Woestijnroos of zandroos: een schitterende natuurcreatie

De natuur kan soms hele mooie dingen creëren. Eén ervan zijn woestijn- of zandrozen. Dit gesteente kan je op verschillende plaatsen in de wereld vinden, meestal op plaatsen waar een woestijn is. Hoofdbestanddeel van de woestijnroos of zandroos is zoals de naam het zelf zegt zand. Het tweede deel van zijn naam dankt het gesteente aan het feit dat de creatie op een roos met vele blaadjes lijkt. Maar een woestijn- of zandroos kan ook een heerlijk dessertje zijn, gemaakt van corn flakes en chocolade.

Wat is een woestijn- of zandroos?

Oorsprong naam

Een woestijn- of zandroos is een gesteente dat er uitziet als een roos uit zand met vele blaadjes die rond een centraal punt groeien, vandaar de naam zandroos.

Vindplaats van de woestijnroos

Het gesteente is te vinden in woestijnachtige gebieden, vandaar zijn andere naam, de woestijnroos.

Toepassingen van de woestijnroos

Meestal spreekt men van een mineraal maar strikt genomen gaat het hier niet om een zuiver mineraal. Het materiaal waaruit de zandroos is gemaakt is heel stevig en zou dus kunnen gebruikt worden om mee te bouwen maar door de aanwezigheid van het zand is het dan toch weer niet mogelijk. Woestijn- of zandrozen zijn dus enkel verzamel- of decoratieve objecten. Verder zouden woestijnrozen ook een heilzame werking hebben. Zo zouden ze helpen tegen straling.

Hoe ontstaat een woestijn- of zandroos?

Vorming woestijnroos

Een woestijn - of zandroos ontstaat wanneer ondergronds water naar boven komt en begint te verdampen. In het grondwater moeten de juiste mineralen zitten die achterblijven wanneer het water verdampt (gips of bariet). Voeg daarbij een zachte ondergrond, zoals bijvoorbeeld leem of zand en de vorming van een woestijnroos kan beginnen. Gipsrozen hebben meestal beter afgetekende, scherpere randen dan rozen uit bariet. Sommige woestijnrozen hebben zo'n scherpe randen dat ze de banden van een 4x4 die in de woestijn rijdt, kunnen doorboren.

Afmetingen woestijnroos

Woestijnrozen kunnen erg groot worden en enkele honderden kilo's gaan wegen. Maar er zijn ook hele kleine, lichte exemplaren. Je hebt woestijnrozen die er uitzien als één enkele roos. Anderen vormen een cluster van roosjes. Nog andere groeien in de hoogte, bovenop elkaar. Soms heb je roosjes die meer op een bolletje lijken. Wanneer je de woestijnroos met een vergrootglas bekijkt, zie je de zandkorreltjes goed zitten.

Welke kleur heeft een woestijn- of zandroos?

Woestijnrozen zijn door het aanwezige zand licht of donker zandkleurig. Wanneer er ijzeroxide aanwezig is in de grond, krijgen de woestijnrozen een roestkleur.

Waar vind je woestijn- of zandrozen?

Zoals reeds gezegd worden woestijnrozen hoofdzakelijk gevonden in woestijnen. Zo zijn er woestijnrozen in Tunesië, Algerije (Sahara), Marokko, Lybië, Namibië, Saoudi Arabië en Jordanië. Maar ook op andere dorre en droge plaatsen kunnen ze groeien. Zo zijn er ook woestijnrozen in Canada (Nunavut), in de Verenigde Staten (Oklahoma), in Mexico (Chihuahua), in Oxfordshire (Engeland), in Wetterau (Duitsland) en in Spanje (onder andere op de Canarische eilanden en in Cuenca). In Oklahoma werd de woestijnroos tot officiële steen verkozen in 1968. In Duitsland is er in Büdingen (in de staat Hessen) een Sandrosenmuseum waar heel wat zandrozen worden tentoongesteld. De meeste zijn afkomstig van Wetterau.

Hoe onderhoud je een woestijn- of zandroos

Aangezien woestijnrozen bestaan uit fijne laagjes, kunnen er makkelijk stukjes afbrokkelen. Ze moeten dus met zorg behandeld worden. Ook wanneer je de woestijnroos wil afstoffen, moet je voorzichtig te werk gaan. Gebruik hiervoor best een penseel dat je eventueel bevochtigt. Na een tijdje zullen er misschien zandkorreltjes loskomen. Hier kan je spijtig genoeg weinig aan doen.

Zandroosjes: een heerlijk dessert

Naast een decoratief object of een gesteente dat erg geliefd is bij verzamelaars, kan een zandroos ook een lekker dessert zijn, dat bovendien erg makkelijk te maken is.

Ingrediënten

Om zandroosjes te maken heb je een half pak cornflakes nodig, 250 gram chocolade (puur of melk naar eigen smaak) en 100 gram boter.

Werkwijze

Bedek een platte plaat met aluminiumfolie. Doe de boter en de chocolade in stukjes in een pannetje en zet op een zacht vuurtje. Roer het geheel voortdurend en laat niet koken. Eens de massa homogeen is, haal je het pannetje van het vuur. Voeg buiten het vuur de cornflakes beetje bij beetje toe. Roer voorzichtig totdat alle cornflakes omhult zijn door de chocolademassa. Schep met een lepel bolletjes op de bakplaat. Je krijgt door de naar alle kanten uitstekende cornflakes de indruk dat het zandroosjes zijn. Zet een uur in de koelkast zodanig dat alles terug kan opstijven.