toe”!
• Tijdens de rui; zal de grasparkiet stiller zijn dan normaal.

Lees verder

• De wilde grasparkiet
• De eerste grasparkieten in Europa
• Grasparkieten: enkele weetjes