Het leefgebied van de indrukwekkende zwarte beer
De zwarte beer is een roofdier dat in Noord-Amerika voorkomt. Het bijzondere dier heeft een uitgebreid territorium. Zijn grote omvang zorgt ervoor dat hij binnen zijn territorium weinig concurrentie heeft. De meeste roofdieren vluchten namelijk wanneer zij in aanraking komen met een zwarte beer. De zwarte beer ontwijkt over het algemeen alleen de grizzlybeer. In een enkel geval wikkelen deze twee roofdieren zich in een gevecht. Dit gebeurt meestal wanneer de grizzlybeer nog niet volgroeid is. Hoe groot kan een zwarte beer worden en wat voor soort voedsel eet hij? Welke roofdieren kan hij zoal in zijn omgeving tegenkomen?
De zwarte beer
Waar komt de zwarte beer voor?
De wetenschappelijke benaming voor de zwarte beer is 'Ursus americanus'. Dit roofdier komt slechts in Noord-Amerika voor. Hierdoor wordt hij soms ook wel de 'Amerikaanse zwarte beer' genoemd. Hij komt ten opzichte van de bruine beer in een kleiner gebied voor. Desondanks bestaan er meer zwarte beren in deze regio dan bruine beren. Het roofdier blijft gedurende zijn leven binnen zijn territorium van ongeveer 8 kilometer. Dit gebied bevindt zich rondom zijn geboorteplek. Hij is goed bestand tegen verschillende weersomstandigheden. Hiernaast heeft hij niets te vrezen van de overige roofdieren die in dit gebied voorkomen.
Overige roofdieren die in zijn leefgebied voorkomen
De meeste roofdieren vormen geen gevaar voor hem. Hij kan namelijk een lengte bereiken van maximaal zo'n 190 centimeter. Exemplaren van het vrouwelijk geslacht kunnen een gewicht van 180 kilogram bereiken. De mannetjes kunnen daarentegen maximaal 274 kilo wegen. Hiernaast kan hij zichzelf succesvol verstoppen op plekken met veel schaduw. Dit is vanwege zijn donkere zwarte vacht. Sommige exemplaren hebben echter een lichtere vacht. Omdat hij zich zo goed kan verstoppen wordt hij meestal óók door mensen over het hoofd gezien.
Oost-indigo slangen
De populatie die zich in Noord-Florida bevindt deelt zijn omgeving met de Oost-indigo slang. De Oost-indigo slang is net als de zwarte beer een bedreigde diersoort. Deze slang kan een lengte bereiken van ongeveer 2,50 meter. Deze slang is echter niet giftig en staat bekend als een niet-agressieve slang. Wanneer het leefgebied van de zwarte beer wordt beschermd heeft deze slangensoort hier ook profijt van.
Bergleeuwen
In het gebied in Noord-Amerika komen onder bergleeuwen (poema's) voor. Deze katachtigen jagen echter het liefst op herten. Dit komt onder andere vanwege de smaak van het vlees. Onderzoekers zijn erachter gekomen dat de beren die in de omgeving wonen soms een voordeel kunnen zijn voor de jachtvaardigheden van bergleeuwen. Wanneer een bergleeuw namelijk een prooi heeft gevangen is er een kans dat hier een beer op af komt. Hierdoor leert de bergleeuw zijn prooi op een snelle en effectieve manier te vangen. Het nadeel is dat hij zijn voedsel op deze manier kan verliezen. In een enkel geval verdedigt de bergleeuw zijn voedsel tegen een zwarte beer. Meestal kiest hij echter op tijd het hazenpad.
Een ontmoeting met de grizzlybeer
Soms overlapt het territorium van de zwarte beer met dat van de grizzlybeer (oftewel bruine beer). Deze berensoort kan een stuk groter worden dan de zwarte beer. Zij kunnen namelijk een lengte van 3 meter bereiken. Hiernaast kunnen zij maximaal een gewicht bereiken van zo'n 360 kilogram. De zwarte beer probeert meestal de grizzlybeer zoveel mogelijk te vermijden, ook al gaat dit ten koste van zijn eigen territorium. Soms komen zij elkaar onverwachts tegen en raken zij in een gevecht om hun territorium te verdedigen. Dit gebeurt meestal als de zwarte beer wat ouder is dan de grizzlybeer en hierdoor een kans maakt om het gevecht te winnen. Wanneer dit niet zo is neemt hij liever eieren voor zijn geld en slaat hij direct op de vlucht.
De zwarte beer heeft een zeer gevarieerd dieet
Dit roofdier eet allerlei soorten voedsel. Dit vergroot zijn overlevingskansen aanzienlijk. Hij gebruikt zijn enorme en scherpe klauwen om in bomen te kunnen klimmen. De zwarte beer is zelfs een betere klimmer dan de grizzlybeer. Het is hierdoor afgeraden om in een boom te klimmen wanneer je dit roofdier aantreft. Tevens kan hij zijn klauwen gebruiken om voedsel op te graven. Hij eet onder andere bessen, vis, vlees, insecten en honing.
Zijn klauwen zijn essentieel voor het bereiken van bijenkorven
Zonder zijn klauwen had hij niet het vermogen gehad om bijenkorven te bereiken en vervolgens te openen. Een groot deel van de wetenschappers vermoeden dat hij bijenkorven opent vanwege de zoete smaak en larven die zich hierin bevinden. Dit zorgt er namelijk voor dat hij voldoende eiwitten binnenkrijgt om te kunnen overleven.
Winterslaap
Het roofdier begint ieder jaar vanaf eind november aan zijn winterslaap. Voor deze tijd zorgt hij ervoor dat hij vetter wordt door voldoende voedsel binnen te krijgen. In de tussentijd begint hij een wintervacht te krijgen die hem tegen de kou beschermt. Hij slaapt minder vast dan kleinere zoogdieren zoals de vleermuis of grondeekhoorn. Hierdoor heeft hij het vermogen om een andere slaapplaats te zoeken wanneer dit nodig is, bijvoorbeeld omdat de temperatuur te hoog dreigt te worden.