Wat zijn ecolabels?

Steeds meer producten worden tegenwoordig voorzien van een ecolabel. Wat houdt zo'n ecolabel eigenlijk in? en wat voor soorten ecolabels zijn er? Ecolabels zijn een eerste stap richting een duurzame samenleving. De markt voor ecolabels blijft groeien en de meeste bedrijven willen ecolabels of worden gedwongen om een ecolabel te nemen. Dit wordt vooral veroorzaakt door het toenemende bewustzijn van de consument. Om een ecolabel te verdienen moet het hele productieproces duurzaam zijn. Ecolabels zijn daarom een uitstekend hulpmiddel om gemakkelijk de duurzaamheid van een product te communiceren. Om voor een ecolabel in aanmerking te komen moet een bedrijf aan bepaalde criteria voldoen. Voor ieder ecolabel gelden andere criteria. Als een product de controle van het ecolabel heeft doorlopen, het betreffende logo mag op het product geplaatst worden. Zodoende kan de consument kiezen tussen milieuvriendelijk en milieuonvriendelijke producten.

Problemen

Het eerste probleem met ecolabels is dat de term nogal wazig is, waardoor het verschillende betekenissen krijgt. Aan de ene kant worden ecolabels behandeld door onafhankelijke organisaties en vrijwillig tentoongesteld door de producent. Aan de andere kant zijn ecolabels een paar producteisen die soms maar enig verband houden met de milieuvriendelijkheid.
Het tweede probleem is dat ecolabels voor verschillende doeleinden worden gebruikt. Sommige labels behandelen naast het milieu ook de sociale dimensie van het verhaal, zoals 'Fair Trade' producten. Sommige behandelen daarentegen alleen de energie-efficiency, zoals 'EnergyStar'. Consumenten weten hierdoor niet wat een ecolabel precies inhoud en in hoeverre dit in de praktijk tot zijn recht komt.
Het derde probleem is dat ecolabels moeilijk te definiëren zijn. De term wordt vaak gebruikt zonder aan te geven wat het precies inhoud. De definitie is niet alleen een ruzie over woorden, maar is belangrijk voor de wijze waarop wij tegen een ecolabel aankijken. De verscheidenheid aan ecolabels brengt de consument in verwarring en daardoor vergeet men het doel van ecolabels.

Een probleem wat een beetje hier buiten staat is het feit dat de criteria van de ecolabels niet altijd niet even duurzaam zijn. De rede hiervoor is dat ecolabels een compromis moeten maken tussen moeilijk haalbare en gemakkelijke criteria. Te veel gemakkelijke criteria zorgt ervoor dat ook lage kwaliteit producenten het logo kunnen krijgen, waardoor de geloofwaardigheid van het ecolabel wordt ondermijnt. Als er te veel moeilijke criteria opgesteld worden zal het label niet zijn gewilde populariteit geven. Zodoende is het niet noodzakelijk dat alle ecolabels duurzame criteria hebben.

Hieronder zijn de meest populaire ecolabels weergegeven per werelddeel. Europa en Amerika lopen nog voor op de Aziatische, maar daar zal ook spoedig verandering in komen.

Europese labels

EU-Ecolabel: Dit is een officieel ecolabel ontwikkeld door de Europese Unie en heeft zodoende veel erkenning in Europa. Ze maken criteria voor een grote verscheidenheid aan productcategorieën. Studies wijzen uit dat het label steeds populairder wordt in Europa.

Blaue Engel: Dit is het grootste en oudste label, opgericht door de Duitse overheid. Blaue Engel creëert criteria voor bijna alle productcategorieën, behalve voedsel. Het label heeft inmiddels wereldwijde erkenning.

Nordic Swan: Dit is het officiële Scandinavische ecolabel. In deze landen is het zeer populair, 77% van de inwoners herkent het logo en weet waar het voor staat. Nordic Swan gebruikt in de meeste productcategorieën de criteria van de Europese Unie.

Milieukeur: Dit label een Nederlands, nationaal label en wordt gebruikt op zowel voedsel als niet-voedsel producten. Ook het milieukeur gebruikt veel van de eisen opgesteld door de Europese Unie, maar maken ook zelf regels, het 'Technisch dossier' genaamd.

Amerikaanse labels

GreenSeal: Dit grote Noord-Amerikaanse label creëert criteria voor 16 productcategorieën en is in overeenstemming met de regels van de overheid.

Ecologo: Dit label is opgericht in Canada en wordt nu geleid door 'Terrachoice', een Canadees adviesbureau. Ze hebben eisen voor 13 productcategorieën.

GreenGuard: Ook dit label is opgericht in Noord-Amerika en heeft drie verschillende programma's:
'Indoor Air Quality, Children & Schools, and Building Construction'. GreenGuard gebruikt criteria van verschillende instituten.

LEED: Dit label heeft zich vooral gericht op gebouwen en werkt met een puntensysteem. De criteria zijn ontwikkeld door het U.S. Green Building Council, waar in negen verschillende categorieën punten gescoord kunnen worden.

Aziatische labels

Green Label China: Dit label is nog zeer in opkomst. De criteria voor veel categorieën zijn nu nog laag, maar veel eisen zullen in de toekomst vervangen worden door Europese of Amerikaanse eisen.

Green Label Singapore: Dit kleine label in werd als eerste Aziatische label opgericht door het ministerie van milieu. Het label maakt deel uit van het 'Global Ecolabelling Network', maar zijn nog steeds relatief klein met maar 250 gecertificeerde producten