De Engelse grasparkiet

Graag wil ik hier wat meer uitgebreid vertellen over de kweek en showklaar maken van onze populaire grasparkiet. HEt lijkt allemaal zo eenvoedig zo'n lief kwebbelaartje maar voor de echte show-kweek liefhebber komt er toch iets meer bij kijken. Als beginnend liefhebber sta je aan het begin van een kweekseizoen al gelijk voor een keuze. Je weet dat een grasparkiet zelf geen nest maakt, maar een blok aangeboden krijgt. De keuze en de grootte van het blok bepaal je zelf. Natuurlijk moet het invlieggat voldoende groot zijn. De showgrasparkieten, of zoals ze meestal genoemd worden, worden in kweekbakken gekweekt en niet meer in volières. Enkel tijdens de rustperiode verblijven ze daarin. Kweekbakken vindt je in alle maten en in elke prijsklasse. Ben je een beetje handig dan kan je deze zelf fabriceren. Voor je daar echter aan begint, kijk eerst goed rond hoe een kweekbak er uit ziet en wat jouw persoonlijke voorkeuren zijn.

In het nestblok leg je houtkrullen, zelfs zaagsel kan als je maar weet uit welke houtsoort dat zaagsel bestaat. Tropisch hout is uit den boze. Dat blijkt giftig te zijn voor onze gevleugelde vrienden. Wanneer je het zelf maakt gebruik dan geen hout van bijvoorbeeld paletten. Deze zijn soms behandeld tegen bijvoorbeeld schimmel. Een jong in het ei kan daardoor sterven. Het beste is van die voorpakte krullen te kopen, in een dierenspeciaalzaak, voor hamsters. Je moet enkel zien dat bij deze houtschilfers geen geurverdrijvend middel is toegevoegd. Vooraleer je deze houtkrullen in het blok doet, maak je ze best goed nat. En waarom doe je nu deze krullen in het blok? Ze houden de eieren warm, zuiver en het neemt het vocht uit de uitwerpselen goed op wanneer er jongen in het blok liggen.

Er wordt steeds aangeraden om de eieren niet in de handen te nemen. In de winter zijn deze koud en in de warme periodes kunnen zij zweten. Daardoor kan het jong afsterven. Om een bevruchting te doen slagen, moet een man baas zijn in het hok. Zo wordt de man dikwijls eerst in de kweekkooi geplaatst. Nochtans doen veel kwekers het anders. Zij plaatsen eerst de pop in de kweekkooi zodat zij reeds de kooi gewoon is. Zij blijkt dan sneller de man te aanvaarden. Klikt het direct, dan zal je de paring nog kunnen meemaken omdat deze vrij snel na het bij elkaar zetten volgt. Klikt het niet direct, geen nood. Geef de vogels een kans. Blijkt echter dat ze helemaal elkaar niet moeten, dan haal je best één van de twee weg. Je kan het later nog eens terug proberen wanneer je zeker jongen van dat koppel wil. Loopt dat nog negatief af, dan moet je op zoek naar een andere partner. Wanneer je de vogels in de volière hebt zitten vooraleer ze in een kweekbak worden gezet, kan het zijn dat bepaalde koppels elkaar het hof maken. Passen deze bij elkaar qua afstamming en vullen ze elkaars positieve zaken aan, plaats ze dan zeker in een broedkooi. Koppels die elkaar gekozen hebben, leveren meestal betere broedresultaten op. Ze laten dan trouwens ook zien dat zij in prima broedconditie zijn.

Vogels met een lange broekbevedering worden het best rond de aars geknipt. Het helpt bij de bevruchting. Zorg dat de zitstokken niet te glad zijn. Er zal geen bevruchting plaatsvinden wanneer de tijdens het paren steeds van de stok valt. Je moet er dus voor zorgen dat een bevruchting zo optimaal mogelijk kan verlopen.

Nestcontrole doe je het best éénmaal per dag. Zo verstoor je de vogels het minst. Veelal wordt met de geboorte van het eerste jong een iets groter kunstei in het blok gelegd. Hierdoor voorkom je dat jongen plat gaat drukken. Wanneer een pop meer dan zes eieren legt, leg je beter het teveel onder een ander koppel met minder eieren, of één die onbevrucht eieren heeft. Natuurlijk moet je er rekening mee houden dat dit pleegkoppel rond dezelfde periode is beginnen te leggen.

