De Japanse Shiba Inu hond

Een mooi en ontzettend trouw en intelligent ras. De Shina Ibu! Hoe gedraagt de Shiba zich? Komt er veel training bij kijken? Is deze hond wat voor mij? Zijn er veel medische problemen? En is het een familie hond?

Shiba Inu

Historie

Shiba Inu's (in het kort Shiba) komen van oorsprong uit Japan. Er zijn veel kleine honden gevonden bij opgravingen van de Jomonjin (De eerste immigranten naar Japan). Dit bewijst dat de eerste inwoners van Japan waarschijnlijk de Shiba Inu aan hun zijde hebben gehad. Door het fokken en kruisen hebben ze de Shiba zijn gekrulde staart en zijn spitse oren gegeven. Shiba betekent in het Japans 'klein' maar ook 'kreupelhout'. Het kan dus zijn dat ze vernoemd zijn naar het kreupelhout waarin zij jaagden. In de 19e eeuw kwamen Engelse schepen met Setters en Pointers naar Japan. De jachtsport in Engeland was toen erg populair en kwam op die manier dus overwaaien naar Japan. Dit zorgde ervoor dat veel Japanners de Shiba begonnen te kruisen met Setters en Pointers om zo een betere jachthond te krijgen. Dit zorgde bijna voor de uitsterving van dit ras. Hierdoor kwam Dr. Hirokichi Saito in actie en maakte hij een vereniging voor de bescherming van de Japanse hond. In 1937 werd de Shiba erkent als echt ras.

Karakter en temperament

De Shiba kan het beste omschreven worden als dominant, trouw, intelligent, zelfverzekerd en waaks. Het is een erg trots ras en hierdoor zijn ze vaak moeilijk te trainen. Hun jachtinstinct zit er nog goed in. Het is daarom af te raden een Shiba Inu in huis te halen met andere kleine dieren. De Shiba kan deze kleine dieren als zijn prooi zien met alle gevolgen van dien. Ze zijn dol op buitenactiviteiten en kunnen uren met je wandelen door de bergen. Wel kan het zijn dat de hond iets interessants tegenkomt op zijn pad en zijn baas verlaat om vervolgens een flinke tijd later pas terug te komen (dit is niet altijd het geval maar zeker geen uitzondering). Ze zijn goed in hondensporten maar zullen steeds uitgedaagd moeten worden want als een oefening verveelt, zal hij deze niet meer willen doen. De Shiba is over het algemeen goed met kinderen. Echter eist de Shiba wel respect en zal hij het niet in dank afnemen als hij als speelgoed wordt gebruikt. Met andere honden kan de Shiba problemen geven. Zijn dominante karakter kan leiden tot een vechtpartij. De Shiba eist van alles om hem heen respect aangezien het zo'n trots ras is en laat dit in alles zien. Als de eigenaar zijn positie als baas heeft weten te bemachtigen is de Shiba een ontzettend trouw dier en zal goed luisteren en waaks zijn.

Verzorging en ziektes

De Shiba heeft verrassend weinig verzorging nodig ondanks zijn lange vacht. Zijn vacht houd zichzelf schoon en is vrijwel geurloos. Erg fijn voor mensen die de honden geur niet op prijs stellen. Soms zullen de nagels geknipt moeten worden en twee keer per jaar verhaart de hond flink. Je zal dan flink moeten borstelen. Je kan hem ook wassen met de daarvoor bedoelde middelen of alleen met water. Medisch gezien is het een gezond ras en wordt de hond twaalf tot vijftien jaar. Wel kunnen er zich problemen voor doen met heupen en ogen.

Training en opvoeding

Dit is geen hond voor iemand die voor het eerst een hond neemt. Het vraagt veel discipline van de baas en je zal zeer consequent moeten zijn. Het trainen is lastig maar niet onmogelijk. Zeker de eerste drie jaar kan de hond erg lastig zijn en flink puberen. Als de training goed verloopt heb je een hele goede vriend aan je zijde.

Conclusie

Een Shiba kan een heel leuk huisdier zijn maar is zeker niet voor de beginnende hondenliefhebber. Het is een trouw ras en erg intelligent. Een Shiba weet wat die wil en zal dat ook laten blijken. Je kan er veel buitenactiviteiten mee doen, mits getraind, en de hond kan erg veel geleerd worden. Kortom een leuke hond voor ervaren hondeneigenaren met de juiste training.