Hondenrassen: Shar-pei

De shar-pei staat bekend om de rimpels en huidplooien die de hond van kop tot staart heeft. Deze oorspronkelijk uit China afkomstige hond, is vanaf de jaren 80 van de 20ste eeuw in Europa en daar is een reden voor. Wat is de shar-pei precies voor hond, wat is het karakter van deze hond en wat maakt de hond zo uniek?

Shar-pei, de oorsprong

De Chinese shar-pei werd in de zuidelijke provincies van China al eeuwen gehouden. De hond is op afbeeldingen al tot zo’n 200 jaar voor Christus te zien. Met name de armere boeren en vissers hadden destijds een dergelijke hond. Het betreft een prima waakhond met een aardig jachtinstinct. De hond dreigde echter halverwege de 20ste eeuw bijna uit te sterven, omdat China extreem hoge hondenbelasting had ingevoerd. Vanuit Hongkong werd door Matgo Law begin jaren zeventig van de 20ste eeuw echter een soort reddingsactie op touw gezet. De honden werden verscheept naar andere werelddelen en met name enkele fokkers in de Verenigde Staten namen het fokprogramma over. In 1979 werd het ras in Europa geïntroduceerd. Inmiddels is het oude ras wel wat anders geworden, maar heeft nog wel enkele belangrijke basiskenmerken.

Wat is het voor hond?

Om te bedenken of de shar-pei iets voor je is, is het belangrijk meer van deze hond te weten. Een shar-peipup kost je anno 2019 gemiddeld bij een fokker zo’n 1300 euro.

Uiterlijke kenmerken
Een van de belangrijkste kenmerken van deze hond is natuurlijk de sterk gerimpelde huid en huidflappen van kop tot staart. Daarbij wel aangetekend dat niet iedere shar-pei even sterk gerimpeld is, daar kunnen aanzienlijke verschillen in zitten. Aangezien de pups al deze rimpels hebben, is er vanaf jonge leeftijd al een beeld te schetsen.

De teefjes kunnen tussen de 18 en 25 kilogram wegen en de reutjes tussen de 25 en 30 kilogram. De schofthoogte is bij beide tussen de 46 en 51 centimeter. De vachtkleuren zitten, met uitzondering van de shar-pei met zwarte vacht, min of meer in eenzelfde kleurlijn, te weten:

• lichtbruin
• lila
• crème
• zandkleurig
• rood (met een bruine gloed)

Er zijn ook shar-pei honden met zogenaamde dilute kleuren, dat wil zeggen dat het zwarte pigment ontbreekt en dan hebben de neus en de nagels dezelfde kleur als de vacht. Deze honden hebben een lavendelkleurige tong en de ogen zijn iets lichter van kleur. Deze honden zijn er in de volgende vachtkleuren, te weten:

• crème
• chocoladebruin
• blauw
• lila
• abrikoos
• redpoint (5-kleurencombi)

De vacht is kort (zonder ondervacht) en voelt een beetje hard aan en lijkt een beetje borstelig. De haren zijn niet langer dan 2 tot 3 centimeter. De hond heeft qua vacht weinig onderhoud nodig, alleen moet de huid van de oren in de gaten gehouden worden. De oren liggen bijna tegen de kop aan en dat kan wrijving geven en bijvoorbeeld wondjes opleveren. De shar-pei is een ietwat gedrongen ogende hond die goed gespierd is en een staart heeft die hoog is aangezet. De staart heeft een soort halve krul die over de rug ligt. De donkere ogen liggen enigszins verdiept in de kop.

De natuurlijke houding van de hond lijkt voor andere honden soms op een dreigende houding en niet zelden worden deze honden daarom, ten onrechte, aangevallen. Met het zachtaardige karakter zal deze hond niet direct reageren.

Karakter

De shar-pei is een zachtaardige, lieve en zelfs aanhankelijke hond die prima met kinderen om kan gaan. De voor de hond bekende omgeving (qua mensen) zal dan ook als zodanig behandeld worden. Naar vreemde mensen zal deze hond iets meer gereserveerd overkomen. Totdat de hond de persoon in kwestie ervaart als iemand binnen zijn cirkel van bekende mensen, kan de hond zelfs wat wantrouwend overkomen. De hond benadert de mens en niet andersom, dus als je de hond wilt aaien, wacht dan eerst af of deze naar je toe komt. Ze worden overigens niet agressief, maar negeren je dan.

Verder heeft de hond een redelijk eigenzinnig karakter en kan snel jaloers zijn, zeker als de hond de aandacht moet delen met andere honden. Neem de hond naast de vaste uitlaatmomenten ook zo nu en dan mee voor een stevige wandeling, daar wordt de hond helemaal blij van. Bovendien kan de shar-pei op deze wijze ook zijn conditie behouden.

Erfelijke ziekten

De shar-pei kan last hebben van kwalen die bij meer honden voorkomen, zoals allergieproblemen, ooglidproblemen en problemen met het hart. Specifiek voor shar-pei zijn de problemen met de lippen. De onderlip kan zodanig dicht tegen het gebit zitten dat deze nauwelijks naar beneden gehaald kan worden. De lip krult dan als het ware naar buiten. Dit is er min of meer in gefokt, want de grote kop met stevige vleesmassa (ook rond de mond) is zeer gewenst bij dit ras. Pas als de hond niet normaal kan eten of drinken kan het ernstiger gevolgen hebben, in alle andere gevallen kan de hond er wel mee leven.

Tot slot

Deze stevig gebouwde, gerimpelde hond is imposant om naar te kijken en lijkt door zijn houding en postuur soms dreigend. Feitelijk is het een lieve, zachtaardige en aanhankelijke hond die graag kroelt. Het is ook een hond die prima in een gezinssituatie te houden is en die het heerlijk vindt als hij of zij alle aandacht krijgt.