Vergiftiging bij honden
Honden zijn nieuwsgierige dieren, dit komt hen niet altijd ten goede. Vooral puppy's kauwen maar wat graag op alles wat ze tegenkomen. Dit kan helaas het gevolg hebben dat giftige stoffen binnen krijgen. Er zijn namelijk meer giftige stoffen voor honden in uw huis dan u zult denken. In dit artikel kunt u lezen over de gifstoffen, verschijnselen en de uiteindelijke behandeling.
Gifstoffen in en rondom huis
Honden zijn nieuwsgierig met het gevolg dat ze vaak op dingen kauwen en eventueel dingen op eten als de smaak bevalt. Er zijn uiteraard verschillende middelen die een dier kan binnen krijgen en ook via verschillende wegen. Honden kunnen gifstoffen afhankelijk van welke te zijn binnen krijgen via de longen, huid, slijmvliezen en/of mond. De hond kan ook vergiftigt raken als hij ergens in heeft gestaan met zijn poot en die vervolgens aflikt. Voorbeelden van gifstoffen in en rondom huis zijn:
- waspoeder
- mottenballen
- pijnstillers
- alcohol
Niet iedereen is zich ervan bewust maar chocola is ook een vergif voor honden. Mocht u hond dus pure chocola gegeten hebben raadpleeg dan onmiddelijk de dierenarts want één pak hagelslag kan fataal aflopen voor een hond. Andere gifstoffen die honden binnen kunnen krijgen zijn:
- bestrijdingsmiddelen tegen insecten/ongedierten
- giftige planten
- medicijnen
- genotsmiddelen
Verschijnselen
De eerste en minder erge symptomen kunnen de volgende zijn:
- bij contact met de huid - zwellingen, blaren en huidirritaties
- bij inname via de longen - niezen, hoesten, kortademigheid, door zuurstofgebrek blauwverkleuring en ademstilstand
- bij inname via de mond - diarree, speekselvloed, krampen, braken
Als het gif eenmaal in de darmen komt en word opgenomen door het lichaam kunnen functies als; de bloedsomloop, ademhaling en het centraal zenuwstelsel worden aangetast. Dit kan het gevolg hebben tot:
- stuitrekkingen
- benauwdheid
- bloeddrukdaling
- hartritmestoornissen
- dwangbewegingen
- shocktoestand
Behandeling
Mocht uw hond een niet-bijtende gifstof op hebben dan moet u hem binnen 30 minuten tot 4 uur laten braken. Voorheen werd altijd aangeraden een flinke schep zout in de bek van het dier te doen, dit raden somige dierenartsen nog steeds aan. Echter zit aan zout ook een nadeel. Bij een acute te hoge concentratie van zout in het bloed kan de hond overlijden. Ook kan de hond allerlei nare verschijnselen krijgen zoals uitdroging en vochtophoping. Er zijn een aantal gevallen geweest waarin honden ook overleden waren dankzij de schep zout. Vooral bij kleine honden is het een risico als zij dankzij het zout niet direct beginnen te braken. De beste behandeling is uw hond zo snel mogelijk naar de dierenarts te brengen. Hij heeft spuiten en een middeltje 'Norbit' wat het braken op laat komen. Als u weet dat de dierenarts open is rij er dan wel zo snel mogelijk heen zodat u niet te laat bent.