Het uiterlijk en de levenswijze van de Indische olifant

De Indische olifant komt slechts in India voor. Het zoogdier eet maar liefst zo'n 150 kilogram aan voedsel per dag. Hiermee kan hij zichzelf van voldoende energie voorzien om te kunnen overleven. Die energie heeft hij onder andere nodig om langere afstanden te kunnen afleggen. Deze zoogdieren leven in kuddes waardoor zij hun overlevingskansen kunnen vergroten. De jonkies dienen namelijk extra beschermd te worden tegen roofdieren. Ondanks dat er tijgers in hun leefgebied leven, vormt de mens de grootste bedreiging. Om het welzijn van deze dieren te bevorderen heeft de Indiase regering het 'Project Elephant'-initiatief opgezet.

Indische olifant

• Het spreidingsgebied van de Indische olifant
• Lichamelijke afmetingen en gewicht
• Dieet
• Olifanten leven in kuddes
• De paartijd en het nageslacht
• De Indische olifant kan getemd worden

Het spreidingsgebied van de Indische olifant

De wetenschappelijke benaming van de Indische olifant is 'Elephas maximus indicus'. Hij behoort tot de Aziatische olifanten. Een olifant van het vrouwelijk geslacht staat bekend als een 'olifantenkoe'. Een mannetjesolifant wordt ook wel een 'olifantenstier' genoemd. Dit intelligente zoogdier komt slechts in India (Azië) voor. Hier is hij in dichtbegroeide omgevingen te vinden. Zijn leefgebied is echter steeds kleiner geworden omdat de lokale bevolking steeds meer ruimte nodig heeft voor de landbouw in het gebied. De bomen die hiervoor gekapt worden zijn namelijk essentieel voor het voortbestaan van deze diersoort. De Indische olifant bewandelt tevens migratieroutes die vanwege de landbouw ernstig bedreigd worden. Vanwege zijn lichaamsomvang heeft het dier veel ruimte nodig.

Lichamelijke afmetingen en gewicht

Deze enorme zoogdieren kunnen maximaal ongeveer 5 à 6 ton wegen. Omdat zij een hoogte kunnen bereiken van 3 meter hebben zij de mogelijkheid om de bladeren van bomen te eten. De Indische olifant heeft kleinere oren dan de Afrikaanse olifantensoorten. Vrouwtjes olifanten zijn over het algemeen kleiner dan de mannetjes en verschillen hierdoor zelfs nog meer ten opzichte van de Afrikaanse soorten.

Olifanten van het vrouwelijk geslacht hebben kleinere (of zelfs geen) slagtanden
Sommige vrouwtjes missen hun slagtanden. Dit is namelijk afhankelijk van hun genetische aanleg. De slagtanden van de Indische olifant zijn tevens een stuk kleiner dan die van zijn Afrikaanse tegenhangers.

Dieet

Olifanten zijn herbivoren, oftewel planteneters. Dit betekent dat zij grotendeels bladeren en gras eten. Hiernaast eten zij boomschors en allerlei fruitsoorten. De Indische olifant eet maar liefst zo'n 150 kilogram aan vegetatie per dag. Dit zorgt voor voldoende energie om langere afstanden te kunnen afleggen. Zij bewegen zich in kuddes voort om hun veiligheid te garanderen.

Olifanten leven in kuddes

Olifanten blijven een groot gedeelte van hun leven bij elkaar om hun overlevingskansen te vergroten. Wanneer zij uit een rivier drinken zijn er meestal een aantal die extra oplettend zijn voor roofdieren. Een kudde wordt geleid door een vrouwtje. Deze olifantenkoe behoort meestal tot de oudste olifanten van de kudde. Deze zijn namelijk groter en meer ervaren dan de jongere exemplaren. De mannetjes worden 'olifantenstieren' genoemd. De meeste mannelijke olifanten van middelbare leeftijd bevinden zich net buiten de kudde. De kudde zorgt voor de bescherming van het nageslacht.

Tijgers kunnen een gevaar vormen

Het jonge nageslacht heeft een grotere kans om slachtoffer te worden van een tijger dan een volwassen exemplaar. Een tijger heeft normaal gesproken niet het vermogen om een volwassen exemplaar te doden. Er is echter een uniek geval bekend waarbij een volwassen olifant door twee tijgers is gedood. Mogelijk was deze olifant al verzwakt. Dit voorval heeft zich in 'Kerala' (Zuidwest-India) voorgedaan. De mens is het grootste gevaar voor deze diersoort ondanks dat er roofdieren in zijn omgeving voorkomen.

De paartijd en het nageslacht

Tijdens de paartijd zijn deze dieren onberekenbaar en kunnen hierdoor in deze periode gevaarlijk zijn. Zij scheiden in deze periode een bepaalde stof af. Deze stof wordt door middel van bepaalde klieren geproduceerd die zich bij beide slapen bevinden. Na bevruchting heeft de Indische olifant een draagtijd van maar liefst 21 maanden. Ze kunnen tot zo'n twee jaar bij hun moeder moedermelk drinken. Na deze twee jaar blijven zij nog een tijd bij hun moeder. Dit betekent dat zij zeer goed beschermd worden tegen roofdieren. Dit doen zij door met de gehele kudde rondom het nageslacht te staan zodat de roofdieren moeite hebben om een jonkie aan te vallen. Wanneer een vrouwtje op zoek gaat naar voedsel zorgt een andere olifant specifiek voor haar nageslacht.

De Indische olifant kan getemd worden

In tegenstelling tot de Afrikaanse olifantensoorten kan de Indische olifant getemd worden. Hierdoor kan het zoogdier onder andere als vervoersmiddel gebruikt worden. Hierdoor wordt echter de kans op het krijgen van nageslacht verminderd. Tevens worden deze dieren vaak ernstig mishandeld door hun "mahout", oftewel hun verzorger. Een initiatief van de Indiase regering in 1992 genaamd 'Project Elephant' heeft ervoor gezorgd dat er actie wordt genomen voor de bescherming van deze dieren. Het natuurlijke habitat en de migratieroutes van dit zoogdier wordt met dit initiatief zoveel mogelijk hersteld. Hiervoor worden er natuurreservaten zoals het Nagarhole National Park aangelegd, ook wel bekend als Rajiv Gandhi National Park. Het park beslaat een gebied van meer dan 600 vierkante kilometer. Tevens wordt de lokale bevolking onderwezen om bewust te worden dat het hier om een bedreigde diersoort gaat.