Hoe communiceren honden?

Een hond is geen mens. Mede om die reden verschillen honden en mensen sterk in de manier waarop zij communiceren. Het is belangrijk om enig inzicht te hebben in de verschillende manieren van communiceren van de hond, om zo de hond beter te begrijpen en misverstanden in de omgang te voorkomen. Wanneer honden met hun soortgenoten communiceren worden alle zintuigen benut. Zij gebruiken een combinatie van instinctmatig en aangeleerd gedrag om te communiceren. Miscommunicatie tussen baas en hond vormt vaak de basis voor gedragsproblemen van de hond.

Mensentaal

Mensen hebben naast gedrag ook nog de taal tot hun beschikking om hun gedachten en gevoelens te uiten en met elkaar te communiceren. Honden hebben het wat dat betreft een stuk moeilijker, zij hebben 'slechts' hun gedrag en blaffen.

Hondentaal

Het is van groot belang dat je enig inzicht hebt in het gedrag van de hond en de signalen die het uitzendt. Hiermee kunnen grote problemen (die vaak het gevolg van miscommunicatie zijn) vermeden worden.

Opgewonden

Een hond die opgewonden is door het tegenkomen van een bekende heeft een ontspannen gezichtsuitdrukking. De mond en oren zijn iets teruggetrokken en de staart maakt kwispelende bewegingen.

Zelfvertrouwen

Een hond met zelfvertrouwen heeft een opgeheven lichaamshouding en houdt de kop, staart en oren recht overeind.

Onzekerheid

Een onzekere hond wordt gekenmerkt door een wat lagere, meer gebogen lichaamshouding. De staart en oren zijn laag en zitten dicht tegen het lichaam aan.

Agressie

Een agressieve hond probeert zijn lichaam te vergroten door zich volledig op te richten, de staart rechtop te houden en de oren strak naar voren. De hond kan zijn blik sterk focussen op een individu en de tanden ontbloten. Hierbij trekt de hond zijn lippen iets op waardoor de tanden zichtbaar worden. Sommige honden gaan ook grommen.

Angst

Een angstige hond zal zich onderdanig opstellen en zijn lichaam zo klein mogelijk proberen te maken. Hij duikt hierbij in elkaar, steekt de staart tussen de poten en houdt de kop laag. Oogcontact wordt vermeden.

Speelsheid

Een speelse hond zakt iets door de voorpoten en drukt zijn bovenlichaam tegen de grond, waarbij de achterpoten overeind blijven. Hierdoor heeft de hond een soort "booghouding".