Steve Irwin, The Crocodile Hunter
Steve Irwin is een nationale held in zijn thuisland Australië, en in vele andere landen. Hij maakte een naam voor zichzelf als de eigenzinnige, energieke, eco warrior, die wel erg vaak ‘Crikey’ riep.
Zijn bijnaam was 'The Crocodile Hunter'. Hij was zo enthousiast over het behoud van de natuur in het algemeen en krokodillen in het bijzonder, dat hij velen heeft geïnspireerd om te helpen het behoud van dieren over de hele wereld. Hij was een groot voorstander van het beschermen van bedreigde dieren. Als gevolg van een ongeluk tijdens het opnemen van een documentaire stierf de Crocodile Hunter een vroege dood in 2006, slechts 44 jaar oud. In dit artikel zal ik zijn leven, zijn passies, zijn dood, en zijn vele successen bespreken.
De jeugd van Steve Irwin
Stephen Robert Irwin werd geboren op 2 februari 1962 in de buurt van Melbourne in Australië. Zijn ouders waren Bob en Lyn Irwin. In 1970 verhuisden ze naar Beerwah in Queensland, waar zijn vader een wildlife park opende, het Queensland Reptile en Fauna park. Zijn vader Bob was een herpetoloog (een reptielenexpert). Zijn moeder opende een klein ziekenhuis voor wilde dieren en hun revalidatie, alwaar zij als verpleegkundige zieke en gewonde dieren verpleegde tot ze weer gezond waren. Irwin had twee jongere zussen, Joy en Mandy. Hij is opgegroeid, omringd door dieren, en onder andere zijn favoriete diersoort, krokodillen. Van kleins af aan was hij altijd in zijn vaders dierenpark te vinden, om te helpen met het voeden van de dieren, en op de jonge leeftijd van negen jaar mocht hij al helpen met de verzorging van de krokodillen, onder streng toezicht van zijn vader. Nadat hij zijn middelbare school had afgemaakt, vond hij een baan als krokodillenvanger in Noord-Queensland. Hij hielp krokodillen te vangen in bevolkte gebieden en bracht ze naar het park van zijn vader.
Australia Zoo
In 1992 nam Steve het park over van zijn ouders, en gaf het een nieuwe naam, de Australia Zoo. Dit was een belangrijk jaar voor hem, want het was ook het jaar dat hij trouwde met Terri Raines, een katachtigen-specialist uit de Verenigde Staten, met wie hij een dochter kreeg, Bindi Sue (24 juli 1998), en een zoon, Robert Clarence (1 december 2003). En hij verscheen voor het eerst op tv, in een special over reptielen. Voor Steve waren zijn kinderen en zijn familie altijd het belangrijkst. Hij nam zijn kinderen mee naar de Australia Zoo en liet hen op jonge leeftijd met alle dieren kennis maken.
Met de hulp van Terri begon Steve de Australia Zoo uit te breiden. Ze zetten de Steve Irwin Stichting op (tegenwoordig genaamd de Wildlife Warriors) om het algemene bewustzijn van het belang voor behoud van de natuur over de hele wereld te verhogen, en geld in te zamelen voor allerlei projecten. Steve werd betrokken bij verschillende Australische overheidscampagnes over het behoud van de natuur. Alles wat hij hiervoor betaald kreeg, stak hij in zijn stichting.
Na de dood van Crocodile Hunter Terri schreef een boek over hun leven samen en hun onvoorwaardelijke liefde. Het boek is zeer goed geschreven. Het is een verhaal van grote liefde, maar ook van een spannend leven, reizen over de hele wereld en het werken met vele dieren, en vele enorme prestaties in behoud van de natuur. Het is een zeer ontroerend verhaal en bracht een aantal keer tranen in mijn ogen.
Steve Irwin films en tv-shows
Nadat Steve in 1992 de reptielen tv-special had gedaan, ging hij met Terri op huwelijksreis. Dit was echter geen gewone huwelijksreis, ze gingen op expeditie om krokodillen te vangen en te bestuderen. De gefilmde beelden hiervan werden de eerste aflevering van 'The Crocodile Hunter'. Maar dit werd uiteindelijk pas in 1996 voor het eerst uitgezonden in Australië. Het was een hit show, en het jaar later werd het ook uitgezonden in de Verenigde Staten, en vele andere landen. In de show praat Steve veel over krokodillen, en je ziet hem in actie terwijl hij probeert ze te vangen. Maar ook andere wezens fascineren hem, en reist hij de wereld rond om zijn kijkers alle schoonheid in de natuur te tonen, en om te praten over het behoud van wilde dieren. In 1998 filmde hij 'de tien dodelijkste slangen in de wereld' met producent en regisseur Mark Strickson. Als je het gemak ziet waarmee hij deze slangen vasthoudt lijken ze helemaal niet meer eng. Op dat moment is zijn show 'The Crocodile Hunter' al op tv in meer dan 137 landen, en had hij meer dan 500 miljoen kijkers. Iedereen kende de Australische Steve, de laaiend enthousiaste idioot, die dagelijks het lot tartte door te werken met de gevaarlijkste dieren te wereld.
De Crocodile Hunter-serie eindigde met een grote finale, het zogenaamde laatste avontuur van Steve. Het was een documentaire over Steve en zijn werk over de hele wereld die drie uur duurde. Daarna heeft hij tal van andere shows gemaakt voor Animal Planet, zoals 'The Croc Files', 'The Crocodile Hunter Diaries' en 'New Breed Vets'. In 2006 krijgt zijn dochter Bindi ook haar eigen tv-show, nadat ze een aantal keer een gastrol heeft gehad in een van Steve's shows. Jungle Girl wordt uitgezonden op Discovery Kids. Het Amerikaanse Travel Channel raakte geïnteresseerd in de hype rond Steve Irwin, en begon de Irwin familie te volgen bij hun wereldreizen en maakte een reeks specials. Alle tv-shows van Steve zijn nu beschikbaar op DVD.
