Gewone doosschildpad kopen. Terrarium en benodigdheden

De doosschildpad kan een leven als eenling prima aan. Enkele vrouwtjes kunnen wel bij elkaar gezet worden en in harmonie samenleven maar mannetjes kunnen niet bij elkaar gezet worden, want ze zullen elkaar het leven zuur maken en het loopt gemakkelijk uit op vechten. Maar ook een mannetje of meerdere mannetjes permanent bij een vrouwtje of meerdere vrouwtjes plaatsen, is af te raden.

Gewone doosschildpad

Een populaire schildpad is de (gewone) doosschildpad (carolina doosschildpad). Deze soort kan, indien de omstandigheden het toelaten, binnen en (bij zacht weer) ook buiten verblijven. Dit type schildpad wordt ook wel Noord-Amerikaanse doosschildpad genoemd. Deze schildpad is apart omdat hij het schild op de buik kan sluiten, om zich tegen gevaar te beschermen. Als hij volwassen is, meet hij maximaal 22 centimeter, maar kan ook 10 centimeter kleiner blijven. Mannetjes willen continu paren en dat levert veel stress op voor de vrouwtjes. Wil je dus een dergelijke schildpad in huis nemen, maak dan een verstandige keuze.

Twee terraria nodig

Wil je zowel een mannetje en een vrouwtje houden, dan heb je dus twee terraria nodig. Kies voor schildpadden van ongeveer gelijke afmeting. Er zijn vier verschillende soorten doosschildpadden:

• Carolina-doosschildpad (Terrapene carolina carolina).
• Drieteendoosschildpad (Terrapene carolina triunguis).
• Grote doosschildpad (Terrapene carolina major).
• Florida doosschildpad (Terrapene carolina bauri).

De doosschildpad dankt zijn naam aan de typische wijze waarop de schildpad het schild kan inklappen, aan de voor en achterkant van de buikzijde.

Terrarium binnenshuis

Een terrarium binnenshuis voor een doosschildpad moet tenminste 90 x 60 x 40 centimeter groot zijn. Men gaat uit van 5x de lengte van het schild van een volgroeid exemplaar. Omdat de doosschildpad van nature in moerassige gebieden leeft, moet in het terrarium een waterpoel gemaakt worden. De schildpad moet zich ook kunnen verschuilen, waarbij tijdens de inrichting van het terrarium ook rekening gehouden moet worden. Op de bodem van de bak moet gebruikgemaakt worden van een stevige laag turf of kokosvezel. Dergelijke materialen houden vocht vast. Een bodemlaag van ongeveer 5 tot 10 centimeter is prima. De schildpad heeft warmte nodig. Daarvoor wordt UV(B)-verlichting gebruikt, zodat het onder de lamp(en) rondom 30 graden Celsius is.

Huisvesting buiten

De gewone doosschildpad mag soms ook buiten verblijven, maar alleen als het daar warm genoeg is. Het buitenverblijf moet groot zijn, minimaal 1,5 x 1,8 x 1,2 meter. Omdat de schildpadden prima kunnen kruipen en klauteren, moet er een omheining om het verblijf geplaatst worden van minimaal 40 centimeter hoog. Een overhangende richel moet afgedekt worden met gaas, alleen dan hou je de schildpad binnen de omheining. De omheining kan gemaakt worden van baksteen of hout. Schildpadden kunnen echter niet alleen goed klimmen, het zijn ook echter gravers. Met hun klauwachtige pootjes graven ze net zolang totdat ze via een tunnel onder de omheining door, de wereld kunnen gaan ontdekken.

Omheining schildpad

Om de schildpad binnen de omheining te houden moet de omheining dus diep in de grond worden ingegraven, of er moet een stevige bodem in de omheining gelegd worden. In de buitenlucht kan de schildpad zelf op zoek naar eten. Zo krijgt hij regenworm, slakken en wellicht verse insecten binnen. In het buitenverblijf heeft dit type schildpad ook water nodig, om zo nu en dan een bad te nemen. Ook buiten zijn schuilplaatsen belangrijk. Het aanleggen van een klein ondiep poeltje (gevuld met zoet water uiteraard) is als bassin, ideaal. Een modderige poel vinden ze ook prima. Om de schildpad warm te houden blijft de temperatuur een belangrijke factor. Het buitenverblijf kan het beste in de zon liggen en er moet buiten ook een lamp (warmtelamp) zijn die ervoor zorgt dat het ongeveer 30 graden Celsius is. In de winter kan de doosschildpad buiten niet verblijven.

