Als kat en hond

Leven als kat en hond geeft niet echt positief beeld , je zou volgens de uitdrukking altijd ruzie hebben. Eigenlijk om de simpele reden dat katten en honden niet samen gaan. Hoewel uitzonderingen de regel bevestigen, gaat het juist meestal prima samen. Ze moeten wel allebei hun eigen ruimte hebben, maar hoeft geen enkel probleem te zijn.

De kat en de hond

Het zijn natuurlijk heel verschillende dieren, maar wat ze gemeen hebben is dat als je onderdeel van het gezin uit maakt, je er als het ware bij hoort. Je wordt – wat voor mens of dier je ook bent - getolereerd en het acceptatieproces zorgt er voor dat ze prima in een huis kunnen leven en het zelfs maatjes kunnen worden.

Eerst een kat

Ook als beide dieren dominant zijn, kan het prima samen gaan. Heb je de kat eerder, gun haar dan het gewenningsproces van de speelse pup. Mogelijk zal de kat in het begin de hond als een vreemd object bekijken, maar een kat is ook nieuwsgierig en op een rustig moment – bijvoorbeeld als de hond slaapt – gaat ze kijken, een beetje snuffelen en de nieuwe geur van de hond opnemen. Rustig laten gaan, ook als de hond plots wakker wordt en denkt een speelkameraad te hebben gevonden. Het kost meestal wel wat tijd om de kat zover te krijgen dat ze ontspannen rondloopt met de hond in de ruimte. De kat moet ervaren dat de hond geen kwaad in de zin heeft en daar helpt geforceerd bij elkaar zetten of de kat vertellen dat het oké is, niet bij.

Eerst een hond

Heb je eerst een hond, zorg dan dat alles voor de nieuwe kat in huis klaar staat. Laat de hond even weg, zodat de kat de ruimte in zich op kan nemen. Maar ook haar “veilige” plekje, de kattenbak en etensbakjes. Breng in tweede instantie, laat er desnoods een nacht overheen gaan, pas de hond in de ruimte en doe normaal. Niet extra voorzichtig, niet de een veel meer aandacht geven ten opzichten van de ander. Ze zullen uiteindelijk toch gewoon aan elkaar moeten wennen. Als je een grote hond hebt, kan het een eng idee zijn met een klein katje. Als je hond echte een hond met een goed karakter is, en dat weet je als eigenaar, dan zal het indringers-effect snel voorbij zijn.

Waar moet je op letten?

Eigen ruimte

Iedereen heeft in meer of mindere mate een eigen ruimte nodig. Een plekje waar je je terug kunt trekken. Feitelijk is dat voor de hond of kat niet anders. Wel maakt het verschil in hoeverre die ruimte ook daadwerkelijk helemaal apart moet zijn of slechts een eigen plekje in een grote ruimte. Dit geldt ook voor mensen, want waar de ene persoon een eigen ruimte nodig heeft om zich volledig terug te kunnen trekken, de ander trekt zich in een lekker stoeltje prima terug.

Voor de (binnen-)kat geldt dat ze een eigen plekje moet hebben waar ze zich terug kan trekken. Bij voorkeur een aparte ruimte, maar als deze er niet is, dan kan een volledig dichte bak (met alleen een opening om erin en eruit te gaan) ook een oplossing zijn. De grotere krabpalen hebben vaak minimaal onderaan als “voet” zo’n bak. Zorg in dat geval wel dat de opening zo gericht is dat de kat er wel in kan, maar geen hondje of grote poot van een hond. Ze zal zich er dan niet veilig gaan voelen en deze ruimte niet gebruiken.

De hond moet ook een eigen plekje hebben, maar een lekkere hondenmand of -bankje is meestal prima. De hond is vaak net iets socialer en zal de kat, die erbij wil komen zitten, meestal toelaten. Het is wel belangrijk dat de hond een eigen plekje heeft, ook al mag de hond op de bank of de poef liggen.

Aandacht

Aandacht willen ze allebei hebben en niet zelden wordt de een jaloers als de ander wordt aangehaald. Het is belangrijk om ze allebei regelmatig aandacht te geven. Dat lijkt vanzelfsprekend, maar als de een net iets meer “vraagt” en je let er niet goed op, dan kan er een verschil ontstaan (zeker als een van de twee ook nog een stuk dominanter is). Dit hoeft niet direct consequenties te hebben, maar voorkomen is beter. Een dier wat zich langzaam terugtrekt is ook een minder leuk dier als gezelschap, bovendien zal dit dier minder levensvreugde hebben (en dat gun je een dier niet).

Is poes een poes?

Als je hond reageert als er buiten een kat rondloopt of als je “poes” uitspreekt en thuis bij het uitspreken van het woord “poes” er niet gereageerd wordt, dan weet je dat de kat volledig is opgenomen in het gezin / het roedel en ze erbij hoort.

Spelen of vervelen?

De spelende dieren kunnen best ruw zijn, maar als je volwassen dieren hebt - ook als er een leeftijdsverschil in zit - kunnen ze dat prima hebben. De kat zal haar nagels niet uitslaan om in de hond te zetten en de hond zal met zijn veel grotere bek niet doorbijten. De hond zal de kat mogelijk af en toe wel opjagen en veel katten vinden het leuk om het dutje van de hond te verstoren. Soms lijkt het verdraaid veel op elkaar vervelen … maar ook dat is niet erg.

Spelende dieren

Soms spelen katten en honden veel met elkaar en soms niet. Dat kan je niet afdwingen. Zeker een kat die het liefst haar eigen gang gaat, zal niet altijd op dat spelende kameraadje zitten te wachten. Maar ook als je een grote hond hebt, die kan door de grote afmetingen veel ruiger spelen en dit zal niet altijd op prijs gesteld worden. De meeste katten kunnen echter prima aangeven, wanneer ze er genoeg van hebben. Spring er vooral niet iedere keer tussen als mens.

Het enige waar je wel op moet letten is de grote(re) hond en het kitten. Een hond zal niet in de gaten hebben dat de tik van zo’n poot best hard aan kan komen, zeker bij zo’n klein katje.

Tot slot

Leven als kat en hond is dus nog niet zo verkeerd als we denken. Laat de dieren aan elkaar wennen en geef ze tijd om maatjes te worden. In veruit de meeste gevallen komt het goed. Veel plezier met je dieren!