Wanneer je aan de kampioen kwekers vraagt of zij goede, maar flecky vogels zouden gebruiken dan hoor nogal dikwijls: ja, maar .... Meestal volgen er dan enkele voorwaarden. Flecky wil zeggen dat de grasparkiet zwarte vlekken op het voorhoofd heeft. Deze fout vererft sterk en moet daarom zo veel mogelijk gemeden worden in de kweek. Voor de kweek geldt dat de vogels dus in goede conditie zijn. Je hebt eigenlijk twee verschillende condities: showconditie en kweekconditie.

Showconditie

De vogel is volledig door de rui, is levenslustig en poseert wanneer je hem in een showkooi plaatst. Maar dat is nog niet voldoende. Je moet de grasparkiet nog showklaar maken. Dit show klaarmaken heeft een zéér grote invloed.

Kweekconditie:

Bij de pop valt deze het makkelijkst op. Zij begint veel te knagen aan het houtwerk, kruipt weg in een hoek van de volière, de neusdoppen worden bruin en voornamelijk het bijna toe laten van een paring wijzen op een ver gevorderde kweekconditie. Het bijna toelaten komt omdat er geen broedblokken aanwezig zijn in de volière en andere mannen storen vrij dikwijls bij de paring. Wanneer zo een pop in een kweekkooi plaats met een man is na inspectie het vrij snel raak.

Zo een inspectie mag niet te vlug gebeuren. Je zorgt ervoor dat het invlieggat wat kleiner is gemaakt en dat de pop er wat werk aan heeft. Mannen in een goede kweekconditie hebben glanzende, heldere blauwe neusdoppen. In de volière zitten ze vaak achter de poppen aan, meestal de poppen met een goede kweekconditie. De andere poppen worden gerust gelaten. Een opvallend iets is dat de ringen van vogels in conditie meestal blinken en niet dof zijn. Grasparkieten kunnen een gans jaar in broedconditie komen. Het is echter bewezen dat de echte wintermaanden de slechtste zijn.

Wat doe je nu als de jongen geplukt worden?

Eerst moet je nagaan wie de schuldige is. Is het de pop, dan kan je overwegen om de man de jongen alleen te laten grootbrengen. Je kan ook proberen om de jongen onder een ander koppel te leggen. Probleem is wel dat je het plukken pas ziet als de vogels al wat ouder zijn en ze daardoor niet meer aanvaard worden in een ander nest. Een man heeft normaal geen problemen om jongen alleen groot te brengen. Wanneer echter één jong het nest verlaten heeft, zet je het best de andere jongen ook uit het blok. Meestal voedert de man ofwel in het blok ofwel uit het blok en niet op de twee plaatsen tegelijk.

Maar wat kan de reden zijn van het plukken? Dikwijls heeft de pop een te kleine rustperiode tussen de twee kweekseizoenen gehad. Een tweede zaak kan zijn dat zij meerdere rondes heeft gedaan. Dat kan de reden zijn dat ze te weinig bouwstoffen heeft op kunnen doen om voor een nieuw nageslacht te zorgen. Zij gaat dat dan zoeken in de pluimen van de jongen.

Daarom is het aan te raden van poppen, en zeker de eerstejaars poppen, niet meer dan 2 rondes te laten doen. Gebruik je de poppen toch drie rondes, geef ze dan voldoende tijd om ze te laten herstellen. Een tweedejaars pop heeft normaal de grootste vitaliteit en vruchtbaarheid. Daarom mag je zeker een eerstejaars pop niet overbelasten. Natuurlijk bestaat de kans dat een pop reeds aan een volgend nest bezig is vooraleer het laatste jong uit het nest is. Tracht deze eieren te verleggen en slechts in uiterste nood zelf de eieren uit te laten broeden. Je kan natuurlijk de pop al weghalen vooraleer ze de kans krijgt om aan een volgend nest te beginnen. Zoals reeds eerder uitgelegd brengt een man in normale omstandigheden de jongen zonder problemen groot. Wat kenmerkend is dat een jonge pop de eigenschappen erft van de man. Wat meer is: een grotere vogel gekoppeld aan een kleinere geeft geen jongen van een gemiddeld formaat. Doorgaans is het kleine dominant over het grote.

