Katten: spelen of vechten?

Katten staan er om bekend dat het solitair levende dieren zijn. Dat zou ook betekenen dat ze niet echt op gezelschap zitten te wachten of in ieder geval beduidend anders dan bijvoorbeeld de hond. Dit beeld is niet juist, katten spelen namelijk ook. Toch zien we katten vaak onderling bezig, waarbij het soms op vechten lijkt. De vraag is dan wat het is, vechten of spelen? Verdiep je in het gedrag van de kat en je krijgt de antwoorden vanzelf.

Kattengedrag

Buitenkat

De kat die buiten leeft en zelf het kostje bij elkaar moet scharrelen, leeft ook vaak in groepen (ook al valt dat niet direct op). Meerdere poezen met kittens en een kater, waarbij die laatste overigens een groter leefgebied heeft dan waar de poezen en kittens zich in bevinden.

Deze poezen zoeken elkaar op bepaalde momenten op, ze spelen wat en helpen elkaar bij rivalen (en dat kan dus vechten worden) of tijdens de bevalling. Ze helpen elkaar dus binnen de groep, maar het zijn wel individualisten (en werken daarbij binnen een afgebakend territorium).

Binnenkat
Het is bij de in huis levende kat niet echt heel veel anders. Daar spelen poezen met elkaar en voeden ze elkaars kittens op, zeker als ze in dezelfde periode bevallen. Wat weer kan helpen als bij een moederpoes bijvoorbeeld na een keizersnede de melkproductie nog niet op gang komt.

Binnenkatten kunnen ook hun eigen ‘gebied’ hebben en soms is een plekje ook echt van één kat, maar het geeft normaliter geen problemen. Het kan natuurlijk ook zo zijn dat de ene kat de rust van de bovenverdieping of de zolder opzoekt en de ander liever de hele dag onder de mensen is. Dat wil niet zeggen dat ze elkaar niet mogen, het zijn gewoon verschillende dieren met verschillende karakters. Als ze echter bij elkaar in de buurt zijn, en dat zal bij de in één huis levende katten zeker het geval zijn, dan moet het geen problemen geven.

Is spelen nog wel spelen of vechten ze?

Soms is het ruwe spel tussen katten dusdanig dat het op vechten lijkt. Maar spelen heeft een functie en hoewel de meningen nog wat verdeeld zijn, gaan de meeste deskundigen er vanuit dat het bij de kat om motorische vaardigheden gaat die geoefend worden. Zoals het besluipen, achtervolgen of vastgrijpen van bewegende dingen. Vaardigheden die betrekking hebben op de jacht en die bij de binnen levende kat eigenlijk niet meer relevant zijn. Het spel blijft echter iedere kat leuk vinden.

Verder heeft spel ook de functie om katten die tegenover elkaar staan (als zouden ze gaan vechten), te leren hoe een dreigende houding aan te moeten nemen, hoe te worstelen en zelfs hoe te bijten.

Wanneer is het spel en wanneer is het vechten?

Die spelvorm dat ze het ‘vechten’ moeten leren, kan ook gezien worden als echt vechten. Het verschil is te zien aan de volgende aspecten, te weten:

• De nagels zijn ingetrokken.
• Ze bijten niet of heel zacht.
• Het gezicht ziet er ‘vriendelijker’ uit dan tijdens een echt gevecht.
• Ze maken geen of nauwelijks geluid.
• Ze wisselen van rol en rennen elkaar beurtelings achterna.

Als het een van de katten even te veel wordt, dan kan er een keer geblazen of gepiept worden. Zeker als de katten in leeftijd verschillen. Immers, dan is de ene kat mogelijk nog heel speels en de ander al minder (bijvoorbeeld vanwege de leeftijd). Spelen kan dan even leuk zijn, maar op enig moment begint er een te grijnzen*. Als de kat echter heftiger en aanhoudend gaat grijnzen of ze krijgt een dikke staart met dreigende houding, dan wordt het menens. Als katten elkaar echt niet mogen, dan zal er onderling nooit gespeeld worden.

* Grijnzen is een lichte mate van irritatie bij de kat en een voorstadium (als het aanhoudt) van echte boosheid van de kat. De kat die met een dikke staart rondloopt en dus zwaar geïrriteerd is c.q. dreigt met 'de aanval'.

Als het echt vechten wordt
Er zijn mensen die vechtende katten uit laten vechten, maar dat kan heel heftig worden. Meer deskundigen zeggen dat het verstandiger is wat te ondernemen, om deze vechters uit elkaar te krijgen. Waarbij het er niet om gaat dat de katten gestraft moeten worden, maar het gevecht moet onderbroken worden. Enkele voorbeelden:

• Maak een hard maar neutraal geluid (in de richting van de katten zodat het geluid voldoende aankomt).
• Een keer stevig in je handen klappen.
• Een grote handdoek over de katten heen gooien, desgewenst een licht bevochtigde handdoek.
• Als het wat donkerder is, een fel licht in de richting schijnen.
• Als de katten op rammelende blikjes reageren (denken dat er eten is), met twee bakken brokken rammelen en deze vervolgens ook voorzetten.

Echt vechten kan het ook wel eens worden als katten, welke normaliter prima met elkaar op kunnen schieten, een buitenkat in de eigen tuin of op het balkon zien. Komt dan de huisgenoot net voorbij, dan kan de geïrriteerde kat het botvieren op zijn/haar huisgenoot. Als dat even een tik is, kan je het laten gaan. Als het aanhoudt, dan is het goed de katten zoals boven vernoemd uit elkaar te halen.

Tot slot

Katten kunnen heel leuk met elkaar spelen, maar ze kunnen ook behoorlijk naar elkaar uithalen. Het zijn nu eenmaal eigenzinnige beesten en dat ervaar je als leuk of niet. De kattenliefhebber geniet van zijn/haar kat en soms moet je ook als kattenliefhebber handelen.