Gedrag van de grijze roodstaart

Een grijze roodstaart is zeer intelligent. Naast zijn natuurlijke gedrag kan hij heel veel leren en zich goed ontwikkelen. Hou er rekening mee dat hij het leervermogen van een peuter heeft, dus ook ongewenst gedrag is heel snel aangeleerd.

Intelligentie

Een grijze roodstaart kan heel veel leren en zo dus ook ongewenst gedrag. Doordat hij zo intelligent is, zal hij snel doorhebben hoe hij zijn omgeving kan manipuleren en zijn zin door kan drijven door te schreeuwen, krijsen of bijten. Negatief gedrag moet zoveel mogelijk vermeden worden, positief gedrag aangemoedigd. Schreeuwen en krijsen is voor mensen heel vervelend, maar voor de papegaai is het heel natuurlijk en hij vindt het dan ook heerlijk. Probeer daarom de grijze roodstaart zoveel mogelijk bij het gezin te betrekken, met duidelijke regels, dat zal het geschreeuw in ieder geval beperken.

Prooidier

Een papegaai is een prooidier en dat weet hij zodra hij uit het ei kruipt. Hij zal dan ook zeer boos, bang of gewelddadig reageren als hij van bovenaf of van achteren benaderd wordt. Een vogel moet dus altijd van voren benaderd worden. Zet de kooi ook niet onder aan trap, waardoor hij telkens merkt dat er iets boven hem is, hij zal zich bedreigd voelen. Doordat papegaaien ogen aan weerskanten van de kop hebben, is het gezichtsveld 360 graden. Een aanvaller kunnen ze dus van iedere kant aan zien komen.

Groepsdier

Een papegaai leeft in groepen, dat biedt bescherming. Een vogel in gevangenschap moet dus opgenomen worden in de 'groep', hij moet zoveel mogelijk betrokken worden bij het gezinsleven. Alles in de directe omgeving van de vogel wordt gezien als lid van de groep, de gezinsleden, huisdieren, maar ook regelmatige bezoekers.

Leiderschap

Er is niet zoveel bekend over het groepsleven van een papegaai, maar men weet bijv. wel dat ze wachters of uitkijkposten hebben, die op wacht staan als er voedsel gezocht wordt. Deze functie is heel belangrijk en zal ook altijd vervuld worden. Meestal doet de vogel met de hoogste zitplaats dit, omdat hij het beste uitzicht heeft. Er is vaak wel een hoop gekibbel om wie deze plek mag bekleden, maar meestal zijn het toch de grotere, oudere en ervaren vogels uit de groep. Dit is ook de reden dat geadviseerd wordt een papegaai niet op de schouder te laten zitten. Zo bevindt hij zich boven de baas en hij zal denken dat hij de baas is. Het is beter hem op de arm of onderarm te laten zitten. Een papegaai die niet gekortwiekt is, zal onafhankelijker zijn dan een gekortwiekte papegaai. Hij heeft zijn baas niet nodig om zich te verplaatsen en kan dus zijn eigen beslissingen nemen. Daarom is kortwieken beter, dan kan hij alleen met de baas als leider ergens naartoe. Kortwieken is overigens niet definitief en de baas kan dus weer voor iets anders kiezen.

Schreeuwen

Alle papegaaien maken kabaal. Communicatie is zeer belangrijk voor ze (ook voor andere sociale dieren) en een papegaai die volume heeft, zal dat ook zeker laten horen. Dit moet niet altijd beperkt worden, omdat het natuurlijk gedrag voor ze is. Ze 'kletsen' met hun soortgenoten op deze manier, vooral bij zonsopgang en zonsondergang. Handig is het dan bijv. om een schreeuwuurtje in te stellen. Gewoon even de radio hard zetten en de vogel lekker laten krijsen.

Rommel maken

Papegaaien maken enorm veel rommel. Waar de papegaai leeft, zullen zaden, doppen, takjes, papiertjes en wat dan ook op de grond liggen. In het wild zijn de papegaaien medeverantwoordelijk voor de bosgroei. Het is een 'taak' en natuurlijk gedrag. Accepteer dus dat u een rommelmaker in huis heeft en laat hem verkruimelen, versnipperen zoveel hij wil.

Spreekvermogen

In het wild communiceren papegaaien vooral 's morgens en 's avonds met elkaar. Dit is dus ook de reden dat ze in gevangenschap vaak wat luidruchtiger zijn bij zonsop- en ondergang. Grijze roodstaarten staan bekend om hun spreekvermogen en nabootskwaliteiten. Zo kunnen ze bijv. hele telefoongesprekken voeren, de hele dag naar de hond roepen en ga zo maar door. Het is echter niet een garantie dat een grijze roodstaart gaat spreken als je er één koopt. Ze praten lang niet allemaal even goed, sommigen zullen zelfs nooit een woord zeggen. Die doen bijv. omgevingsgeluiden na, zoals een telefoon die overgaat, het piepje van de magnetron, de deurbel of een blaffende hond. Dit kunnen ze zo exact nadoen, dat verschil vaak niet te horen is. Mocht een grijze roodstaart wél gaan praten, zal hij daarmee beginnen als hij ongeveer een jaar oud is. Door hun intelligentie kunnen ze ook bepaalde dingen zeggen op het juiste moment. Denk dan bijv. aan goedemorgen of welterusten. Over het algemeen weten ze dus heel goed wat ze zeggen en wanneer ze het moeten zeggen, dus u bent gewaarschuwd.....