Zomereczeem en wat te doen

Zomereczeem is een groot probleem voor paard en eigenaar. De eerste symptomen worden meestal merkbaar rond het derde levensjaar en helaas zijn er nog steeds geen geneesmiddelen die afdoende werken. Wel kunnen de symptomen enigszins onderdrukt worden en kan een paard redelijk goed de zomerperiode doorkomen. In dit artikel worden een aantal tips gegeven die vanuit de praktijk doeltreffend zijn gebleken.

Wat is zomereczeem?

Zomereczeem is een allergische reactie op de zogenaamde culicoïde, een vliegje dat nauwelijks waarneembaar is met het blote oog. De culicoïde is actief vanaf maart/april tot eind oktober, na een zachte winter soms nog eerder. Het vliegje steekt het paard en wanneer het paard overgevoelig is voor het speeksel van dit vliegje ontstaat de allergische reactie. Het paard krijgt jeuk, gaat schuren, de huid raakt beschadigd en de jeuk verergert. Er ontstaat een vicieuze cirkel. Zomereczeem komt het meest voor onder sobere rassen als IJslanders, Shetlanders, Haflingers en Fjorden, maar ook andere rassen lijken meer en meer gevoelig te worden. Wat velen helaas niet weten is dat zomereczeem een erfelijke factor heeft, wanneer een paard zomereczeem heeft, is het raadzaam niet met het dier te fokken.

Hoe is het te herkennen?

De eczeemachtige plekken ontstaan vooral in staart en manen en kunnen zich uitbreiden naar de schoft en de billen, in het ergste geval wordt het hele lichaam aangetast. De huid is schilferachtig, rood geïrriteerd en soms ontstaan er kleine plekjes die vochtig zijn. Het duidelijkste signaal van zomereczeem wordt door het paard zelf afgegeven: het heeft jeuk en zal zich in alle mogelijke bochten wringen om te kunnen schuren.

Is het te voorkomen?

Helaas niet, maar de allerbeste manier om de schade zoveel mogelijk te beperken is door het paard vanaf het voorjaar een zomereczeemdeken van bijvoorbeel Boett of Ivanhoe op te leggen. Op die manier wordt voorkomen dat de culicoïde kan steken en zal het paard minimaal in aanraking komen met het speeksel van het vliegje. Het vliegje is het actiefst van ongeveer 4 uur ´s middags tot 10 uur ´s avonds, het is raadzaam in die tijd het paard op stal te zetten.

Hulpmiddelen

Schuren voorkomen is eenvoudig door het paard op een weide te zetten, goed afgezet met stroomdraad en niets in de weide waar het paard aan zou kunnen schuren. Maar is het diervriendelijk? Nee, iedereen heeft wel eens jeuk en dan niet kunnen krabben is vreselijk. Geef het paard dus iets dat het veilig kan schuren zonder zijn huid kapot te maken. De onderkant van een oude bezem bijvoorbeeld. Stal Maïr heeft een borstelframe ontwikkeld waarmee het paard kan schuren en de staart, manen en huid gespaard blijven.

Smeren, smeren, smeren

Ook zijn er veel jeukstillende lotions, gels en cremes in omloop. Ze helpen allemaal wel wat, maar het is zoeken naar welk middel het beste is, helaas reageren paarden allemaal verschillend op deze middelen. De huid vettig houden helpt om de jeuk wat te stillen maar helemaal weg gaat het niet. Een middel op basis van zink en/of zwavel is zeer goed omdat zwavel huidherstellende eigenschappen heeft en zink indroogt, dit is vooral goed bij natte eczeemplekken.

Inwendige ondersteuning

Van cortisonenpreparaten van de dierenarts tot kruidenmengsels en homeopatische druppels is er heel veel verkrijgbaar tegen zomereczeem. Helaas geldt ook hier: ieder paard reageert verschillend en geen enkel product werkt gegarandeerd. Wel is door de jaren heen gebleken dat een aantal middelen effectief bleken. Zo helpt het bijvoeren van Appelazijn het bloed te zuiveren waardoor de reactie op het speeksel van de culicoïde verminderd wordt. In navolging van VSM heeft Puur een combinatie van 2 homeopatische preparaten ontwikkeld: Puur Culico en Puur Allergie waar toch veel paarden baat bij blijken te hebben al is het bewerkelijk om de preparaten te geven. Ook zwavel is een belangrijke voedingsstof omdat zwavel de celvernieuwing in het lichaam stimuleert waardoor de huid sneller herstelt.

Tot slot

Een paard met zomereczeem is er dus het meest bij gebaat dat het zo min mogelijk in contact komt met de culicoïde en dat het op een veilige manier kan schuren. Over gaat het nooit, maar met de juiste middelen en zorg kan het paard een redelijk normaal paardenleven leiden.