De bijzondere slagtanden en eigenschappen van de walrus

De walrus is een roofdier met enorme slagtanden. Zijn slagtanden hebben meerdere functies. Hij gebruikt deze slagtanden bijvoorbeeld om zichzelf en het nageslacht te beschermen tegen allerlei roofdieren. Dankzij zijn enorme slagtanden zijn er maar weinig roofdieren die het aandurven om dit zoogdier aan te vallen. De walrus heeft een lange draagtijd vergeleken met andere diersoorten. Het nageslacht is echter na de geboorte al voldoende ontwikkeld om zelf te kunnen zwemmen.

De walrus

• Wat voor soort dier is de walrus?
• Leefgebied
• Het dieet van de walrus
• Enorme slagtanden
• Het nageslacht

Wat voor soort dier is de walrus?

De walrus is een zoogdier dat behoort tot de robben. Zoogdieren zijn warmbloedige dieren die hun nageslacht meestal levend baren. Hierdoor hoeven ze geen eieren te leggen, maar hebben ze wel een bepaalde draagperiode. Tijdens deze draagperiode verbranden zij meer energie dan normaal. De naam van dit zoogdier komt oorspronkelijk uit Scandinavië vandaan. Het stamt namelijk af van het woord "val ross". Letterlijk vertaald betekent dit "walvispaard".

Leefgebied

Het zoogdier bevindt zich tijdens de lente en zomer op het drijfijs rondom het poolgebied. In de herfst en winter zijn de dieren echter meer in het zuiden te vinden. Hier komen ze op plekken waar er een vaste ondergrond te vinden is.

Het dieet van de walrus

De walrus is een roofdier. Dit betekent dat hij vlees eet om te kunnen overleven. Door genoeg voedsel binnen te krijgen zorgen ze dat ze voldoende energie hebben om henzelf warm te houden. Het zeedier komt namelijk voor op plekken met een koude watertemperatuur. Deze gebieden bevinden zich allemaal in het noordelijk halfrond. De walrus eet onder andere kreeftachtigen, zeekomkommers, mossels en vis. Om deze dieren te kunnen vangen moeten ze meestal tientallen meters diep het water in duiken. De roofdieren kunnen maximaal zo'n dertig minuten zonder zuurstof. Wanneer ze de bodem bereiken, gebruiken zij hun snor om deze kleine dieren te detecteren. Omdat zijn snorharen zeer gevoelig zijn heeft hij de mogelijkheid om het verschil tussen bijvoorbeeld een mossel en steen te kunnen opmerken. Naast zijn "standaarddieet" eet hij soms andere robbensoorten en vogels. Dit komt echter een stuk minder vaak voor omdat hij liever over de zeebodem jaagt naar kleiner soort voedsel.

Enorme slagtanden

Het zoogdier staat bekend om zijn enorme slagtanden. Zowel de mannetjes als de vrouwtjes hebben slagtanden. De slagtanden van het mannelijke geslacht kunnen echter een stuk langer worden. Gemiddeld worden ze ongeveer zo'n vijftig centimeter lang. In enkele zeldzame gevallen komt het voor dat deze slagtanden een meter lang worden. Er zijn een aantal eigenschappen van het dier te bepalen door de slagtanden te bestuderen, zoals:

1. De leeftijd
2. Het geslacht
3. De gezondheid van het individu

Waarvoor gebruikt de walrus zijn enorme slagtanden?

Het komt dikwijls voor dat een walrus in gevecht raakt met een andere walrus. Hierbij gebruikt hij zijn slagtanden om zichzelf te kunnen verdedigen. Natuurlijke vijanden zoals de ijsbeer en andere walrussen hebben hierdoor een kleinere kans om het dier te kunnen doden. Het komt haast niet voor dat een ijsbeer een walrus aanvalt. Orka's en zelfs eskimo's (van de Inuit) zijn echter grotere vijanden. Deze eskimo's zijn in Canada en Groenland gevestigd. Ze gebruiken het vlees als voedsel en de huid om laarzen te maken. Deze laarzen worden "mukluk laarzen" genoemd. De walrussen met grotere slagtanden hebben soms een grotere kans om te kunnen overleven. Hiernaast zorgt hij ervoor dat hij zijn territorium hiermee afbakent en anderen hiermee afschrikt.

Overige functies van zijn slagtanden

De slagtanden hebben ook nog wat andere bijzondere functies; onderzoekers hebben namelijk ontdekt dat ze zich hiermee zelfs mee naar voren kunnen verplaatsen. De slagtanden zijn tevens sterk genoeg voor de zoogdieren om het als steun te gebruiken. Hierdoor kunnen zij hun hoofd op een bepaalde manier laten rusten. Wanneer het noodzakelijk is gebruiken ze de slagtanden om gaten in het ijs te creëren zodat zij kunnen ademen.

Het nageslacht

De walrus heeft een draagtijd van minstens vijftien maanden. Vergeleken met andere diersoorten is dit erg lang. De lange duur van deze draagtijd ontstaat omdat de eicel een periode in een slaapstand blijft. Dit is de periode direct na de bevruchting. Gedurende deze slaapstand van zo'n vier à vijf maanden ontwikkelt de cel zich niet. Er wordt maximaal maar één walrusjong geboren. Ondanks dat hij vanaf de geboorte zelfstandig kan zwemmen, wordt hij soms door zijn moeder geholpen.