Bacteriële huidinfecties bij paarden

Paarden kunnen last krijgen van bacteriële huidinfecties wanneer de huid zijn weerstand verliest bijvoorbeeld doordat het paard zich verwond heeft. Normaalgesproken heeft de huid een goede weerstand tegen bacteriën. Maar de bacteriën krijgen wel een kans als de huid is aangetast. In dit artikel zal ik aandacht besteden aan een aantal veel voorkomende bacteriële infecties bij paarden.

Dermatophilose

Een veel voorkomende bacteriële infectie is dermatophilose, ook wel beter bekend onder de naam regenschurft. Deze infectie wordt veroorzaakt door een bacterie die Dermatophilus congolensis heet. Deze bacterie is aanwezig in de buurt van paarden. Paarden kunnen ´drager´ zijn van deze bacterie zonder er ziek van te worden. Maar wanneer een paard wondjes heeft kan de bacterie in de huid en in de haarwortelzakjes doordringen. Ook heeft de bacterie meer kans als de natuurlijk waslaag op de huid van een paard is aangetast, bijvoorbeeld wanneer de huid en vacht langdurig vochtig zijn geweest. Paarden die buiten lopen kunnen hier dus vatbaarder voor zijn.

Deze bacteriële infectie kan soms lijken op een schimmelinfectie. Want het begint net als bij een schimmelinfectie met bultjes en opstaande haren. In een later stadium ontstaan er korsten en schilfers op de huid. Wanneer men deze er van af haalt blijft er een lichtrood plekje over. Om de diagnose van deze bacteriële infectie te bevestigen, is het nodig om een bacteriekweek te maken. Voor deze kweek gebruikt men de huidschilfers en korstjes. Deze infectie kan behandeld worden door het paard om de dag met betadine shampoo te wassen. Zorg ervoor dat het paard na het wassen goed afgedroogd wordt. Ook moet men de stal zo schoon en droog mogelijk houden. Bij een ernstige infectie kan de dierenarts ook een antibiotica-kuur van een week voorschrijven. Het is verstandig het paard met deze infectie af te zonderen van andere paarden en ook moet men de borstels, zadeldekjes en tuig desinfecteren.

Folliculitis en furunculosis

Een ander voorbeeld van een veel voorkomende bacteriële infectie is folliculitis. Dit is een ontsteking van de haarwortelzakjes. Als de bacterie die dit veroorzaakt naast de haarwortelzakjes ook de huid en onderhuid aantast noemen we dit furunculosis. Deze onsteking ontstaat vaak in het voorjaar en de zomer en vooral op de plekken waar het paard het tuig draagt. De infectie herkent men aan kleine puistjes die open kunnen gaan en geelrood vocht vrijlaten. Op deze plekken verliest het paard haar en er kunnen korstjes ontstaan. De huid moet in dit geval zoveel mogelijk met rust gelaten worden en het paard mag geen tuig dragen. Als de infectie ernstig is kan het paard gewassen worden met betadine shampoo en men kan een antibiotica behandeling geven.

Abces en bacteriële infectie

Een abces ontstaat wanneer er een onsteking is waarbij weefsel kapot gaat en er een infectie met bacteriën optreedt. Het lichaam maakt hier dan een kapsel van bindweefsel omheen. In een abces strijden witte bloedlichaampjes van de afweer met de bacteriën. Binnen het abces bevinden bacteriën en pus. Dit pus bestaat uit dode bacteriën, afgestorven weefsel en dode witte bloedlichaampjes. In het begin is het abces nog heel stijf en is de huid gespannen en rood en het voelt warm aan. Een abces is meestal pijnlijk voor het paard. Na verloop van tijd zal het abces zachter worden. Uiteindelijk zal het abces opengaan en kan het pus eruit. Dit proces gaat vanzelf, maar men kan het proces versnellen door warme kompressen op het abces te houden of door er trekzalf op te smeren. Het is eventueel mogelijk een punctie te doen met een steriele naald. Men kan een bacteriologisch onderzoek doen naar het pus dat daarbij afvloeit om vast te stellen met welke bacterie men te maken heeft. Een bekende ziekte bij paarden is droes. Hierbij speelt abcesvorming ook een rol en vindt plaats tussen de kaaktakken.

Dit waren een aantal voorbeelden van bacteriële infecties bij paarden, maar er zijn nog meer bacteriële infecties en het is altijd verstandig om bij huidproblemen bij uw paard de dierenarts raad te plegen.