Het spookdiertje - klein maar fijn

Het spookdiertje zul je in het wild niet zo heel gauw tegenkomen, het is namelijk een heel klein halfaapje dat zich verschuilt in bomen en vooral 's nachts actief is. In sommige dierentuinen kun je ze nog wel eens tegenkomen, als je tenminste goed oplet.

Algemeen

• Latijnse naam: Lemur tarsier
• Type: Vleeseter
• Soort: Zoogdieren/primaten
• Waar komt het spookdiertje voor: Het spookdiertje komt voor in Azië, met name in Indonesië en de Filipijnen.
• Hoe oud kan het spookdiertje worden: Het spookdiertje wordt ongeveer 12 jaar oud.

Soorten spookdieren

Er zijn zeven soorten spookdiertjes bekend (en naar verwachting nog enkelen die die nog niet beschreven zijn) die weer onderverdeeld worden in:

• Westelijke spookdieren (Cephalopachus): Hieronder behoren het soendaspookdiertje dat in Indonesië voorkomt en het Filipijnse spookdiertje dat in de Filipijnen voorkomt.
• Celebesspookdieren (Tarsius): De celebesspookdieren zijn het bekendst en ook de kleinste soorten met 10cm lengte.

Voeding

Een spookdiertje is een nachtdier en gaat daarom ‘s nachts op jacht naar:

• Insecten
• Spinnen
• Kleine reptielen
• Schorpioenen

Het spookdiertje vangt zijn prooi door er boven op te springen of door de prooi in zijn pootje te vangen en vast te klemmen en te doden met zijn scherpen tanden. Dit laatste is vaak het geval met vliegende prooien.

Kenmerken van het lichaam

Een spookdier is een halfaapje en is 12 centimeter lang en heeft een staart die bijna twee keer zo lang is als zijn lichaam. Wat het spookdiertje een schattig uitziend diertje maakt zijn zijn grote ogen. Elk van de ogen van het spookdiertje wegen zwaarder dan zijn hersenen. Er wordt ook gezegd dat zijn ogen 1/3 deel zijn van zijn hoofd. In vergelijking van een mensenhoofd zouden de ogen dan de grootte van een sinaasappel hebben. Omdat de ogen door hun grootte niet kunnen meedraaien, kan het spookdiertje zijn nek wel 180 graden draaien, zo kan het goed alles bekijken. Het is nogal logisch dat het spookdiertje goed kan zien met deze ogen, vooral in het donker. De handen en voeten hebben lange vingers met aan de toppen van de vingers kleine kussentjes, zo kunnen ze goed klimmen en springen. Ze kunnen ook heel erg ver springen door hun sterke achterbenen.

Voortplanting

Een spookdiertje maakt eigenlijk weinig geluid, behalve dan tijdens de paartijd. Ze maken dan hoge piepgeluiden om het andere geslacht aan te trekken. Dit is ook de enige tijd dat je meerdere vrouwtjes bij elkaar kan zien. Normaal gesproken mijden vrouwtjes ieder contact van elkaar. Net zoals bij de mens is de draagtijd van een spookdiertje wel negen maanden. Er wordt dan uiteindelijk één jong geboren van zo'n 23 gram die vervolgens voldoende melk kan drinken bij de moeder. De moeder voedt het jong alleen op, het mannetje blijft alleen voor de voortplanting maar gaat verder zijn eigen weg.

Leefomgeving

Door zijn kleine omvang is het moeilijk om het spookdiertje in het wild te kunnen zien, het is wel mogelijk om ze in Indonesië en in de Filipijnen te zien in dierentuinen. Helaas zijn er ook bewoners die een spookdiertje als huisdier houden en aangezien het spookdiertje niet tegen een leven in gevangenschap kan, zal het eerder sterven. In de Filipijnen wordt het Celebes spookdiertje dan ook met uitsterven bedreigd. Het Soenda spookdiertje is gelukkig (nog) niet met uitsterven bedreigd.