Hondenrassen: Bergamasco

Bergamasco, de basis
Deze hond, die behoort tot de herders, is een Italiaanse herder. De wetenschappelijke naam is Canis lupus familiaris. Deze Italiaanse herder stamt weer af van de Perzische herdershond. Daarnaast worden deze honden ook nog wel eens gekruist met de Hongaarse herder. De bergamasco is een oud ras dat voornamelijk te vinden is in de Noord-Italiaanse Alpen en dan met name Bergamo, vandaar ook de naam.Het is bij uitstek een goede schapenhoeder (drijver) en wordt als zodanig ook nog steeds ingezet in Italië en Zwitserland, zij het op meer beperkte schaal ten opzichte van het verleden. De hond is steeds meer huishond.
Kenmerken van de Bergamasco

De uiterlijke kenmerken van deze hond zijn opvallend, met name als het om de vacht gaat. Deze hond heeft lange haren met een slag er in. Vaak zijn het een soort dreads, het zijn strengen haar die volledig vervilten. Dit hoort zo en maakt de hond uitermate geschikt om in de koude Alpen goed te blijven functioneren. Je ervaart een dergelijke vacht als mooi of helemaal niet, er is eigenlijk geen tussenweg. Hoewel het anders lijkt, vergt de hond qua verzorging niet veel tijd. De kleurschakering van de vacht kan divers zijn, te weten:
- light fawn
- zilvergrijs
- merle
- lichtbruin
- middenbruin
- zwartbruin
- zwart
De mannetjes zitten qua schofthoogte meestal tussen de 58 en 62 centimeter en de vrouwtjes tussen de 54 en 58 centimeter. Als het gaat om het gewicht zitten mannetjes over het algemeen tussen de 32 en 38 kilogram en vrouwtjes tussen de 26 en 32 kilogram. De ogen zijn groot en relatief laag in de schedel geplaatst. De staart is stevig en wordt meestal laag gedragen. Ze kunnen tot zo’n 15 jaar oud worden.
Karakter
Deze hond is intelligent, uitermate waaks en daarmee ook geschikt om bedrijven te bewaken. Tevens is het een uitermate moedige hond. In tegenstelling tot andere herders, is dit geen hond die klakkeloos gehoorzaamd of zelfs slaafs is. Het is van oudsher een zelfstandig functionerende hond. De hond wil dus bij voorkeur samen met de baas werken en niet alleen vóór de baas werken.
Daarnaast kan het ook een heel aanhankelijke hond zijn, die lief en opgewekt van aard is. De hond is nadrukkelijk gericht op de mens en is lief voor kinderen. Daarmee is deze hond dus ook goed in huis te houden. Het is dan ook een prima gezelschapshond.
Als de hond niet als drijver of bewaker ingezet wordt, is het van belang je te realiseren dat de hond nogal wat lichaamsbeweging nodig heeft. Flinke wandelingen waar de hond zijn/haar energie kwijt kan, staan dus vaak op het programma.

Het is een herder dus heupdysplasie ligt ook bij deze honden op de loer. Verder komt bij deze honden ook vaker elleboogdysplasie voor. Dit is met gedegen onderzoek op te sporen, en soms is het aan te pakken maar lang niet altijd. Pijn die op den duur te verwachten valt als de hond heup of elleboogdysplasie heeft, is wel te verzachten. Verder zijn er oefeningen die helpen het proces te vertragen.