Depressie bij honden: ontstaan en behandeling
Honden kunnen net als mensen depressief worden. Elke verandering in het leven van de hond kan een grote impact hebben en leiden tot een depressie. Honden zijn per slot van rekening gewoontedieren. De depressie is niet altijd eenvoudig te herkennen. Veel klachten kunnen ook een andere medische oorzaak hebben. Je kan een depressie bij een hond herkennen aan een aantal symptomen, waaronder het verliezen van eetlust, verlies aan interesse en veel slapen. Hoe ontstaat depressiviteit bij de hond en wat kunnen wij hieraan doen?
Depressie wordt gekenmerkt door een neerslachtige stemming, waarbij je interesse verliest in de dingen om je heen. Depressiviteit komt zowel bij mensen als honden regelmatig voor. Als de somberheid langer dan twee weken aanhoudt, is het verstandig een dierenarts te raadplegen. De dierenarts zal eerst alle mogelijke fysieke oorzaken uitsluiten, voordat eventueel de diagnose depressie wordt gesteld.
Symptomen depressie bij honden
Het herkennen van een depressie bij honden is niet simpel. Veel klachten kunnen ook op iets anders wijzen, zoals de ziekte van Lyme, die voor een constante depressie zorgt. Maar ook bacteriële en virusinfecties kunnen gelijkwaardige symptomen hebben als depressiviteit. Als de hond al een tijd vage klachten heeft en niet lekker in zijn vel zit, denk je toch in eerste instantie aan een fysieke oorzaak. Wel heeft depressie een aantal specifieke kenmerken die, min of meer, altijd aanwezig zijn. Aanwijzingen die op een depressie kunnen duiden zijn:
- gewichtsverandering door gebrek aan eetlust of juist heel veel eten
- lusteloos, onverschillig
- heel veel slapen
- minder drinken
- langzaam bewegen
- vachtproblemen, anders dan de rui
- sombere stemming
- geen interesse om te spelen
- straalt geen plezier uit
- wil niet wandelen
- verandering van gedrag: dit kan timide, angstig of agressief zijn
Hoe ontstaat depressiviteit bij de hond?
Honden zijn gewoontedieren en gedijen het beste bij routine en regelmaat. Vaste gewoontes voorzien de hond van een stabiele, rustige omgeving waar het zich veilig voelt. Een plotselinge verandering in die routine, kan zorgen dat de hond uit balans raakt en depressief wordt. Deze verandering kan worden veroorzaakt door een gebeurtenis en/of door het baasje zelf.
Door omstandigheden kan het baasje minder tijd voor de hond hebben. Als de hond veel alleen wordt gelaten, uren in een bench zit, er minder gewandeld en gespeeld wordt, kan de hond somber worden. De hond krijgt minder aandacht en leiding van de baas en raakt hierdoor verward en onzeker. De minder goede fysieke en mentale verzorging blijkt dan een voedingsbodem, voor de ontwikkeling van een depressie.
Daar honden zeer mensgericht zijn, spiegelen zij veelvuldig de gemoedstoestand van het baasje. Als het baasje zelf aan depressies lijdt, kan het gebeuren dat ook de hond depressief wordt.
Een hond kan ook depressief raken door traumatische gebeurtenissen, zoals:
- revalidatie na een ongeluk met fysiek letsel
- slachtoffer van mishandeling
- verhuizing
- het overlijden van een andere hond (maatje)
- het overlijden van een baasje
- het geen contact meer hebben met een baasje
Een depressie wordt veroorzaak, doordat het dier voor een langere periode wordt blootgesteld aan een traumatische stresservaring.
Het behandelen van depressie bij honden
Herken je een of meer kenmerken bij de hond, die zouden kunnen duiden op een depressie? Heeft de dierenarts eventuele fysieke oorzaken uitgesloten? Gelukkig kan depressiviteit bij honden goed behandeld worden.
Het geven van extra aandacht
Aandacht is het beste medicijn. Een hond is een roedeldier en houdt er niet van alleen te zijn. Betrek de hond meer bij het gezinsleven en praat, knuffel en speel met het dier. Maak lange wandelingen en laat de hond, met soortgenoten, lekker rennen en stoeien. Respecteer de eigenschappen en behoeften van een hond en geef ze veel liefde en aandacht. Bij de meeste honden is dit al doeltreffend.
Verzorging van een depressieve hond
Depressieve honden hebben over het algemeen geen tot weinig eetlust. Geef de hond gedurende de dag meermalen kleine beetjes te eten. Overleg met de dierenarts of voedingssupplementen wenselijk zouden zijn. Bij depressiviteit neemt de algehele gesteldheid van de hond af. Daarnaast verzorgt de hond zichzelf minder goed. Als een hond niet goed in zijn vel zit, zie je dit letterlijk aan de vacht. Borstel de hond dagelijks, wees alert op wondjes en huidirritaties, let op doorns of splinters in de voetzolen en controleer regelmatig de oren. Door gebrek aan zin en energie zal de baas tijdelijk het 'dagelijks toilet' van de hond moeten overnemen. De neerslachtige hond verzorgt zichzelf amper.
De eenzame depressieve hond
Het is al gezegd, de hond is een roedeldier en kan er niet tegen te lang alleen te zijn. Het contact met mensen en met andere honden is essentieel. Mocht de eigenaar van de hond te weinig tijd hebben om de hond mee naar het strand, hei of bos te nemen, dan kan een hondenuitlaatservice uitkomst bieden. Ook kan men overwegen een (nieuw) maatje aan te schaffen, die de hond uit de depressie kan halen. De hond heeft zijn handen vol aan de komst van een nieuw gezinslid, vooral als dit een puppy is.
Het behandelen van depressie bij honden met medicatie
Soms heb je alles geprobeerd om de hond uit de depressie te krijgen, maar niets werkt afdoende. In deze uitzichtloze situatie kan de de dierenarts besluiten, dat de enige uitweg een pilletje is.
Prozac
De langdurige depressie wordt dan behandeld met de werkzame stof Fluoxetine, een antidepressiva, waarvan het bekendste merk Prozac is. Fluoxetine verbetert de stemming en vermindert angsten.
Over het toedienen van Prozac bij honden moet niet al te lichtzinnig worden gedacht. Helaas Prozac ook vervelende bijwerkingen en brengt het gezondheidsrisico's met zich mee, zoals: misselijkheid, leverproblemen, darmklachten, hartfalen, droge slijmvliezen en epilepsie. Daarnaast is het goed te weten dat Prozac, in 2017, nog geen geregistreerd dierengeneesmiddel is.
Sint Janskruid een natuurlijk alternatief
De bijwerkingen van antidepressiva zijn vaak vervelend, terwijl dat eenvoudig te vermijden is. Een natuurlijk alternatief is: Sint Janskruid. In de volksgeneeskunde staat dit kruid bekend een probaat middel tegen neerslachtigheid te zijn. Het tijdschrift 'British Medical Journal', publiceerde al in 2005 de verbluffende onderzoeksresultaten van het gebruik van Sint Janskruid bij depressiviteit.
Een prettige bijkomstigheid is, dat de bijwerkingen van Sint Janskruid te verwaarlozen zijn, vergeleken met de synthetische antidepressiva.