Droes, wat is het?

Bijna ieder paard krijgt wel eens droes. Meestal in zijn jonge jaren, maar het paard kan op iedere leetijd besmet worden. Het is een zeer besmettelijke ziekte en bij een ziek paard moeten er dan ook gelijk maatregelen worden getroffen. Denk er niet te licht over!

De oorzaak

Droes wordt veroorzaakt door de bacterie streptococcus equi. Ieder paard, ezel of muildier kan door deze bacterie droes krijgen. Mensen en andere dieren kunnen geen droes krijgen. Meestal krijgt een paard droes op jonge leeftijd, daarna heeft het vaak levenslange weerstand tegen deze bacterie. Wanneer een paard geen droes heeft gehad op jonge leeftijd kan het paard op oudere leeftijd alsnog worden besmet.

Symptomen

Na 3 tot 14 dagen nadat het paard besmet is krijgt het paard de eerste symptomen van droes. Dat zijn vaak koorts, sloomheid en gebrek aan eetlust. Ook kan het paard neusuitvloeiing hebben en hoesten. Hierna ontstaan vaak abcessen in de lymfeklieren, die dus gaan opzwellen. Met name de lymfeklieren tussen de kaaktakken en de lymfeklieren achter de keel worden aangetast door droes. Hierdoor kunnen de luchtwegen van het paard worden dichtgedrukt waardoor het paard een snurkend geluid laat horen met ademhalen. Bij een ernstig geval kan de dierenarts een abces openen of een buisje plaatsen in de luchtpijp zodat het paard beter kan ademhalen. Na 7 tot 14 dagen breken de abcessen in de lymfeklieren door, meestal naar buiten of binnen in de keelholte. In dat geval komt er pussige uitvloeiing uit de neus van het paard. Nadat de abcessen zijn gebroken zal de temperatuur dalen en zal het paard zich een stuk beter voelen.

Soorten droes

Er zijn verschillende soorten droes te onderscheiden:

• Keeldroes: de meest voorkomende soort droes waarbij de lymfeklieren in de keel ontstoken raken
• Kooierdroes: hierbij raken de lymfeklieren tussen de kaaktakken ontstoken

Complicaties

• Verslagen droes: bij verslagen droes ontstaan er abcessen elders in het lichaam, zoals de buikholte. Hierbij moet een paard een antibioticakuur krijgen om . te voorkomen dat een abces bij een orgaan doorbreekt.
• Morbus maculosus: enkele weken na de droesinfectie krijgt het paard koorts, wordt sloom, heeft geen eetlust en hoofd en benen worden erg dik, puntbloedingen treden op in de slijmvliezen. Dit kan optreden door een overgevoeligheidsreactie.
• Verslikpneunomie: het paard krijgt longontsteking ten gevolge van verslikken.

Behandeling

Wanneer de lymfeklieren zijn gezwollen is het afwachten tot de abcessen doorbreken. Het rijpingsproces kan worden bevorderd door het wegscheren van de haren op de lymfeklieren en het smeren van trekzalf. Het is niet verstandig het paard antibiotica te geven wanneer de lymfeklieren al gezwollen zijn aangezien dit met rijpingsproces vertraagt. Wanneer de abcessen naar buiten zijn doorgebroken moeten de abcessen dagelijks worden gespoeld.

Als het paard veel moeite heeft met ademhalen of zelfs dreigt te stikken kan de dierenarts een buisje plaatsen in de luchtpijp om het ademen te vergemakkelijken. Ook kan de dierenarts een abces openen als dit nodig is. Aangezien droes zeer besmettelijk is zal een ziek dier apart gezet moeten worden van andere paarden om verdere besmetting te voorkomen. In de pus zitten zeer veel bacteriën, alles waarmee het paard in contact komt zal gereinigd ontsmet moeten worden. Het paard blijft 4 tot 6 weken na genezing bacteriën verspreiden. Bij de gezonde paarden op dezelfde locatie is het aan te raden tweemaal daags de temperatuur op te nemen om een eventuele besmetting op tijd te ontdekken waardoor het paard met antibiotica te behandelen is.

Preventie

Er bestaat een vaccinatie tegen droes. Deze vaccinatie kan vanaf 4 maanden gegeven worden en wordt door een dierenarts in de bovenlip gespoten. Dieren met een hoog risico moeten vervolgens iedere 3 maanden worden gevaccineerd, paarden met een normaal risico elke 6 maanden. Wanneer een paard op jonge leeftijd al eens een droesbesmetting heeft gehad is het zijn verdere leven in principe immuun voor de bacterie. Een droesbesmetting kan ook worden voorkomen door nieuwe paarden enkele weken in quarantaine te plaatsen alvorens zij in contact te brengen met andere paarden op dezelfde locatie. Ook is het verstandig contact te mijden met paarden van een andere locatie.