Een hond fixeren voor het toedienen van medicijnen

Het toedienen van medicijnen bij een hond gaat niet altijd even makkelijk. Het kan daarom handig zijn een aantal grepen te kennen die hierbij helpen. Deze grepen noemen we fixatie. Het is een greep waarbij u de hond op zo'n manier vasthoudt dat hij zich overgeeft en niemand verwondingen aanbrengt terwijl u het medicijn toedient. Vooraf is het belangrijk te weten dat bij het toedienen van medicijnen ten alle tijde de kuur afgemaakt dient te worden. Dit geldt vooral bij antibiotica. Als de kuur niet afgemaakt wordt, sterft de bacterie niet en wordt de hond resistent tegen het antibioticum. Dit middel zal hem de volgende keer niet helpen.

Daarnaast is belangrijk te weten dat bij zeer agressieve honden geen pillen voorgeschreven dienen te worden omdat de hond deze niet zal innemen zonder schade toe te brengen.

Het pakken van de hond
De meeste honden laten zich gemakkelijk pakken. Zij laten zich gemakkelijk een riem om doen en hieraan kun je ze leiden naar de plek waar je ze wilt hebben. Gedraagt de hond zich te fel of angstig dan kan het nodig zijn een vangstok te gebruiken. Dit is een stok met een lus eraan. Je schuift de lus om de kop van de hond en trekt de lus aan. De stok houdt de hond op afstand.

Het optillen van de hond

Bij het optillen van de hond, sla je een arm onder de kop door om het dier heen. De andere hand sla je om de achterhand van de hond. Zo kun je de hond vrij gemakkelijk optillen. Weegt een hond zwaarder dan 25 kilo, dan is het beter de hond met zijn tweeen op te tillen. De voorste man slaat een arm onder de kop door en zijn andere arm onder de borst vlak achter de voorpoten. De achterste man houdt zijn arm onder de buik net voor de achterpoten en geeft met zijn vrije hand wat druk op de kont van de hond.

Fixatie bij een onderzoek

Sommige onderzoeken kunnen het gemakkelijkste plaatsvinden als de hond in de zijligging ligt. Laat de hond plat op zijn buik gaan liggen. Pak nu de onderliggende poten en trek deze iets omhoog. Druk met je ellebogen in de hals en de lies het dier naar beneden.

Andere onderzoeken kunnen makkelijker plaatsvinden als de hond op zijn buik ligt. Sla je arm over de rug hond heen. Druk met je lichaam het dier naar beneden. De andere arm houdt je rond de hals om de kop te fixeren. In deze houding kan gemakkelijk de kop, de ogen en de kaken bekeken worden.

Soms kan een hond beter staan. De meeste honden zullen dit zonder verzet doen. Je kunt achter de hond gaan staan en met je handen de wangplooien van de hond beetpakken om zijn kop te fixeren. Bij een grote hond kun je de hond tussen je benen zetten en met je knieen de hond vastklemmen net achter de voorpoten. Dit wordt vaak gedaan als de hond een pijnlijke injectie moet krijgen in zijn rugspier of dijbeen.

Snuitverband

Van een bandje maakt en u een lus met enkelvoudige knoop. U schuift de lus om de bek van het dier, met de knoop onder de kin. U trekt de lus aan. De uiteinden van het bandje knoopt u achter de oren vast. Doe dit niet bij benauwde honden. Er zijn alternatieven voor een snuitverband. Zo bestaan er nylon snoetjes en muilkorven.

Bloedafname uit de hals
Bij bloedafname uit de hals is het makkelijk als de hond op de buik ligt of zit. Je slaat je arm om de schoft van de hond heen, zodat je het dier naar beneden kunt drukken. De andere hand gebruik je om de bek te omsluiten en de kop scheef te houden zodat de dierenarts bij de nekader kan.

Bloedafname uit de voorpoot

Voor bloedafname uit de voorpoot is ook de liggende houding het makkelijkst. De houdt je arm weer om de schoft van de hond. Met andere hand pak je de poot beet net achter de elleboog. Je kunt het bloedvat tegelijkertijd stuwen met je duim.

Medicijnen oraal toedienen

Bij een grote hond is het makkelijk over de hond heen te gaan staan en je met je knieen tegen het lijf te drukken. Je opent de bek met twee handen en brengt de tablet zo ver mogelijk naar binnen in de keel. Je sluit de bek en blijft hem iets omhoog houden terwijl je wrijft over het strottehoofd van de hond. Als een hond zijn lippen aflikt betekent dat meestal dat hij de pil heeft doorgeslikt. Controleer altijd of het gelukt is. Soms blijft een pil een tijdje in een wangplooi zitten om later uitgespuugd te worden.

Laat het dier het niet toe of wil het niet lukken dan kun je de tablet altijd in een stukje worst rollen en het de hond zo laten opeten.

Bij het oraal toedienen van vloeibare medicijnen is het belangrijk juist niet direct in de keel te spuiten, omdat de hond zich dan kan verslikken. Spuit de vloeistof aan de zijkant van de bek naar binnen en doe het langzaam.