Een konijn aanschaffen
Konijnen zijn niet meer uit de hedendaagse samenleving weg te denken. Langzaam maar gestaag hebben ze zich een plaatsje veroverd tussen de mensen. Het zijn niet alleen kinderen die zich aangetrokken voelen door het vriendelijke en soms wat schuwe karakter van het konijn. Ook vele volwassenen brengen soms enkele plezierige uren per dag door tussen en met hun konijnen. Maar waar moet u op letten bij de aanschaf van een konijn?
Waar moet ik op letten als ik een konijn koop?
Het is natuurlijk van belang dat het konijn niet ziek is. Uit de oogjes mag geen uitvloeiing komen en de neusgaten dienen droog te zijn. De neusvleugels bewegen tijdens het in- en uitademen rustig en regelmatig. Kijk ook in de oren of deze schoon zijn. Het slijmvlies aan de binnenkant van het oor ziet er normaal helder rose uit. De snijtanden, 4 in de bovenkaak en 2 in de onderkaak moeten recht boven elkaar staan. De vacht van het konijn moet goed aansluiten en dient te glanzen (bij sommige kleurslagen is dat moeilijk te zien). Kijk ook of er geen ontlasting aan de staart kleeft en let op de ontlasting in het hok. Het konijn mag niet overdreven schuw zijn, maar een te grote agressiviteit is ook verkeerd. Dat laatste is te testen door zacht met de hand over de rug van het konijn te strijken. Let er daarnaast op dat het konijn minimaal 6 weken oud is voordat tot de aankoop wordt overgegaan. Nauwgezette fokkers laten het konijn pas op zo'n 8 tot 9 weken naar de nieuwe eigenaar verhuizen. Dieren die te jong bij hun nieuwe baas aankomen sterven vaak naar korte tijd. Dit kan natuurlijk nooit de bedoeling van de aanschaf zijn.
Welk ras kan ik het beste aanschaffen?
Vrijwel alle rassen kunnen met een goede verzorging in huis of in de tuin gehouden worden. De verschillende rassen zijn onder meer in te delen naar grootte. Zo zijn er grote rassen, middelgrote rassen, kleine rassen en dwerg rassen.
De grote rassen wegen meer dan 5 kilo en de dwerg rassen minder dan 1 kilo. Bij de raskeuze dient rekening te worden gehouden met het feit dat grote rassen meer ruimte nodig hebben, meer eten en meer strooisel verbruiken dan kleine rassen. Dit laatste is van belang met betrekking tot het kostenplaatje van het konijn. Bij de indeling naar ras spelen ook de kleur, de aftekening, de haarlengte of het hebben van hangoren een grote rol. Zo is er een groot verschil in het uiterlijk van het witte pooltje en de kleurdwergen, het kleurpatroon van Hollander of Lotharinger, de haarlengte van de kortharige Rex en de langharige Angora of de oren van de Franse hangoor en de Engelse hangoor. Het zal van de voorkeur van de aspirant konijnenbezitter afhangen welk ras zijn voorkeur geniet.
Hoe kan ik het verschil tussen een mannetje en een vrouwtje zien?
Bij jonge konijntjes is het verschil moeilijk te zien. Als de dieren 6 weken oud zijn geworden, is het niet meer zo moeilijk om een onderscheid tussen het mannetje (de ram) en het vrouwtje (de voedster) te maken. Door met de handen vlak voor het geslachtsopening licht op de buik te drukken, is het mogelijk bij de ram een deel van de penis naar buiten te drukken. Bij de voedster wordt in dit geval alleen het slijmvliesoppervlak van de geslachtsopening groter. Daarnaast is de afstand tussen anus en geslachtsopening (dus tussen de onderste en bovenste opening onder de staart) bij mannetjes groter dan bij vrouwtjes.
Op latere leeftijd is het onderscheid meestal aan de bouw van het konijn op te maken. De ram is veel grover en ook de kop is voller en steviger gebouwd. Er wordt wel van een "rammenkop" gesproken.
Kan ik dan beter een mannetje of vrouwtje nemen?
Indien u een konijn wenst met als enig doel een leuk huisdier aan te schaffen dat als een kameraadje voor het gezin moet dienen, is het beter geen ram te nemen. Zowel het mannetje als het vrouwtje zullen, bij goede verzorging en als u er goed mee omgaat, in de meeste gevallen tam worden. Maar bij de ram kunnen er op latere leeftijd problemen met de geslachtsdrift van het dier optreden. Het mannetje wil dan niet aangehaald worden en daarbij zelfs gaan bijten.Iemand die veel met konijnen omgaat is in staat ze dat gedrag weer af te leren, maar voor minder ervaren mensen kan het gedrag zeer hinderlijk zijn.
Houdt bij de aanschaf van een vrouwtje rekening met het feit dat ze vruchtbaar kan zijn. Vooral konijnen die buiten komen, kunnen dan door wilde soortgenoten gedekt worden waarna meestal een nestje volgt.
Hoe kun je het beste het konijn optillen?
Het is belangrijk zo rustig mogelijk met het dier om te gaan. Allerlei verregaande dwangmaatregelen zijn dan overbodig. Pak het dier nooit aan zijn oren op. Er zijn twee manieren om het konijn op te tillen. Als het konijn erg rustig is en gewent is aan de omgeving en de mensen om zich heen kan het dier met één hand tussen de achterbenen van de grond opgeschept worden. Let er op dat het dier zich daarna niet meer met de achterbenen tegen een ondergrond kan afzetten. De spieren van de achterbenen zijn dusdanig sterk dat het konijn zijn eigen ruggewervels kan kneuzen of breken. Is het dier minder op zijn gemak en verzet het zich, til het konijn dan met de volle hand in het rugvel (niet in het nekvel) op en stop de kop zacht onder de andere , vrije arm. De hand van diezelfde, vrije arm legt u vervolgens tussen de achterbenen van het konijn zodat het dier rustig en stabiel gefixeerd is.