Het Leven van de Zeehond

Zeehonden zijn prachtige dieren, zowel de jongen met hun witte vacht, als de volwassen dieren. Ze komen in heel veel verschillende streken voor, zowel in zeer koude als ook in warmere gebieden.

Koude en Warme Streken

Zeehonden komen in een groot deel van de wereld voor. Zowel in warme als koude gebieden. De dieren in de koudere gebieden zijn groter omdat ze een grotere vetlaag hebben, die hen moet beschermen tegen de kou. In de koude gebieden moeten de dieren meer eten om hun vetlaag op peil te houden. De meeste zeehonden leven in de buurt van zout water. Ze brengen zo’n 80% van hun tijd in het water door en zo’n 20% procent op het land. Op land zijn zeehonden niet zo snel, dus ze blijven altijd in de buurt van water voor het geval er gevaar dreigt. Ze houden er van om op rotsen te liggen zonnen.

Voedsel

Zeehonden vinden hun voedsel in het water. Ze geven de voorkeur aan vis, maar zullen elk soort vlees eten wat ze in het water vinden, ook inktvissen en schelpdieren worden wel gegeten. Met behulp van hun flippers zwemmen de zeehonden en ze duiken daarbij indien noodzakelijk ook heel diep. Zeehonden drinken geen water, ze halen hun vocht uit de dieren die ze eten. Kleine dieren worden gewoon doorgeslikt, grotere dieren worden in brokken gebeten, die ze vervolgens doorslikken. Als zeehonden niet genoeg eten verliezen ze daarmee ook vocht en dat gaat ten koste van hun vetlaag of blubber. Dit kan zeer gevaarlijk zijn omdat die vetlaag voor de juiste lichaamstemperatuur van een zeehond zorgt.

De snorharen van een zeehond helpen hem bij het vinden van zijn prooi, zelfs als het zeer donker is. De snorharen vangen de kleinste bewegingen en vibraties op. Dit betekent niet dat zeehonden niet goed zien, de snorharen zijn een extra hulpmiddel. Ook het gehoor van de zeehond is uitstekend.

Jonge Zeehonden

Jonge zeehonden worden goed verzorgd door hun moeders. Zeehonden zijn zoogdieren en jonge zeehonden krijgen dan ook melk van hun moeder. Deze melk bestaat voor de helft uit vet, waardoor de jonge zeehonden snel groeien. De eerste drie tot vier weken laat de moeder haar jong niet alleen bij sommige soorten. Ze verliest dan ook een enorm gewicht tijdens deze tijd, omdat ze niet jaagt en dus niet eet. Op het moment dat het wijfje haar jong dan in de steek laat om te gaan eten, zal ze hem ook niet meer voeden. Zo’n jong kan twee weken zonder voedsel toe en zal dan zelf gaan jagen. Bij andere soorten eet het vrouwtje wel en ze neemt haar jong mee terwijl ze jaagt. De jongen worden op het land geboren en de moeder zorgt dat ze via een specifiek geluid en via geuren met elkaar in contact blijven. De jonge zeehond groeien in de eerste maand vaak zo’n 20 kg. Jonge zeehonden leren al snel zelf te jagen en zwemmen en weten zichzelf voor gevaren uit de voeten te maken. Jonge zeehonden leren, afhankelijk van de specifieke soort, om met drie tot zes weken zelf te jagen. In het geval er een wijfje twee jongen krijgt zal ze meestal slechts een jong voeden, omdat haar lichaam niet meer aan kan. Het andere jong sterft hierdoor.

Otariidae en Proidae

Zeehonden zijn te verdelen in twee categorieën, de Otariidae soort, die oren hebben en de Proidae, die oorloos zijn. Een ander verschil is dat de Proidae hun achterste flippers min of meer achter zich aanslepen, terwijl de Otanidae kunnen die flippers onder zich verbergen.

Vijanden

Afhankelijk van de soort en van waar de zeehonden leven zijn ze prooidieren voor andere dieren. Een belangrijke vijand is de grote witte haai. Ook sommige walvissen jagen op zeehonden, vooral de pups, die net zelf zwemmen en jagen zijn een gemakkelijke prooi. In zeer koude gebieden zijn ook ijsberen een gevaar, daarom zullen zeehonden die aan land zijn zich ook meestal ophouden in grote groepen, om zo het gevaar te minimaliseren. Het grootste gevaar voor zeehonden is echter de mens. De mens bejaagd hen (vooral in Canada, waar er geen restricties zijn wat dat betreft), verkleint de voedselvoorraad door overbevissing en verkleint het leefgebied van de dieren.

Sociale Structuur

Zeehonden leven in groepen van soms wel duizend dieren. Vaak bestaan die uit verschillende subgroepen. Het zijn de sterkste mannetjes die de groep domineren. En tijdens het seizoen waarin de dieren paren zijn het de sterkste mannetjes die de meeste vrouwtjes hebben. De groep biedt bescherming tegen gevaren van buitenaf. Bij andere soorten schijnt leeftijd een belangrijkere rol te spelen, de jongere en sterkere dieren beschermen de groep. Veel van de sociale structuur van de zeehonden is nog niet bekend, omdat ze zoveel tijd in het water doorbrengen. Wel is duidelijk dat ze communiceren via onder andere geluiden.