Zo komt het dat men spreekt over familiekoppelingen. Bij lange bevedering wordt dit zeer dikwijls gebruikt. Een probleem is dat lang bevederde vogels minder lang leven dan hun kort bevederde soortgenoten. Daarom zijn deze laatste noodzakelijk om de levensverwachtingen van de lang bevederde op te vijzelen. Een bijkomend punt is dat kort bevederde blijkbaar vruchtbaarder zijn dan lang bevederde. Je hebt dus de kort bevederde nodig om na verloop van tijd niet met een onvruchtbaar hok te zitten. De regel is dus: zoek de gulden middenweg.

Wanneer je als beginner in de grasparkietenhobby stapt, zal je duidelijk worden dat er tegengestelde meningen zijn wanneer het over het geven van het blok gaat. Veelal wordt gezegd dat het blok gegeven wordt twee dagen nadat het koppel in de broedkooi is geplaatst. Is het broedblok vanaf het begin aanwezig dan kan het gebeuren dat de pop alle tijd doorbrengt in het blok en weigert te paren. Wie wordt er nu eerst in de broedkooi geplaatst, of worden ze samen erin gezet? Wanneer je een schrijver in Australië mag geloven, wordt het nest voorbereid door de pop en kwam pas later de man toe. Veel kwekers plaatsen zo al de pop vroeger in de kooi. Persoonlijk denk ik dat je het best de natuur kan nabootsen.
En dan de kweekresultaten. Wat is een slecht kweekseizoen? Bedoel je dan het aantal jongen of de kwaliteit? Dat hangt natuurlijk af wat je eigen streefdoel is. Probeer je echt de kwaliteit optrekken, dan zal het aantal vogels in mindere mate een rol spelen. Wanneer je kweekt naar een aantal, zal misschien de kwaliteit ook een rol spelen maar toch zal dit in mindere mate zijn. Grote verschillen zijn steeds mogelijk. Een beginnend kweker zowel als een topkweker zullen zowel een goed als een slecht seizoen tegenkomen. Heb je zo een slecht seizoen, dan mag je echter niet gaan panikeren. Paniekreacties maakt het alleen maar erger. Het beste is reserve vogels gaan inzetten, of een jaartje te wachten. Kijk intussen wat je misschien verandert hebt.

Wat over groenvoer?

Het is beter regelmatig een beetje groenvoer te geven dan een flinke hoop ineens. Groenvoer bevat wel enkele zaken die voor de grasparkiet zeker nuttig zijn. Zelfs wat wilgentakjes zorgen voor wat afleiding.

Hoe een selectie maken?

Zoek eerst uit in welke eigenschappen de vogels uitblinken en waar ze te kort komen. Veel kwekers letten op de kopbreedte van hun vogels. Poppen met een mannen kop geven echter vrij dikwijls problemen bij de kweek. Alles moet echter in verhouding zijn. Een prachtig hoofd op een pruts lichaam deugd natuurlijk ook niet. Vergelijk ook de jongen met de ouders. Zie je vooruitgang dan zit je op het goede spoor. Bekijk ook de bevedering. De trend nu is een lange bevedering op het bovenlichaam en korte bevedering aan het onderlichaam. Dit is nodig om een degelijke bevruchting te kunnen krijgen. Wanneer je de jongen bekijkt, moet je ook zeker op het masker en de spots letten. Het masker moet laag liggen en de spots zo groot mogelijk.

Verder moet je natuurlijk nagaan of de vogels die zeker blijven, uit een niet te klein nest komen. Je moet dit doen om een zekere vruchtbaarheid in je hok te houden. Wanneer in een nest zéér goede vogels liggen en enkeIe mindere, doe deze mindere niet direct van de hand. Zij kunnen sommige goede eigenschappen in zich hebben. Wanneer het niet moest lukken met de goede vogels, kan je nog altijd terug vallen op de mindere vogels.

Misschien nog een tip:

Poppen die in het voorjaar geboren zijn blijken vrij dikwijls de beste kweekvogels te zijn. Een probleem dat soms voorkomt is het schepbekje.