De alligatorschildpad

De alligatorschildpad of bij de wetenschappelijke naam: Macrochelys temminckii, is een grote schildpaddensoort van de familie bijtschildpadden. De alligatorschildpad is vooral bekend om zijn bijtkracht en formaat.

Stamboom

Animalia (Dieren) -> Chordata (Chordadieren) -> Reptilia (Reptielen) -> Testudines (Schildpadden) -> Cryptodira (Halsbergers) -> Chelydridae (Bijtschildpadden) -> Chelydrinae -> Macrochelys

Leefgebied

De Alligatorschildpad is een waterschildpad. Je kunt hem vinden in Belize, Canada, Colombia, Costa Rica, Ecuador, Guatemala, Honduras, Mexico, Panama en de Verenigde Staten. Hij leeft in zoet en brak water waar hij zich overdag meestal op zijn kop na in de modderbodem verbergt. Hij kan ook op het land leven maar dat doet hij zelden, hij is een echt waterdier. Het dier houdt van vrijwel alle grote wateren met ondiepe delen. Hij komt alleen op het land om eitjes te leggen en om van poel te verwisselen als de ‘thuispoel’ dreigt op te drogen. De gebieden waarin de Alligatorschildpad leeft worden ook wel Wetlands genoemd. Elk Wetland bestaat uit water en land. Het is daarom ook minder aantrekkelijk voor mensen om daar iets te gaan bouwen. Voor de Alligatorschildpad is dit dan ook een geschikte plek om te leven.

Voedsel

De alligatorschildpad eet bijna alles wat beweegt, zoals vis, knaagdieren, amfibieën en watervogels. Je kan dus zeggen dat het een carnivoor is (carnivoor betekent vleeseter). Maar als het moet eet hij ook wel sla, andijvie en waterpest. Als hij vis wil vangen gaat hij op de bodem liggen met zijn bek wijt open. Hij beweegt langzaam zijn wormachtige tong heen en weer en als de tong wordt aangeraakt klapt de mond in een keer dicht. De vis is dan al in twee stukken gebeten. Als de Alligatorschildpad een kikker wil vangen sleurt hij die van het land en rukt hem met zijn bek en poten uit elkaar. Verder eet het dier van de bodem wortelende waterplanten, drijvende planten en algen. Ook wordt aas gegeten, dat met het goede reukvermogen van de schildpad wordt opgespoord.

Voortplanting

De paring vindt bij de alligatorschildpad meestal in het water plaats. Het kleinere mannetje klimt op de rug van het vrouwtje. Een vrouwtje legt zo’n 24 eieren in de zomer. De eieren worden een voor een naar een gat gebracht dat het dier zelf gegraven heeft. Daarna worden de eieren met zand afgedekt. De eieren moeten 2 tot 3 maanden daar blijven liggen totdat ze uitkomen. Het uitkomen van de eieren duurt ongeveer 2 dagen. Het kleine schildpadje schuurt/breekt het ei met zijn eitand. Een eitand is een tand die een schildpadje alleen gebruikt bij het openen van het ei. De pas uit het ei gekropen schildpadjes eten de eerste paar dagen niks. Het kan soms wel een week duren voordat een babyschildpadje zijn eerste voedsel eet. Jonge schildpadden voeden zich met jonge visjes, kikkerdril, garnalen en waterinsecten.

Mens en alligatorschildpad

De Alligatorschildpad heeft niet echt vijanden. Alleen de mens is een bedreiging voor hem. Het pantser (schild) van het beest is groot en veel waard. Sommige mensen vangen de schildpadden in het wild en vermoorden ze voor hun pantser. Die smokkelen ze mee en verkopen ze in andere landen. Dit levert veel geld op, maar mag natuurlijk helemaal niet. Het komt ook voor dat de beesten worden gedood en daarna opgezet. Ook dit levert heel veel geld op. De Alligatorschildpad heeft smakelijk vlees. Daarom wordt er al sinds de kolonisatie veel op het beest gejaagd. Deze schildpad is nu een zeldzaam dier geworden. In sommige gebieden is de Alligatorschildpad al erg bedreigd. In andere gebieden wordt hij juist beschermd. Om al dit geweld tegen te gaan bestaat er nu een soort wetgeving. Deze wetgeving houdt in dat er regels zijn voor het vervoeren, verhandelen en bezitten van beschermde en bedreigde diersoorten.