Nova Scotia Duck Tolling Retriever of kortweg de toller

Een ras dat de laatste jaren steeds populairder is in Nederland is de Nova Scotia Duck Tolling Retriever. De hond staat beter bekend als de toller. Het dier valt op door zijn roodbruine vacht en witte kraag.

Geschiedenis

Het ras is vernoemd naar het schiereiland Nova Scotia in het oosten van Canada. De hondenrassen werden daar ingezet om ganzen en eenden aan te trekken door steeds rondjes te maken in het riet. De opvallende pluizige staart trok de aandacht van de ganzen en eenden. Dat heeft ‘duck tolling’. Vervolgens schoten jagers de vogels af. De Indianen deden het truukje van de toller na met een vossenpels aan een touw om ganzen en eenden te lokken. Het is niet bekend wanneer de tollers naar Europa zijn gebracht, maar dat is zeker al enige decennia geleden. De tollers zijn ontstaan uit kruisingen tussen flatcoated retriever, labradors, golden retrievers, spaniëls, Ierse setters en border collies. De exacte komaf is waarschijnlijk nooit te achterhalen. Wel is zeker dat de manier van jagen door de tollers uniek is. Rond 1945 werd een rasstandaard opgesteld en werd het hondenras de ‘Little River Duck Dog’ en ‘Yarmouth Toller’ genoemd. Aan het einde van de jaren vijftig veranderde de naam in ‘Nova Scotia Duck Tolling Retriever’. Internationale erkenning kreeg het ras in 1982.

Uiterlijk

Tollers zijn middelgrote en zijn gespierde honden. De honden hebben vaak een treurige uitdrukking, maar die verandert in een blik van pure verrukking wanneer de toller aan het werk wordt gezet. Bijzonder is dat de honden zwemvliezen tussen de poten hebben.

• Grootte: reuen 48 tot 51 centimeter, teven 45 tot 48 centimeter.
• Gewicht: 20 tot 23 kilo voor reuen, 17 tot 20 kilo voor teven
• Vacht: dubbele vacht van middelmatige lengte en dichte onderbeharing, mag golvend zijn.
• Kleur: verschillende tinten rood of oranjebruin met witte aftekeningen aan staart, poten, borst en bles.
• Hoofd/schedel: wigvormige afgeronde schedel met vlakke wangen.
• Gebit: schaargebit en sterke kaken.
• Ogen: amandelvormig en gemiddeld groot, kleur van amber tot bruin, alerte blik.
• Oren: driehoekig met rondingen aan de punten.
• Lichaam: diepe borst, compacte en rechte rug, potige lendenen.
• Staart: overdadig en sterk behaard.

Niet toegestaan

• Wit op de schouders, bij de oren, achter de hals, flanken of rug.
• Zilverkleurige vacht met grijs en zwart .
• Alle andere kleuren dan rood en oranje.
• Ontbreken van zwemvliezen.
• Gevlekte neus.
• Overbijt van meer dan drie millimeter.

Karakter en verzorging

Tollers zijn eenvoudig te trainen en echte gezelschapshonden die veel beweging nodig hebben. De hond moet regelmatig los kunnen lopen. Ook geestelijk moet deze intelligente hond geprikkeld worden door bijvoorbeeld deel te nemen aan een hondensport zoals flyball, doggydance, dogfrisbee of behendigheid. De toller jaagt en apporteert graag en is erg speels. De hond is gehecht aan zijn baasjes, maar is in tegenstelling tot andere retrievers geen allemansvriend en zal niet altijd aardig zijn richting vreemden. Hoewel tollers redelijk eenvoudig zijn te trainen zal de toller niet blindelings doen wat een baas vraagt. Bij het trainen is een positieve aanpak noodzakelijk. Het is doodzonde voor tollers om niets te doen met de hond. Alleen wandelen en een standaard gehoorzaamheidscursus zijn niet genoeg. De toller moet zich kunnen ontwikkelen. Er zijn trainers die zich speciaal op retrievers richten. Tollers zijn niet geschikt om lang alleen te worden gelaten.

Ziektes en afwijkingen

Onder tollers komt de ziekte aseptische meningitis voor. Dit is geen gewone hersenvliesontsteking, maar een auto-immuunziekte die reageert op het afweersysteem van het lichaam op gezonde lichaamscellen. Aseptische meningitis zorgt ervoor dat het afweersysteem zich tegen de hersenvliezen keert waardoor ontstekingsverschijnselen ontstaan. Symptomen zijn hoge koorts, nekstijfheid, een gebogen rug, het niet kunnen buigen van de kop en geen eetlust. Bij tollers komt ook het gendefect MDR1 voor. Honden met dit gen zijn overgevoelig voor bepaalde medicijnen. Ook komt onder tollers erfelijke heupdysplasie voor, een aandoening van het heupgewricht.