Steve had ook vele kleine filmrollen en was betrokken bij allerlei natuurdocumentaires. In 2001 had hij een kleine cameo in Dr Dolittle 2. In 2002 maakte hij een film waar hij in de hoofdrol speelde. Het heette 'The Crocodile Hunter: Collision Course'. Steve speelt zichzelf, en hij vermoedt dat er twee stropers in het gebied zijn, maar terwijl hij probeert hen te vangen, blijken het CIA-agenten te zijn. Deze film won een Best Family Feature Film Award voor komedie bij de Young Artists Awards. De band The Wiggles bracht in 2002 een set van liedjes over Steve Irwin en zijn wilde dieren uit, en filmde videoclips in Australia Zoo. Deze clips werden samengevoegd tot de film 'Wiggle Safari'.
De laatste film waar hij in speelde was 'Happy Feet' in 2006. Steve deed de stem van een zeeolifant genaamd Trev, voor de Disney animatie Happy Feet. Hij stierf terwijl ze nog bezig waren met de productie en de film werd aan hem opgedragen.
Onderscheidingen en prijzen
Irwin ontving diverse prijzen en awards om zijn leven te eren. In 1997 ontdekte hij een nieuwe schildpadsoort. Hij noemde deze de Irwinschildpad (in het Latijn Elseya Irwini). In 2001 ontving hij de Centenary Medal voor zijn diensten aan de wereldwijde instandhouding van het Australische toerisme. In 2004 werd hij genomineerd voor Australiër van het jaar, maar verloor van een cricket speler. Hij kreeg een award voor de Toerisme Export van het Jaar in 2004. En toen hij stierf, had de Universiteit van Queensland net op het punt gestaan om te benoemen tot adjunct professor bij de faculteit Biologie, hoewel Steve zelf nooit een universitaire opleiding had gevolgd. In 2007 benoemden ze hem posthuum toch nog tot bijzonder hoogleraar. Kort na zijn dood noemde de Sea Shepherd Conservation Society tot een van hun schepen de MV Steve Irwin, want hij was in gesprek geweest met hen over deelname aan een expeditie naar Antarctica. In 2009 werd een ander nieuw ontdekte Australische slakkensoort naar hem vernoemd, de Crikey Steveirwini.
Wildlife Conservatie Onderwijs
Irwin dacht dat de beste manier om mensen bewust te maken van de noodzaak van behoud van de natuur, was om de boodschap zo luid en zo duidelijke mogelijk van de daken te schreeuwen. Dit was zijn ultieme doel met het opnemen van zijn tv-shows, documentaires en films. Hij was alrijd zo enthousiast over dieren en die energie en dat enthousiasme werden overgebracht op zijn kijkers en fans. Hij was degene die de term van 'Wildlife Warrior' bedacht, en sindsdien is het een bekende uitdrukking, en ook de naam van zijn Conservatie Stichting. Met deze stichting kocht hij verschillende stukken grond in Australië, Fiji en de Verenigde Staten, en werkte hij mee aan het behoud van de 'wildheid' van deze stukken land en de bescherming van de bedreigde dieren die er leefden.
In zijn shows moedigde hij mensen altijd aan om de natuur te respecteren en te helpen met de instandhouding ervan. Hij bevorderde actief het eco-toerisme en natuuronderwijs. En zelfs na zijn dood, is dit bericht is nog steeds springlevend. Zijn dochter Bindi gaat nu verder waar Steve gebleven was, en ook de Australia Zoo en de Wildlife Warriors blijven deze boodschap uitdragen.
De dood van de Crocodile Hunter
Steve Irwin overleed terwijl hij aan het werk was, zijn favoriete tijdsverdrijf. In het wild en tijdens het filmen van een nieuwe documentaire. Het tragische ongeval gebeurde op 4 september 2006, en hij werd slechts 44 jaar oud. Hij was aan het filmen in het Batt Reef in het uiterste noorden van Queensland, een documentaire over de zee genaamd 'The Ocean's Deadliest'. Maar vanwege slechte weersomstandigheden kon hij niet film bij de koraalriffen, en dus was hij gaan filmen in ondiep water. De pijlstaartrog die hij aan het filmen was doorboorde zijn hart met zijn staart. Steve was op slag dood, als gevolg van een combinatie van de steekwond in het hart (hartstilstand) en de giftige stoffen in de staart van de pijlstaartrog. De Ocean's Deadliest werd toch uitgebracht in 2007, maar zonder beelden van het ongeluk of een verwijzing ernaar.
Toen het nieuws van zijn dood bekend, heersde er in Australië een nationale rouw bij de bevolking. Vele mensen uit de hele wereld stuurden brieven en kaarten met hun condoleances naar de Australia Zoo en zijn familie. En de Australia Zoo was bedekt met bloemen, tekeningen, brieven, knuffels en kaarsen. Zijn stichting kreeg veel donaties.
Quotes
‘I get called an adrenaline junkie every other minute, and I’m just fine with that.’
‘I’m a conservationist through and through. That’s why I was put on this planet, for the benefit of wildlife and wilderness areas. That’s what I’m into. That’s what makes me pumped, mate. That’s what myself and Terri and our families have all been about.'
Lees verder