Het Leven van de Kangoeroe

Kangoeroes zijn er in diverse soorten en maten. De grootste dieren zijn tevens de grootste buideldieren ter wereld. Ze komen voornamelijk voor in Australië. Het meest opvallende aan de dieren is dat ze niet lopen maar springen en hun jongen in de buidel voor op hun buik dragen, van miniscule pasgeborene totdat het dier zo’n 8 maanden is.

De Kangoeroe

De kangoeroe is het symbool van Australië. Het is het grootste buideldier. Er zijn 47 verschillende soorten kangoeroes, van de Rock Wallaby, die ongeveer een kilo weegt tot de Rode Kangoeroe, die wel zo’n 100 kg kan wegen. Kangoeroes worden gevonden in Australië, Tasmanië en op Nieuw Guinea. Kangoeroes zijn herbivoren en eten voornamelijk gras en bladeren van diverse planten en bomen. Water drinken ze slechts weinig en ze kunnen maanden zonder water. De warmste uren van de dag brengt de kangoeroe slapend in de schaduw door. Tegen zonsondergang komen ze tevoorschijn om te genieten van de koelte. Sommige soorten komen alleen ’s nachts te voorschijn. Kangoeroes zien uitstekend, hoewel ze alleen reageren op dingen die bewegen. Ook het gehoor is goed ontwikkeld. Kangoeroes hebben, net als bijvoorbeeld koeien, verschillende magen. Ze herkauwen hun eten dan ook.

Bucks, Flyers en Joeys

Mannetjesdieren worden ook wel ‘buck’, ‘old man’ of ‘boomer’ genoemd. Vrouwtjes heten ‘doe’ of ‘flyer’. Het jong is een ‘joey’. Kangoeroes leven in groepen, die afhankelijk van de soort en omgeving bestaan uit twee of drie kangoeroes tot groepen van wel honderd dieren. Zo’n groep wordt in het Engels ook wel ‘mob’ genoemd.

De Poten

Het meest opvallende aan de kangoeroe zijn zijn enorme achterpoten en de relatief kleine voorpoten. De achterpoten worden gebruikt om grote sprongen te maken, waarbij de staart, die zeer gespierd is, wordt gebruikt als steun en middel om de balans te houden. Ook wordt de staart wel als derde poot gebruikt. Kangoeroes kunnen hun achterpoten niet onafhankelijk van elkaar bewegen en moeten dus springen. Grote kangoeroes kunnen een snelheid van wel 60 km/u ontwikkelen en hoogten van drie meter springen. Achteruit lopen en bewegen is moeilijk voor het dier.

Jongen

Gemiddeld krijgen kangoeroe-wijfjes elk jaar een jong, ook wel joey genoemd. Zo gauw een jong geboren is, raakt een wijfje meestal al snel opnieuw zwanger, maar dit nieuwe embryo blijft in een soort van slaapstand tot het jong dat in de buidel van de moeder leeft die buidel verlaat. Dan zet de nieuwe zwangerschap pas echt in. Zo’n zwangerschap duurt slechts een dag of dertig. Bij de geboorte is de joey zeer klein, zo’n twee centimeter en weegt minder dan een gram. Na de geboorte werkt het jong zich naar de buidel van de moeder toe en vindt een plaatsje aan een van de vier tepels binnen de buidel. Elke tepel geeft melk voor een verschillend stadium. Na een paar weken wordt de joey wat actiever en begint de buidel af en toe te verlaten. Hij verlaat de buidel definitief wanneer hij tussen de zeven en tien maanden is.

Agressie

Kangoeroes zullen zich niet ophouden bij mensen, als dat niet nodig is. Ze zullen echter ook niet snel aanvallen, alleen wanneer ze zich echt bedreigd weten. Ook extreme honger of dorst kunnen tot agressie leiden. De Aboriginals (de oorspronkelijke bewoners van Australië) gebruikten alle onderdelen van de kangoeroe voor hun overleven; de botten, huid, het vlees. Tot op de dag van vandaag wordt in Australië kangoeroevlees gegeten, sommige soorten kunnen namelijk gewoon bejaagd worden. Bij andere soorten is de jacht verboden.