De albatros: Een bijzondere vogelsoort met enorme afmetingen

De albatros
Afmetingen
De albatros is een vogel die herkenbaar is aan zijn witte kleur en enorme afmetingen. Hij heeft namelijk een grote snavel en spanwijdte. Er bestaan in totaal 21 erkende soorten. De grootste albatrossoort is 'de grote albatros'. Hij staat ook wel bekend als 'de reuzenalbatros' en kan een spanwijdte van meer dan 3 meter bereiken.Leefgebied
De dieren zijn vaker op het water te vinden dan op het land. De vogels bevinden zich in het noordelijke gedeelte van de Grote Oceaan. Tevens komen komen ze in de Zuidelijke Oceaan voor. Hier dobberen zij met hun waterdichte veren op het water. In sommige gebieden is het echter te gevaarlijk. Witte haaien hebben namelijk de gewoonte om op zeevogels te jagen die zich aan het wateroppervlak bevinden. De vogels komen alleen op het land om te nestelen.Migratie
Dankzij zijn enorme vleugels kan hij enorme afstanden afleggen. Hierbij maakt hij efficiënt gebruik van de warme luchtstromen. Hierdoor hoeft hij minder energie te gebruiken om zichzelf te verplaatsen. Dit betekent dat hij slechts een kleine hoeveelheid voedsel nodig heeft om deze afstanden te kunnen afleggen.Dynamische en hellingsstijgwind
Hij maakt gebruik van de zogenaamde 'dynamische stijgwind' en 'hellingsstijgwind'. Met de dynamische stijgwind stijgt hij met de wind mee de hoogte in, om vervolgens met de wind mee te dalen. Dit zorgt ervoor dat hij enorme afstanden kan afleggen zonder met zijn vleugels te wapperen (tot wel bijna 1.000 kilometer).
Het dieet van de albatros
De albatros heeft een zeer gevarieerd dieet. Dit geeft hem het voordeel dat hij meestal voldoende voedsel tot zijn beschikking heeft. Hij eet namelijk onder andere:- Vis
- Schaaldieren (zoals garnalen, krabben, kreeften en krill)
- Inktvis
- Kwallen
Hiernaast gedraagt deze vogel zich regelmatig als aaseter. Wanneer er een soortgenoot of ander diersoort is omgekomen eet hij het achtergebleven vlees op. Ondanks dat zij een zeer uiteenlopend dieet heeft, heeft elke albatrossoort zijn eigen voedselvoorkeur. Dit heeft waarschijnlijk te maken met de leefomgeving en de beschikbaarheid van een bepaald soort voedsel. In sommige gevallen moeten albatrossen duiken om hun prooi te vangen.
Nageslacht
Albatrossen kunnen maar één ei per jaar leggen. Het hoofd van de 'North American Bird Banding Program', Bruce Peterjohn, heeft in 2011 kenbaar gemaakt dat sommige albatrossen zelfs op zestigjarige leeftijd nog kans hebben op nageslacht. Een vogel die in het wild gevolgd werd, 'Wisdom', had in deze periode namelijk nageslacht gekregen.