Kattengedrag: kat en kinderen gaat dat?

Het is een aandoenlijk gezicht, een kind met een kitten samen aan het spelen. Voor de kleintjes is het echter wel beter dat ze nooit alleen gelaten worden met de nieuwe huisgenoot. Bij een ouder kind hoeft dit niet een groot probleem te zijn. Met de juiste benadering wat geduld en liefde kan er een liefde en vriendschap voor het leven ontstaan.

Aandachtspunten:

Dat de kat zijn grenzen heeft is iets wat hem aangeleerd moeten worden. Het kind moet duidelijk weten wanneer hij kan spelen en wanneer niet. Ook het ronddragen van de kat zal het kind alleen mogen doen wanneer de kat dit zelf wil. Als je dit niet van tevoren zelf aan het kind leert dan doet de kat het voor je en dat zijn niet altijd de leukste krabervaringen. Probeer dit te vermijden. Daarnaast moet de kat te allen tijde kunnen vluchten. Vertel aan het kind waarom dit is. Ontwikkel begrip bij je kind, de kat zal hier niet toe in staat zijn. Leer je kind wat de kat wel en niet prettig vind. Wanneer mag je spelen met het dier en wanneer moet je de kat laten slapen, of rustig laten eten.

Speelmaatjes

Je moet voorkomen dat het kind de kat als ‘levende pop’ gaat beschouwen. Een dier is uiteraard geen speelgoed en vertel hem dit.
Vaak zijn de kinderen en katten al snel speelmaatjes en zijn ze veel bij elkaar. Onvermijdelijk is dat ze dan ook regelmatig alleen zijn. Probeer dit toch te voorkomen voor de allerkleinsten. Doordat de motoriek nog niet goed ontwikkeld is, kan een kind onverwachte bewegingen maken waar de kat van schrikt. Bijvoorbeeld uw kind loopt net maar zwaait veel met zijn armpjes, uit enthousiasme en een beetje voor het evenwicht. De kat kan de zwaaiende armpjes aanzien voor aanvallende poten en zal actie ondernemen. Bijvoorbeeld door te krabben.

Baby’s, peuters en kleuters:

Over de jongste kinderen is hiervoor al één en ander geschreven. Blijf bij het kind en leer het wat de kat zoal doet door het gedrag te beschrijven. Bijvoorbeeld nu slaapt hij, nu eet hij of ziet hij vogels. Als je veel met de kitten speelt is het mogelijk hem kunstjes te leren bijvoorbeeld het apporteren van een balletje. Dit is een veilig en leuk spelletje voor alle twee. Laat uw kind echter niet alleen want wellicht zal het licht in een oog van de kat eens opschitteren en uw peuter uitdagen dit eruit te peuteren en de kat zal zich verdedigen met een krab. In alle onschuld kan dit leiden tot een drama. Sommige kinderen blijven hun leven bang voor katten wanneer ze in hun jeugd op zeer jonge leeftijd een krab of bijt kregen van die, in zijn ogen, lieve kat. Nogmaals probeer dit te voorkomen.

Kinderen vanaf zes jaar;

U kunt uw kind vanaf zes jaar betrekken bij de verzorging van de kat. Dit is zelfs erg aan te bevelen omdat uw kind zo leert over verantwoordelijkheden hebben. Uiteraard altijd onder supervisie van de ouders. Bedenk je wel voordat je een kat aanschaft dat iedereen het leuk vind en er achter staat. Doe het nooit alleen voor je kind. De kans is groot dat jij opdraait voor de uiteindelijke verzorging en als je daar geen zin in hebt kun je er maar beter helemaal niet aan beginnen. Of voor een ander (kleiner) dier kiezen.

Maar wat vindt de kat zelf?

Stoor de kat nooit in zijn slaap!

Als je het aan kleuters overlaat rennen ze overal achter aan. Achter jou, de duiven maar ook de kat. Maar deze zal dit niet zo waarderen. Want achternajagen vertaald je kat als ‘verjagen’ en dat is niet zo prettig in een nieuw huis waar hij zijn territorium nog moet afbakenen. Leg uw kind uit dat de kat dit niet zo leuk vind. Kittens rennen elkaar wel achterna maar dat is om te leren hoe ze een prooi moeten opjagen en pakken. Je kind is te groot voor de kat om dit spelletje met hem te spelen. Het is aan te raden eerst eens met uw kind de kat te observeren en elkaar te vertellen wat de kat allemaal doet. Zo leert het kind meteen dat je van dieren geniet zonder ze na te jagen.

Wanneer krabt de kat?

Het is aangetoond dat veel kittens die voor de dertiende week hun nest verlaten later gaan krabben. Daarnaast kan het ook in zijn karakter zijn. Maar wanneer de kitten niet genoeg in aanraking is geweest met mensen/kinderen en snel bang is voor de huiselijke dingen als een stofzuiger. Dan zie je dat er sneller krabgedrag wordt vertoond. Een andere oorzaak ligt bij de broertjes en zusjes. Vanaf een week of acht worden jachtspelletjes serieuzer, ze verlaten vaker het nest. De kleintjes corrigeren elkaar dan met krabben en bijten. Met andere woorden, de kitten is dan zelf meerdere malen zelf gekrabd en vond dat waarschijnlijk niet prettig. Op die leeftijd associëren ze dit dan als gedrag wat niet wenselijk is. Maar het is nooit helemaal te voorspellen welke kat meer krabt dan de andere.

Zie je het krabben aankomen?

Een kat die zich niet prettig voelt laat zich gemakkelijk herkennen. Hij zal het kind vermijden, of kruipt helemaal weg. Maar het kan ook zo zijn dat hij wel in de buurt blijft en onrustig met zijn staart gaat zwiepen en jou of je kind in de gaten houdt. De kat voelt zich dan niet prettig en veilig en kan gaan uithalen. Misschien denk je hem te kunnen straffen door bijvoorbeeld een tik op zijn neus te geven. Maar hij zal het niet begrijpen dat hij straf krijgt voor iets wat voor hem logisch gedrag is. Je moet in dit geval de krab zien te voorkomen door de kat zich veilig te laten voelen. Vaak is rust en respect: doe geen dingen die hij niet wil al voldoende. Maar soms zit er meer achter, bijvoorbeeld niet goed gesocialiseerd in het nest. Een gedragsdeskundige kan tips geven als u er niet meer uit komt. Maar bedenk ook dat een onderliggende ziekte voor een kat een onbehaaglijk gevoel kan veroorzaken. Dus als je het niet vertrouwd, even naar de dierenarts voor een onderzoek.

Wanneer je in alle rust en liefde je kitten, of oudere kat in huis opneemt en je kind hier in diezelfde rust mee kennis laat maken is de kans groot dat er een liefde voor het leven ontstaat!