Winterslaap

In de natuur maken gewone doosschildpadden een winterslaap als ze in landen wonen waar het 's winters te koud wordt om voedsel te vinden en om te overleven qua temperatuur. In een onnatuurlijke omgeving bij je thuis, nemen ze vaak een rustperiode gedurende de wintermaanden. De schildpad laat zich gedurende de winterslaap- of rustperiode, niet veel zien. Eten doet hij nauwelijks, of heel weinig. Buiten zouden ze onze Nederlandse winters niet overleven, dus een rustperiode binnen, tussen oktober en april, is prima. Om de schildpad in winterslaap te brengen verblijft hij dus in het binnenverblijf, maar krijgt twee weken voor de winterslaap geen eten. De temperatuur vervolgens langzaamaan (stapje voor stapje) laten zaken van 30 graden Celsius naar een temperatuur tussen de 5 en 10 graden Celsius. Als de schildpad niet meer van plaats verandert, is de rustperiode begonnen. Weeg de schildpad en schrijf het lichaamsgewicht op. De schildpad wordt in een doos met een laag bodemsubstraat geplaatst. Het bodemsubstraat moet niet te nat zijn. Controleer de schildpad wekelijks om te voorkomen dat hij sterft. Een winterslaap is namelijk niet zonder risico's. Een zieke schildpad kan tijdens de rustperiode overlijden zonder dat je direct doorhebt dat er iets aan de hand is. Weeg de schildpad daarom elke week. Bemerk je dat hij meer dan 5% van zijn lichaamsgewicht is afgevallen, haal hem dan uit winterslaap door hem in een omgeving te plaatsen waar hij weer langzaam warmer wordt. Hij zal dan wakker worden. Een gezonde schildpad die winterslaap houdt, en die voldoende reserves heeft opgebouwd om de winter in slaap te overleven, leeft over het geheel genomen wel langer. Ook is de winterslaap gunstig voor de voortplanting. Zwakke schildpadden of schildpadden die nog geen reserves hebben opgebouwd, bijvoorbeeld omdat ze pas later in de zomer geboren zijn, mogen wel in winterrust maar niet in winterslaap.

Voedsel

Gewone doosschildpadden eten groente, fruit, insecten en aas (vlees). Het menu kan bestaan uit:

• Insecten.
• Naaktslakken.
• Wormen.
• Vlees.
• Waterplanten.
• Groenten.
• Fruit.
• Eierschalen en sepiaschelpen zorgen voor (extra) kalk.

Meestal worden extra vitamines aangeraden. Kant-en-klaar schildpad-voeding is geen volledig voer want het bevat niet alle noodzakelijke stoffen. Kattenvoer is ook niet aan te raden, hoewel het zo nu en dan geen kwaad kan. Met een vers gevarieerd menu, in combinatie met wat kant-en-klaar producten, aangevuld met vitamines en eierschalen, boots je zo goed mogelijk het natuurlijke menu van de schildpad na. Laat je vooraf altijd goed informeren over het menu van de soort. Als de schildpad nog niet volgroeid is mag hij eenmaal per dag eten. Na een half jaartje zijn drie a vier maaltijden per week voldoende. Na hun tweede verjaardag is twee tot driemaal per week voeren gezond. Strooi of leg het voedsel op een bord, of op een afgeplatte steen, om te voorkomen dat de schildpad bodemmateriaal binnenkrijgt. Een gezond portie eten bestaat uit voedsel wat binnen enkele minuten kan worden verorberd. In de ochtend voeren is het beste. De schildpad heeft dan overdag voldoende tijd om het eten te verteren.

Kosten schildpadden

Een doosschildpad is niet goedkoop. Ze kosten al snel 200,- euro per schildpad. Een nieuw terrarium (met spullen voor de inrichting) kost ongeveer 200,- a 300,- euro. De warmtelampen moeten nog apart gekocht worden en kosten al snel 40,- tot 70,- euro per stuk. Grote schildpadden hebben een groter verblijf nodig als kleine. Ook komen er maandelijks kosten bij, zoals de kosten voor bodembedekking, voedsel en elektriciteit. Dit kan al snel oplopen tot een paar tientjes per maand, of meer. Een geschikt buitenverblijf kost ook al snel 100,- a 150,-. En tot slot kan de schildpad een dierenarts nodig hebben, waarmee natuurlijk ook kosten gemoeid zijn. (Prijsindicaties 2015)

Lees verder

• Waterschildpad kopen. Terrarium en benodigdheden
• Landschildpad kopen. Terrarium en andere benodigheden