Afrikaanse Wilde hond

De Afrikaanse wilde hond werd lang beschouwd als zeer onwenselijke diersoort en is daarom bestreden totdat hij bijna uitstierf. Tegenwoordig denken we iets anders over het omgaan met mededieren en zien we de Afrikaanse wilde hond als de enige Afrikaanse vleeseter die daadwerkelijk met uitsterven wordt bedreigd. Er zijn in totaal ongeveer 4000 wilde honden (2014) die voornamelijk in Zimbabwe en Botswana rondstruinen. Wilde honden zijn thans onderwerp van dierbehoudprogramma´s. Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.

Inhoud

• Kenmerken Afrikaanse wilde hond
• Jaaggedrag
• Bedreigd
• Sociale structuur
• Nomaden
• Agressief

Kenmerken Afrikaanse wilde hond

Een wilde hond is net zo groot als een Duitse herdershond. Het is een dier dat sociaal leeft. Hij heeft grote oren en gele, bruine en zwarte vlekken als vacht. Zijn staart is vrijwel altijd wit. De Afrikaanse wilde hond jaagt in groepen. Men sluit een dier in om het uiteindelijk te pakken te krijgen. De honden zijn snel en hebben een groot uithoudingsvermogen. Een jacht van een groep wilde honden loopt zelden als mislukking af, terwijl leeuwen en zelfs cheeta's en luipaarden nog wel eens het onderspit moeten delven en tijdelijk hun meerdere moeten erkennen in een koedoe, zebra of impala, als deze met hun krachtige achterpoten het roofdier een ferme klap verkopen.

Jaaggedrag

Wilde honden jagen op een grote diversiteit aan dieren. De grootte van een dier is meestal die van een impala en daar valt ook een buffeljong onder. De honden kunnen een dier kilometerslang opjagen alvorens tot de daadwerkelijk kill over te gaan. Het dier wat slachtoffer is zal snel sterven, sneller dan bij een leeuw want dat dier begint al met eten als de gevallen prooi nog leeft. De Afrikaanse wilde hond jaagt op impala´s, koedoes en wildebeesten of blauwe gnoes maar ze kunnen ook een giraffe of zebra doden. De wilde hond is zeer aanhoudend in zijn aanval; deze kan uren duren. Zijn uithoudingsvermogen is zijn sterkste punt, hoewel hij ook een sprintje kan trekken en snelheden van 60 km/h kan bereiken. Als een wilde hond een slachtoffer op de grond heeft gekregen sterft deze sneller dan wanneer een luipaard of leeuw een dier heeft gevangen. De wilde hond begint een ander dier op te eten terwijl het nog leeft, zoals ook de leeuw doet. Dat is voor de meeste safarigangers niet echt een prettig gezicht.

Bedreigd

Soms jaagt de wilde hond op vee. Dat is de reden dat op hem wordt gejaagd door boeren. Hierdoor wordt de Afrikaanse wilde hond met uitsterven bedreigd. De schattingen over zijn aantallen lopen uiteen van 2500 tot 4000. De Afrikaanse wilde hond is het meest bedreigde roofdier van Afrika.

Sociale structuur

Wilde honden houden er een sociaal leven op na. Een roedel is gegroepeerd om één paar van reu en teef, mannetjes- en vrouwtjeshond. De overige vrouwtjes voeren hun taak uit in het verzorgen van de jongen van de dominante moeder. De troep kent een sterke hiërarchie. Sommige honden kunnen zich onderdanig opstellen door te bedelen om een deel van de buit.

Nomaden

Wilde honden zijn nomaden; ze trekken rond van de ene plek naar de andere en hebben geen vast territoriumgebied. Daarom kun je tijdens een safari er nooit vanuit gaan dat je deze dieren ziet; het is altijd een verrassing. Ze leven in territoriumverband maar hun leefgebied kan zich uitstrekken van 200km2 tot 2000km2.

Agressief

Wilde honden zijn van alle roofdieren het meest effectief in hun jagen. Ze kunnen als groep in principe een luipaard aanvallen en opeten, zo sterk zijn ze samen. Een groep wilde honden kan al snel uit 15 tot 20 stuks bestaan en daar is geen luipaard tegen opgewassen. Het enige wat een luipaard dan kan doen is in een boom klimmen; dat kunnen wilde honden niet.