Alles over de kangoeroe

Kangoeroes leven in bijna heel Australië. Alleen niet in de extreem natte gebieden van Australië. Kangoeroes zijn grasetende dieren. Ze leven in groepen waar altijd minstens één volwassen mannetje bij aanwezig is. De kangoeroe heeft zich aangepast aan het leven in het bijzonder droge klimaat van Australië.

De geboorte van de kangoeroe

Kangoeroe's paren in het voorjaar. De draagtijd is zeer kort, ongeveer een maand. Voor de geboorte van haar jong, bereid moeder kangoeroe de weg naar de buidel een beetje voor. Zo wordt het voor het jong wat makkelijker de weg naar de buidel af te leggen. Ze neemt dan een vreemde houding aan. Ze leunt vaak ergens tegen aan en steekt haar staart tussen de achterpoten door. Als het jong geboren is, is het maar 2 cm groot en weegt zo'n 0,75 gram. Zonder hulp van zijn moeder begint zijn reis naar de buidel. Het kleintje is doof en blind en vindt zijn weg puur op zijn reukvermogen. Het piepkleine kangoeroetje wordt naakt geboren en zijn voorpoten zijn langer dan zijn achterpoten. Het reisje naar de buidel duurt zo'n drie minuten. Het jong zoekt een tepel en zuigt zich hier aan vast. Hier blijft hij een aantal weken, lekker beschermd zitten. Na een aantal weken steekt hij af en toe zijn kop eens naar buiten, maar het jong blijft in de buidel totdat hij ongeveer 6 maanden oud is. Dan wordt het tijd de omgeving te verkennen! Nog steeds dicht in de buurt van zijn moeder. Als het jong 8 maanden oud is, is hij te groot om nog terug de buidel in te kruipen. Toch lust hij de melk van zijn moeder nog bijzonder graag en steekt alleen zijn kop in haar buidel op zoek naar een tepel. Zo snel dit jong de buidel verlaat, zit er alweer een nieuw jong klaar. Moeder maakt op dat moment, twee verschillende soorten melk. Pas als de jonge kangoeroe een jaar is eet hij zelfstandig gras en blaadjes.

Soorten kangoeroes

Er bestaan zo ongeveer 50 soorten kangoeroes.
De grootste soorten zijn de rode en de grijze reuzenkangoeroe. De mannetjes kunnen wel 90 kilogram wegen en als ze rechtop staan, zijn ze groter als een mens. De Wallabie is een van de kleinere soorten. Daarnaast bestaan er ook kangoeroeratten van ongeveer 25 centimeter. De grotere soorten zijn dagdieren, de kleinere soorten leven vooral 's nachts.

Leven in de groep

Kangoeroes leven wel in een groep, maar handelen daar niet naar. In de meeste roedels is er een duidelijke rangorde, maar voor kangoeroe groepen geld dit niet. Er is geen enkele samenhang, de dieren verdedigen zich niet gezamelijk tegen een vijand. Een roedel kangoeroes bestaat uit combinaties van families. Als kangoeroes op de vlucht slaan, zorgt een ieder voor zichzelf. ‘s Nachts worden er geen grote groepen gevormd. Wel kleine groepjes van 2 of drie kangroeroes, op grote afstand van elkaar.

Geluid van de kangoeroe

Kangoeroes hebben geen stembanden, maar toch maken ze geluid. Ze kunnen knorren, hoesten en maken zuiggeluiden, allemaal met een bepaald doel. Het hoesten wordt gedaan door mannetjes die elkaar uitdagen. Het zuigende geluid maakt het mannetje juist om een vrouwtje te imponeren. Bij angst stampen kangoeroes met hun achterpoten op de grond.

Hitte en kou

In de winter hebben kangoeroes een dikke, wollige vacht. In de zomer is hun vacht dunner en zijn de haren kort. Toch hebben ze dan nog last van de warmte. Ze hebben dan een speciale manier op hun lichaam af te laten koelen. Ze likken hun voorpoten. Het speeksel op hun poten verdampt, zodat ze wat afkoelen.